Piotrq100 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 14:03

A ja cieszyłem się na myśl o ślubie A teraz jak usłyszę to odrazu taki lęk .Normalnie jak komuś opowiadam o dziewczynie to takie głupie uczucie jakbym nie byl tego pewny i boli mnie to bo wiem ze tak nie jest .

A ja gdy komuś opowoadam o Patryku i o naszym związku to mówię to wszystko z takim przekonaniem. Mowie same najlepsze rzeczy, wszystko.nie ma żadnego zawahania

Piotrq100 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 14:03

A ja cieszyłem się na myśl o ślubie A teraz jak usłyszę to odrazu taki lęk .Normalnie jak komuś opowiadam o dziewczynie to takie głupie uczucie jakbym nie byl tego pewny i boli mnie to bo wiem ze tak nie jest .

Piotrek, mam to samo. Zazwyczaj unikam rozmów o nim, z lęku. Słuchaj, dziś byłam n terapii i omawialiśmy skanowanie, dużo mnie to łez kosztowało. Oczywiście to kompulsja. Do tej pory łączyłam rocd z myślami natrętnymi, zapomniałam, że jest przecież druga strona medalu - kompulsywność. Wypisz wymaluj, terapeuta od razu mimo moich negacji rzucił hasłem kompulsja

katarzynka pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 17:34

Piotrq100 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 14:03

A ja cieszyłem się na myśl o ślubie A teraz jak usłyszę to odrazu taki lęk .Normalnie jak komuś opowiadam o dziewczynie to takie głupie uczucie jakbym nie byl tego pewny i boli mnie to bo wiem ze tak nie jest .

Piotrek, mam to samo. Zazwyczaj unikam rozmów o nim, z lęku. Słuchaj, dziś byłam n terapii i omawialiśmy skanowanie, dużo mnie to łez kosztowało. Oczywiście to kompulsja. Do tej pory łączyłam rocd z myślami natrętnymi, zapomniałam, że jest przecież druga strona medalu - kompulsywność. Wypisz wymaluj, terapeuta od razu mimo moich negacji rzucił hasłem kompulsja

Jak dokładniej rozumieć kompulsje ? Co to dokladnie znaczy ?

Swięta święta i po !
Mam nadzieje ze nikt nie mial leku co do jedzenia i sobie kazdy pojadł za czasy kiedy nerwica zżera nam mase tłuszczową bynajmniej u mnie

Powiem wam, że jest lepiej. W sobote- nie widzialam sie z nim jakies 5 dni. Cieszylam sie okropnie jego przyjazdem. Bylam steskniona ! Tego wieczoru... tyle milosci... tak bardzo to czulam... jego. Bylam szczesliwa cholernie!
W poniedzialek tez... czuje ze go kocham. Ze jest cudowny. Ale ciagle mysle, skanuje. Mam wrazenie ze moja nerwica przezywa dziwny stan utajnienia.
Jeszcze w środę wariowałam a dzis ? Dzis spokoj. Nie wiem na jak dlugo... Ale znow zaczynaja sie mysli, ze go zostawie ale nie chce, zaraz znow myslenie i skanowanie....

Więc widzisz że to wszystko ma podłoże lękowe nie daj sobie teraz wrzucić do głowy poczucia zniechęcenia czy beznadziejności gdy nadejdą gorsze dni, wychodzenie z zaburzenia opiera się często na takiej sinusoidzie w której gdy postępujemy zgodnie z radami zamieszczonymi na forum okres występowania lepszych dni się wydłuża a te gorsze stopniowo całkiem zanikają.

soniasonia123 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 18:41

katarzynka pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 17:34

Piotrq100 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 14:03

A ja cieszyłem się na myśl o ślubie A teraz jak usłyszę to odrazu taki lęk .Normalnie jak komuś opowiadam o dziewczynie to takie głupie uczucie jakbym nie byl tego pewny i boli mnie to bo wiem ze tak nie jest .

Piotrek, mam to samo. Zazwyczaj unikam rozmów o nim, z lęku. Słuchaj, dziś byłam n terapii i omawialiśmy skanowanie, dużo mnie to łez kosztowało. Oczywiście to kompulsja. Do tej pory łączyłam rocd z myślami natrętnymi, zapomniałam, że jest przecież druga strona medalu - kompulsywność. Wypisz wymaluj, terapeuta od razu mimo moich negacji rzucił hasłem kompulsja

Jak dokładniej rozumieć kompulsje ? Co to dokladnie znaczy ?

