Hmm, szczerze mówiąc to jakoś nigdy nie zwróciłam uwagi na zależnościcosdziwnego1234 pisze: ↑6 czerwca 2017, o 16:57Wydaje mi się, że na mnie ma zbawienny wpływ pogoda!Jak wstaję rano i widzę słońce, to aż chce się żyć
Nie zaobserwowaliście czegoś takiego u siebie?
No i nawet jak minęło to co? Srał je pies. Chcesz całe życie zmieniać wszystko tak jak wiatr zawieje? Jesteś człowiek czy chorągiewka? Emocje i uczucia to nic stałego. Zmieniają się, tak jak zmienia się nasze otoczenie i są zależne od wielu czynników. Przede wszystkim jednak nie masz nad nimi żadnej kontroli. Jak tu więc budować coś stałego na czymś tak niestałym?
Wszyscy z nich są kompetentni w zakresie przyuczonej wiedzy oraz przez pryzmat swojego życiowego doświadczenia i wyznawanych wartości. Tylko tyle i aż tyle. Chciałem Was przez to zapytać tylko, czy jeśli jesteście wierzący, a ja Wam powiem, że Bóg nie istnieje, to macie zrezygnować z wiary w Niego dlatego, że ja tak twierdzę, a Wy w żaden sposób nie możecie mi udowodnić, że jednak istnieje? No please...cosdziwnego1234 pisze: ↑6 czerwca 2017, o 15:27Laure, przecież sama wiesz, że nie każdy psychiatra czy psycholog jest kompetentny...Mimo wszystko, psychika człowieka jest bardzo delikatna i tajemnicza. W związku z tym specjalistom może być trudno do niej dotrzeć, a jak się już (według nich) uda, to mogą coś źle zainterpretować.
http://www.thegospelcoalition.org/artic ... -my-spouse warto poczytać - Laure szczególnie do Ciebie piszę te słowa 
Przewałkowaliśmy po raz enty mechanizm obsesyjno-kompulsywny i coś zaskoczyło dzięki czemu odbiłam się od dna. Pewnie za chwilkę wróci, ale melduję, że mam super nastrój i kocham Mojego Skarba i dzisiaj nerwica może stawać na rzęsach, a ja się nie dam! 1:0 dla mnie Podstawa to AKCEPTACJA, czyli to co sprawia mi największy kłopot, a potem jest z górki 
Przem, ja też się ciągle tego ucze. Mam największy kłopot z akceptacja, dlatego chodze na terapię i staram się korzystać z forum
Mówiłeś, że nie uczęszczasz na terapię, a może warto rozważyć i sobie pomóc troszkę? 
No bo to jest cholernie trudne. Na własnym przykładzie - miałem bardzo dobry tydzień, nie tylko vs rocd ale i ogólnie - dużo działałem, czułem, że robię fajne rzeczy, że się rozwijam - rocd jakby zupełnie zniknęło.katarzynka pisze: ↑6 czerwca 2017, o 16:31BruceWayne, a jak u Ciebie z akceptacją tego ustrojstwa? Z tym mam najgorszy kłopot raczej...
Mnie też to ciężko przychodzi, ale wiem, że to możliwe. Doszłam już do etapu, gdzie wiem, że kluczem do wyjścia z zaburzeń jest akceptacja, a sama proces uświadomienia sobie tego wymagał ogromnej pracy nad sobą. Teraz czas wprowadzić to w życie, lekko nie jest, ale nikt nie mówił, że będzie łatwoBruceWayne pisze: ↑7 czerwca 2017, o 15:54No bo to jest cholernie trudne. Na własnym przykładzie - miałem bardzo dobry tydzień, nie tylko vs rocd ale i ogólnie - dużo działałem, czułem, że robię fajne rzeczy, że się rozwijam - rocd jakby zupełnie zniknęło.katarzynka pisze: ↑6 czerwca 2017, o 16:31BruceWayne, a jak u Ciebie z akceptacją tego ustrojstwa? Z tym mam najgorszy kłopot raczej...
Oczywiście było gdzieś tam z tyłu głowy, bo przecież te myśli pojawiają się tak często i od tak dawna, że musiałoby minąć trochę czasu żeby o tym zapomnieć.
Od wczoraj znowu coraz to bardziej natrętne myśli odnośnie wyglądu, wręcz kompulsje i ciągłe sprawdzanie, do tego wątpliwości nt. uczuć, przyszłości, życia itp.
Ale po prostu dostrzegam je, mówię sobie "ach, znowu Wy" i robię co w mojej mocy, by nie zwracać na to uwagi. Przesuwam.
Oczywiście nie jest to ani łatwe, ani przyjemne, ani nie wychodzi za każdym razem, ani nie czuję się dobrze. Ale na tym polega ta praca, ciężka praca.
Myślę, że akceptacja polega na byciu blisko ze sobą i byciu dla siebie wyrozumiałym i dobrym.
W tym rzecz, że jeśli tego nie zaakceptujesz, to nadal będziesz budzić się z lękiem, mieć ciągłe obawy, a to będzie cię męczyć. Wyobraź sobie, że stoisz z boku i patrzysz na swoją kłótnię z nerwicą, która jest typem "człowieka", któremu sprawia radość sprawowanie władzy nad cudzym życiem, a z Twojego cierpienia czerpie przyjemność. Masz tą świadomość, że ją napędza Twój strach, lęk, co zrobisz? Albo co MUSISZ zrobić? Udawać, że Cię to nie rusza, mieć w du*ie narzucone przez nią zdanie. Najpierw poudajesz, a potem wejdzie w krew
Długi proces i mozolny, ale nie pisałabym Ci tego, gdybym nie próbowała