nikanere pisze: ↑

28 lipca 2017, o 11:24

Katarzynka i tak trzymaj dla takich momentow warto zyc i sie starac.
obys jak najdluzej byla w tym stanie i zeby juz tak zostalo na zawsze trzymam kciuki

Dziękuję Kochana! Ja trzymam kciuki za nas wszystkich, warto walczyć i naprawdę wierzyć, że da się to pokonać!!!

katarzynka pisze: ↑

28 lipca 2017, o 14:42

nikanere pisze: ↑

28 lipca 2017, o 11:24

Katarzynka i tak trzymaj dla takich momentow warto zyc i sie starac.
obys jak najdluzej byla w tym stanie i zeby juz tak zostalo na zawsze trzymam kciuki

Dziękuję Kochana! Ja trzymam kciuki za nas wszystkich, warto walczyć i naprawdę wierzyć, że da się to pokonać!!!

Bo da sie to pokonac. Kazdy ma chwile zwatpienia ale trzeba myslec logicznie i nigdy sie nie poddawac. Nawet chwila poprawy, nawet chwila tego cieplego uczucia daje wiare w to wszystko ze ma to sens. Ja borykam sie z tym ze czuje sie jak pod koniec poprzedniego zwiazku ale to nie wina mojego partnera tylko wlasnie nerwicy. Ale olewam te stany jux i mowie sobie ze jezeli chca to nievh sa ale ja i tak wiem swoje i mowie sobie to dobre

nikanere pisze: ↑

28 lipca 2017, o 15:06

katarzynka pisze: ↑

28 lipca 2017, o 14:42

nikanere pisze: ↑

28 lipca 2017, o 11:24

Katarzynka i tak trzymaj dla takich momentow warto zyc i sie starac.
obys jak najdluzej byla w tym stanie i zeby juz tak zostalo na zawsze trzymam kciuki

Dziękuję Kochana! Ja trzymam kciuki za nas wszystkich, warto walczyć i naprawdę wierzyć, że da się to pokonać!!!

Bo da sie to pokonac. Kazdy ma chwile zwatpienia ale trzeba myslec logicznie i nigdy sie nie poddawac. Nawet chwila poprawy, nawet chwila tego cieplego uczucia daje wiare w to wszystko ze ma to sens. Ja borykam sie z tym ze czuje sie jak pod koniec poprzedniego zwiazku ale to nie wina mojego partnera tylko wlasnie nerwicy. Ale olewam te stany jux i mowie sobie ze jezeli chca to nievh sa ale ja i tak wiem swoje i mowie sobie to dobre

Jasne, że tak Kochana! Każda taka nawet najmniejsza chwilka daje niesamowitego kopa i przywraca wiarę, aż chce się żyć! Nie wolno tylko się podawać, nie wolno narzekać, tylko iść do przodu nawet jak jest strasznie ciężko, a jest niewątpliwie. Masz świetne podejście, akceptacja i racjonalizowanie pozwalają zachować logikę i w końcu to zaczyna odpuszczać

katarzynka pisze: ↑

28 lipca 2017, o 14:39

Mark pisze: ↑

28 lipca 2017, o 11:06

Gratuluję. Ja niestety podałem się

Co się stało Mark?

Po prostu straciłem nadzieję. Bo to nawet nie jest już myśl tylko taki stan od rana do wieczora. Czasem jak chwilę pogadamy przez tel to na 10 sekund jest lepiej ale tylko tyle

mam atak paniki. On ma przyjechać a ja nie chce go widzieć. Za 4 godziny będzie na miejscu. Telepie mnei, mam odruch wymiotny,boję się,trzese.

Tylko tyle, a może aż tyle? Pomyśl, że w stanie lękowym w jakim jesteś, to może znaczy AŻ tyle. Dostrzegaj nawet takie małe pozytywy. Wspomagasz się jakoś terapią czy farmaceutykami?

katarzynka pisze: ↑

28 lipca 2017, o 16:04

Tylko tyle, a może aż tyle? Pomyśl, że w stanie lękowym w jakim jesteś, to może znaczy AŻ tyle. Dostrzegaj nawet takie małe pozytywy. Wspomagasz się jakoś terapią czy farmaceutykami?

Leków nie biorę na terapię chodzę ale już dawno mi nie pomaga

To może pomyśl o zmianie? Na jaką uczęszczasz? Nie łam się Kolego, dopóki walczysz jesteś zwycięzcą, pamiętaj

Czy to możliwe, że ze względu na to, że partner wyjechał mam takie stany?
Kiedy byłam z nim nawet przez myśl mi takie rzeczy nie przychodziły, a jak jestem sama, bo niestety przyjaciół nie mam, to mnie telepie aż z nadmiaru tych wszystkich myśli, cały czas chce mi się wyć. Bo w głębi duszy wiem jaki to cudowny i wspaniały człowiek i chyba przez to jest mi tak źle, że takie myśli mną rządzą zamiast cieszyć się tym, że stanął na drodze taki mężczyzna.....

Jak sobie radzicie w tych ciężkich chwilach?

Podjęłam szaloną decyzje... jutro do niego jadę. Już mi na samą myśl jakoś lepiej.. może się naprawię.

twist_dance pisze: ↑

28 lipca 2017, o 19:01

Podjęłam szaloną decyzje... jutro do niego jadę. Już mi na samą myśl jakoś lepiej.. może się naprawię.

Może w tym szaleństwie jest metoda!

Może w tym szaleństwie jest metoda!

Pokładam głęboką nadzieje, że się naprawie.. choć oczywiście sama naprawiać próbuje się cały czas.
Ale może mi z tej samotności odpier....

katarzynka pisze: ↑

28 lipca 2017, o 17:10

To może pomyśl o zmianie? Na jaką uczęszczasz? Nie łam się Kolego, dopóki walczysz jesteś zwycięzcą, pamiętaj

Ciężko cokolwiek zrobić jak się patrzy na druga osobę a w głowie się ma nie kocham

Naprawdę? Komu to tłumaczysz Mark? Kochani naprawdę, jesteśmy tu wszyscy z tym samym!

katarzynka pisze: ↑

28 lipca 2017, o 20:21

Naprawdę? Komu to tłumaczysz Mark? Kochani naprawdę, jesteśmy tu wszyscy z tym samym!

Chyba jednak niewszyscy