Soniu, kompulsje to natrętne czynności. U mnie przybiera to chociażby postać skanowania wyglądu. Od stóp do głów, dosłownie jestem w stanie zauważyć nawet najdrobniejszy szczegół, każdą zmarszczkę na czole. Zawsze występuje u mnie w parze z myślami natrętnymi, a więc, myśli, że jest ohydny, wstrętny, odrażający wręcz i kompulsja: patrzę jaką ma dziś koszulę, skarpetki, spodnie, kurtkę, włosy itp. i to znowu prowadzi do myśli, że jest odpychający. Nie potrafię zatrzymać tej analizy wyglądu. Koło się zamyka. Dotychczas skupiałam się tylko na myślach jak większość z nas, ale dziś terapeuta mnie uświadomił, że mam też zachowania kompulsywne.

katarzynka pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 19:12

soniasonia123 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 18:41

katarzynka pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 17:34

Piotrek, mam to samo. Zazwyczaj unikam rozmów o nim, z lęku. Słuchaj, dziś byłam n terapii i omawialiśmy skanowanie, dużo mnie to łez kosztowało. Oczywiście to kompulsja. Do tej pory łączyłam rocd z myślami natrętnymi, zapomniałam, że jest przecież druga strona medalu - kompulsywność. Wypisz wymaluj, terapeuta od razu mimo moich negacji rzucił hasłem kompulsja

Jak dokładniej rozumieć kompulsje ? Co to dokladnie znaczy ?

Soniu, kompulsje to natrętne czynności. U mnie przybiera to chociażby postać skanowania wyglądu. Od stóp do głów, dosłownie jestem w stanie zauważyć nawet najdrobniejszy szczegół, każdą zmarszczkę na czole. Zawsze występuje u mnie w parze z myślami natrętnymi, a więc, myśli, że jest ohydny, wstrętny, odrażający wręcz i kompulsja: patrzę jaką ma dziś koszulę, skarpetki, spodnie, kurtkę, włosy itp. i to znowu prowadzi do myśli, że jest odpychający. Nie potrafię zatrzymać tej analizy wyglądu. Koło się zamyka. Dotychczas skupiałam się tylko na myślach jak większość z nas, ale dziś terapeuta mnie uświadomił, że mam też zachowania kompulsywne.

Uh... o powiem Ci... ze to chyba ma cos w psychice.... na celu. Był ładnie ubrany cudownie pachniał- jego uśmiech byl najwspanialszy.... A w poniedziałek juz nie podobalo mi sie ubranie juz zaczelam analizowac - choć cały czas to wypierałam od siebie ... To nerwica?
Boziu ciesze sie jak z nim rozmawiam... Ale w ciagu dnia np nie mysle tak czesto o nim tzn... zaraz nerwowka sie wlacza gdy sobie zdam sprawe ze nie myslalam o nim chiwle...

Ja zauważyłam, że te myśli natrętne u mnie często wynikają z tego, że coś nie spodoba mi się w jego wyglądzie. Jak są takie dni, że mi się szalenie podoba, myślę wtedy,ze nikt inny taki nie może być, a wtedy mogę nu ciągle powtarzać, że go kocham. Czasami jednak jak go zobacze i coś mi sie nie sposoba, to się zaczyna błędne koło, bo skoro nie podoba mi się coś tam, to to znaczy, że go nie kocham? A wtedy ja go ranię i sprawiam przykrość, bo jestem obojętna i tak jakby wkurzona. Też tak macie, że stajecie się oschli? Nie wiem co robić...

soniasonia123 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 18:41

Uh... o powiem Ci... ze to chyba ma cos w psychice.... na celu. Był ładnie ubrany cudownie pachniał- jego uśmiech byl najwspanialszy.... A w poniedziałek juz nie podobalo mi sie ubranie juz zaczelam analizowac - choć cały czas to wypierałam od siebie ... To nerwica?
Boziu ciesze sie jak z nim rozmawiam... Ale w ciagu dnia np nie mysle tak czesto o nim tzn... zaraz nerwowka sie wlacza gdy sobie zdam sprawe ze nie myslalam o nim chiwle...

