katarzynka pisze: ↑

7 listopada 2017, o 22:03

Kochana, nie dziękuj, od tego tu jesteśmy, by się wspierać i pomagać

Dlatego, że tak bardzo kochasz swojego partnera, tak bardzo Cię to boli. Daj sobie troszkę taryfy ulgowej, potraktuj po przyjacielsku, okaż wyrozumiałość. Nie ponosisz odpowiedzialności za to, co pojawia się w głowie, bo to nie jest zależne w tej chwili od Ciebie. Gdybyś tylko miała wpływ, ręczę, że chciałabyś tego nie myśleć. Pomyśl, że kiedy masz wyrzuty sumienia dajesz pożywkę nerwicy. Ona lubi się karmić negatywnymi emocjami.

Masz rację. Zgadzam się z Tobą w 100%.. To jest głupie, jak nie mam natrętów to jestem taka szczęśliwa I tak dalej, a gdy tylko mi się coś pojawi to nagle to wszystko pryska... Nie ma co gadać, idę zaraz się kapac i spać, musze się wyspać i przestać w końcu o tym myśleć.
A Twój problem na czym polega? Tez miewasz takie natręty? Czy chodzi bardziej o Twoja druga połówkę?
Fajnie, że tu trafiłam. Chociaż jak sobie poczytam wasze rady to potrafię się uspokoić. Gdybym nie trafiła na to forum to chyba bym oszalała. Myślę o tym, aby pójść do psychiatry. Jest tu w mieście dobry, sądząc po opiniach. Nie wiem jak to będzie wyglądać, bo nie widzi mi się przyjmowanie leków... ale chyba innej metody nie ma? Bo jak ktoś mi tłumaczy coś na temat natrętów to ja się uspokajam, ale na krótką chwilę.

Ile macie lat? Jeśli mogę spytać? Ma ktoś 19 jak ja?

Kochana, wizyta u psychiatry nie musi kończyć się lekami. Może w Twoim przypadku sprawdzi się terapia, myślałaś nad tym?

Cóż, nie będę oryginalna, bo moim konikiem są myśli nie kocham i wszelkie pochodne obrzydzające partnera itp.

nieznajoma19 pisze: ↑

7 listopada 2017, o 22:20

Ile macie lat? Jeśli mogę spytać? Ma ktoś 19 jak ja?

Blisko,blisko bo 20

katarzynka pisze: ↑

7 listopada 2017, o 22:22

Kochana, wizyta u psychiatry nie musi kończyć się lekami. Może w Twoim przypadku sprawdzi się terapia, myślałaś nad tym?

Cóż, nie będę oryginalna, bo moim konikiem są myśli nie kocham i wszelkie pochodne obrzydzające partnera itp.

A jak taka terapia wygląda? Ona jest oczywiście płatna?
Tutaj wizyta u psychiatry 150 zł 40 minut a następna, 20 minutowa 100 zł chyba nigdy się nie wypłace...
Tez to przechodziłam. Okropienstwo!!!! Mnie takie coś trzyma ze 2, 3 dni i puszcza. Miałam 2 razy i juz nie chce tego przechodzić. Strasznie się z tym meczyłam. A Twój chłopak wie, że to masz? Czy nie?

załamana20 pisze: ↑

7 listopada 2017, o 22:29

nieznajoma19 pisze: ↑

7 listopada 2017, o 22:20

Ile macie lat? Jeśli mogę spytać? Ma ktoś 19 jak ja?

Blisko,blisko bo 20

Oooo proszę! To super!