Soniu, ale zwróć uwagę, że to czy Ci się podoba czy nie, jest sprzężone ze stanem lękowym i myślami. Ja w sobotę widzę go, skanuję go po czubek głowy i mówię "jak Ty mogłeś założyć takie buty? one mi się nie podobają", w poniedziałek się spotykamy i jest dokładnie w tych samych butach i mówię "Kochanie, ale te buciki to masz takie ładne.", a jego reakcja "Kasiu, przecież dwa dni temu Ci się nie podobały...". Jaka jest różnica? A no taka, że w sobotę byłam w stanie lękowym i a w poniedziałek czysty umysł bez jakichkolwiek myśli i objawów.

katarzynka pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 19:46

soniasonia123 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 18:41

Uh... o powiem Ci... ze to chyba ma cos w psychice.... na celu. Był ładnie ubrany cudownie pachniał- jego uśmiech byl najwspanialszy.... A w poniedziałek juz nie podobalo mi sie ubranie juz zaczelam analizowac - choć cały czas to wypierałam od siebie ... To nerwica?
Boziu ciesze sie jak z nim rozmawiam... Ale w ciagu dnia np nie mysle tak czesto o nim tzn... zaraz nerwowka sie wlacza gdy sobie zdam sprawe ze nie myslalam o nim chiwle...

Soniu, ale zwróć uwagę, że to czy Ci się podoba czy nie, jest sprzężone ze stanem lękowym i myślami. Ja w sobotę widzę go, skanuję go po czubek głowy i mówię "jak Ty mogłeś założyć takie buty? one mi się nie podobają", w poniedziałek się spotykamy i jest dokładnie w tych samych butach i mówię "Kochanie, ale te buciki to masz takie ładne.", a jego reakcja "Kasiu, przecież dwa dni temu Ci się nie podobały...". Jaka jest różnica? A no taka, że w sobotę byłam w stanie lękowym i a w poniedziałek czysty umysł bez jakichkolwiek myśli i objawów.

Boziu, faktycznie tyle racji w tym jest. Oby wszystko sie nam w glowie odpowiednio poukladalo

cosdziwnego1234 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 19:35

Ja zauważyłam, że te myśli natrętne u mnie często wynikają z tego, że coś nie spodoba mi się w jego wyglądzie. Jak są takie dni, że mi się szalenie podoba, myślę wtedy,ze nikt inny taki nie może być, a wtedy mogę nu ciągle powtarzać, że go kocham. Czasami jednak jak go zobacze i coś mi sie nie sposoba, to się zaczyna błędne koło, bo skoro nie podoba mi się coś tam, to to znaczy, że go nie kocham? A wtedy ja go ranię i sprawiam przykrość, bo jestem obojętna i tak jakby wkurzona. Też tak macie, że stajecie się oschli? Nie wiem co robić...

I aż nie wierzę, że ktoś może mieć identycznie jak ja... A jednak. Kochana, podpisuję się obiema rękami i nogami, mam wręcz identycznie

soniasonia123 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 19:50

katarzynka pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 19:46

soniasonia123 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 18:41

Uh... o powiem Ci... ze to chyba ma cos w psychice.... na celu. Był ładnie ubrany cudownie pachniał- jego uśmiech byl najwspanialszy.... A w poniedziałek juz nie podobalo mi sie ubranie juz zaczelam analizowac - choć cały czas to wypierałam od siebie ... To nerwica?
Boziu ciesze sie jak z nim rozmawiam... Ale w ciagu dnia np nie mysle tak czesto o nim tzn... zaraz nerwowka sie wlacza gdy sobie zdam sprawe ze nie myslalam o nim chiwle...

Soniu, ale zwróć uwagę, że to czy Ci się podoba czy nie, jest sprzężone ze stanem lękowym i myślami. Ja w sobotę widzę go, skanuję go po czubek głowy i mówię "jak Ty mogłeś założyć takie buty? one mi się nie podobają", w poniedziałek się spotykamy i jest dokładnie w tych samych butach i mówię "Kochanie, ale te buciki to masz takie ładne.", a jego reakcja "Kasiu, przecież dwa dni temu Ci się nie podobały...". Jaka jest różnica? A no taka, że w sobotę byłam w stanie lękowym i a w poniedziałek czysty umysł bez jakichkolwiek myśli i objawów.