Hej jak tam u was ? moze i za bardzo wszystkim się przejmuje, ale trochę mi głupio ze wchodzę tutaj tylko wtedy gdy gorzej się poczuje zamiast doradzić coś komuś gdy sam mam lepsze chwile. Tylko ze ja nie umiem doradzać ludziom i jeszcze bym pewnie bardziej wpędził kogoś w natręty zamiast go uspokoić

Ja melduję, że właśnie wróciłam z terapii i terapeuta postawił mnie troszkę na nogi. Wyryczałam się, wyrzuciłam z siebie i lepiej mi

nieznajoma19 pisze: ↑

7 listopada 2017, o 22:58

katarzynka pisze: ↑

7 listopada 2017, o 22:22

Kochana, wizyta u psychiatry nie musi kończyć się lekami. Może w Twoim przypadku sprawdzi się terapia, myślałaś nad tym?

Cóż, nie będę oryginalna, bo moim konikiem są myśli nie kocham i wszelkie pochodne obrzydzające partnera itp.

A jak taka terapia wygląda? Ona jest oczywiście płatna?
Tutaj wizyta u psychiatry 150 zł 40 minut a następna, 20 minutowa 100 zł chyba nigdy się nie wypłace...
Tez to przechodziłam. Okropienstwo!!!! Mnie takie coś trzyma ze 2, 3 dni i puszcza. Miałam 2 razy i juz nie chce tego przechodzić. Strasznie się z tym meczyłam. A Twój chłopak wie, że to masz? Czy nie?

Kochana, wizyta u psychiatry a terapia to troszkę co innego. Psychiatra głównie zajmuje się farmakologią, a terapia to cykliczne spotkania z terapeutą i praca nad sobą i swoimi kłopotami. Są różne nurty, ja akurat jestem w behawioralnej obecnie i dużo mi pomaga. Pomyśl, może warto

Mój chłopak wie o wszystkim, co się ze mną dzieje. Nie da się tego ukryć, ale jest aniołem i tylko dzięki niemu jesteśmy dalej razem i walczymy dalej

katarzynka pisze: ↑

8 listopada 2017, o 10:50

Ja melduję, że właśnie wróciłam z terapii i terapeuta postawił mnie troszkę na nogi. Wyryczałam się, wyrzuciłam z siebie i lepiej mi

Bardzo się cieszę

justi2212 pisze: ↑

8 listopada 2017, o 16:43

katarzynka pisze: ↑

8 listopada 2017, o 10:50

Ja melduję, że właśnie wróciłam z terapii i terapeuta postawił mnie troszkę na nogi. Wyryczałam się, wyrzuciłam z siebie i lepiej mi

Bardzo się cieszę

Bardzo się cieszę również sukcesy innych stawiają nas wszystkich pośrednio na nogi

Czy ktos z was ma może przetlumaczona ksiazke "love you, love you not" niestety u mnie ciężko z ang...

Ja miałem dzisiaj taką sytuację ze telefonu nie odbierałem gdzieś go zostawiłem i dziewczyna spanikowała ze coś mi się stało i w sumie nie wiem czemu to sprawiło ze zaraz nerwica zaatakowała przeciez to normalne ze sie zmartwiła całkiem naturalne. Od razu skojarzyło mi sę to z tym jak ja sam w panice dzwoniłem do ojca gdy podejrzewałem ze ten znowu pije moze dlatego od razu poczułem ucisk w zołądku jak zobaczyłem te wszystkie nieodebrane połączenia. Chciałbym lepiej sam siebie zrozumieć bo nie mogę pojąć czemu na niektóre sytuacje reaguje tak a nie inaczej

Nipo pisze: ↑

8 listopada 2017, o 16:45

justi2212 pisze: ↑

8 listopada 2017, o 16:43

katarzynka pisze: ↑

8 listopada 2017, o 10:50

Ja melduję, że właśnie wróciłam z terapii i terapeuta postawił mnie troszkę na nogi. Wyryczałam się, wyrzuciłam z siebie i lepiej mi

Bardzo się cieszę

Bardzo się cieszę również sukcesy innych stawiają nas wszystkich pośrednio na nogi

Dziękuję Kochani za wsparcie!

JAk dobie radzicie z myślami o odejściu? W tej chwili to moja jedyna natrętna mysl, tj. „Czy chce odejsc?” „Czy chce być z nim na zawsze?”