Boziu, faktycznie tyle racji w tym jest. Oby wszystko sie nam w glowie odpowiednio poukladalo

Widzisz Soniu, mamy czarno na białym, że to nerwica, a dalej trudno zaakceptować...

katarzynka pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 19:50

cosdziwnego1234 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 19:35

Ja zauważyłam, że te myśli natrętne u mnie często wynikają z tego, że coś nie spodoba mi się w jego wyglądzie. Jak są takie dni, że mi się szalenie podoba, myślę wtedy,ze nikt inny taki nie może być, a wtedy mogę nu ciągle powtarzać, że go kocham. Czasami jednak jak go zobacze i coś mi sie nie sposoba, to się zaczyna błędne koło, bo skoro nie podoba mi się coś tam, to to znaczy, że go nie kocham? A wtedy ja go ranię i sprawiam przykrość, bo jestem obojętna i tak jakby wkurzona. Też tak macie, że stajecie się oschli? Nie wiem co robić...

I aż nie wierzę, że ktoś może mieć identycznie jak ja... A jednak. Kochana, podpisuję się obiema rękami i nogami, mam wręcz identycznie

Łączmy się! A masz jakieś spodoby, by sobie z tym radzić? Najpierw go olewam podczas spotkania,bo coś mi nie odpowiada, a potem płaczę po nocy.

cosdziwnego1234 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 20:02

katarzynka pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 19:50

cosdziwnego1234 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 19:35

Ja zauważyłam, że te myśli natrętne u mnie często wynikają z tego, że coś nie spodoba mi się w jego wyglądzie. Jak są takie dni, że mi się szalenie podoba, myślę wtedy,ze nikt inny taki nie może być, a wtedy mogę nu ciągle powtarzać, że go kocham. Czasami jednak jak go zobacze i coś mi sie nie sposoba, to się zaczyna błędne koło, bo skoro nie podoba mi się coś tam, to to znaczy, że go nie kocham? A wtedy ja go ranię i sprawiam przykrość, bo jestem obojętna i tak jakby wkurzona. Też tak macie, że stajecie się oschli? Nie wiem co robić...

I aż nie wierzę, że ktoś może mieć identycznie jak ja... A jednak. Kochana, podpisuję się obiema rękami i nogami, mam wręcz identycznie

Łączmy się! A masz jakieś spodoby, by sobie z tym radzić? Najpierw go olewam podczas spotkania,bo coś mi nie odpowiada, a potem płaczę po nocy.

Niestety żadnego magicznego sposobu nie mam, jak jedynie konfrontacja z tym chyba. Słabo mi to wychodzi niestety, ale pocieszające, że nie jestem z tym sama. Myślałam, że tylko ja tak mam z tym wyglądem i skanowaniem i, że to już nie nerwica

katarzynka pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 20:06

cosdziwnego1234 pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 20:02

katarzynka pisze: ↑

19 kwietnia 2017, o 19:50

I aż nie wierzę, że ktoś może mieć identycznie jak ja... A jednak. Kochana, podpisuję się obiema rękami i nogami, mam wręcz identycznie

Łączmy się! A masz jakieś spodoby, by sobie z tym radzić? Najpierw go olewam podczas spotkania,bo coś mi nie odpowiada, a potem płaczę po nocy.

Niestety żadnego magicznego sposobu nie mam, jak jedynie konfrontacja z tym chyba. Słabo mi to wychodzi niestety, ale pocieszające, że nie jestem z tym sama. Myślałam, że tylko ja tak mam z tym wyglądem i skanowaniem i, że to już nie nerwica

Niestety ja tak samo często myślałam już o tym, że to chyba odbiega od nerwicy...Podobnie miałam wrażenie, że chyba nikt tak nie ma, tylko ja. Kochana, też zdarza się u ciebie tak, że możesz się nie odzywać do swojego chłopaka przez kilka godzin? Myślę wtedy o jego wadach, wyolbrzumiam wszystko, co się da. Czasami wkurza mnie nawet sposób, w jaki chodzi. Porażka...