Czy ja ją/jego kocham? Zanik uczuć? Strata emocji?

BruceWayne · 12 kwietnia 2017, o 21:37

Laure wybacz, pisałem w pośpiechu

Sonia - oczywiście pisałem do Ciebie. A to co napisała aga wszyscy dokładnie powinniśmy przeczytać i zapamiętać

soniasonia123 · 13 kwietnia 2017, o 06:55

Dziękuję bardzo ! Słowa wsparcia i czasami powtórzenie czegoś kolejny raz daje siłę.
PO jakimś czasie się uspokoiłam.Co dziwne gdy na jakiś czas zapominam o nerwicy jestem czymś bardzo zajęta to równoznaczne , uczucia do Daniela są takie same ...
Cały czas osobie uświadamiam ze to nerwica.Tylko niech da żyć.Dopiero co zaczęłam psychoterapię.Dopiero zzaczęłam to paskudztwo niszczyć. Może któregoś dnia się obudzi czystą i bez problemów !

13 kwietnia 2017, o 15:42

Ja to po prostu taka jestem, nie umiem tworzyć związku. Po prostu ciężko pogodzić mi z tym, że to już najwidoczniej koniec uczucia i tyle... Jak ma tak wyglądać całe życie to ja dziękuję... Co decyzja o ślubie z takimi myślami, przed Bogiem myśli, że to przecież nie ta osoba, potem nawet dziecko będzie smutne... Jaki to związek, tak być po prostu nie powinno

przecież to jest meczarnia dla siebie i osoby obok...

laure · 13 kwietnia 2017, o 16:08

No, powtarzaj dalej,że dziecko będzie smutne to bardzo mi pomożesz...

13 kwietnia 2017, o 16:23

Wiem, głupio z mojej strony, nawet nie pomyślałam, jestem beznajdziejna to wiem jedynie w moim życiu, ale Twoja sytuacja jest na pewno inna od mojej i nie powinniśmy się porównywać,ale patrząc na te forum to jak my sobie pomagamy jak tylko każdy pisze, że raz mu dobrze raz źle, kiedy to się zmieni niby jak to forum to tylko nasza jakaś hm pomoc, a tak naprawdę ciągle piszemy, że nam źle

ja już mam apogeum i to nie chodzi już o lęk. Tylko o same myśli. Ja nie potrafię rozpoznać...PRAWDY

laure · 13 kwietnia 2017, o 16:33

Ja też nie potrafię. I strasznie źle się z tym czuję. I uwierz mi, teraz jak moje dziecko jest już w drodze, czuję się podwójnie fatalnie.

13 kwietnia 2017, o 16:37

Nie wiem co jest nie tak, czemu tak jest... Czemu tak ciężko, powinnam być szczesliwa...

soniasonia123 · 13 kwietnia 2017, o 16:42

Ja osobiscie na tą chwile czuje ciagle lęk napiecie- brak miesiaczki, test negatywny. Skrajne emocje juz siegaja zenitu.
A przyszlo pytanie czy bede kochac dziecko- bo ja nie bede sie meczyc- ze soba- ja bede nie szczesliwa i dziecko.Naczytalam sie o matkach nie kochajacych dzieci- co to za zycie? Mam dosc obrazu szczesliwej rodizny, kiedy wiem ze przeze mnie nikomu jej nie dam. Moj facet cierpi- ja tez, a nie daj boze cala rodzina. Tylko boli mnie to ze nerwica zaatakowala to co kocham. I najgorsze ze nie moze wyleźć- pierwszy raz sie tak zakorzenila....
I proboje to podwazyc, i zabrac mi to co dla mnie najwazniejsze.

laure · 13 kwietnia 2017, o 16:58

Każde z nas tu szuka odpowiedzi i jest nieszczęśliwe. Przeczytaj artykuł zordona.

Piotrq100 · 13 kwietnia 2017, o 19:57

Słuchajcie coś mi tam lepiej jest to się podzielę . Miałem skanowanie ,straaaaasznie się z tym czułem . Nie czuję inf kilku dni lęku . Przejmowalem do tym trochę ale pozniejysle ..No i dobra będzie bez lęku w końcu . Ale analiza jest cały czas a jakże . Ja myślę ze kluczem to jest tak zrozumienie co oznacza akceptacja .Bo mówienie akceptuję ciula Wam da .Trzeba to robić .Z tym ze akceptować trzeba sam.fakt pojawiania się myśli, zgoda na to a nie zgoda z treścią tych myśli .To jest pułapka.Też długo się z tym meczylemi jak doszedłem do tego też dzięki Wam tutaj za co każdemu z osobna dziękuję te myśli to tylko myśli to byloi dużo.lepiej. Moja rada ;pojawi się pytanie w głowie jakiekolwiek ,nie udzielajcie odpowiedzi na nie .Tak się wydaje ze sobie odpowiem będzie mi lżej .Dupa dupa dupa mówię Wam .To pułapka .Nie walczcie z tym .To nasz stan emocjonalny ,kiedy próbujemy walczyć z.własną naturą przegrywamy taką walkę .

laure · 14 kwietnia 2017, o 18:31

Wesołych Świąt, robaczki

justi2212 · 14 kwietnia 2017, o 18:48

soniasonia123 pisze: ↑
13 kwietnia 2017, o 16:42
Ja osobiscie na tą chwile czuje ciagle lęk napiecie- brak miesiaczki, test negatywny. Skrajne emocje juz siegaja zenitu.
A przyszlo pytanie czy bede kochac dziecko- bo ja nie bede sie meczyc- ze soba- ja bede nie szczesliwa i dziecko.Naczytalam sie o matkach nie kochajacych dzieci- co to za zycie? Mam dosc obrazu szczesliwej rodizny, kiedy wiem ze przeze mnie nikomu jej nie dam. Moj facet cierpi- ja tez, a nie daj boze cala rodzina. Tylko boli mnie to ze nerwica zaatakowala to co kocham. I najgorsze ze nie moze wyleźć- pierwszy raz sie tak zakorzenila....
I proboje to podwazyc, i zabrac mi to co dla mnie najwazniejsze.

Bo nerwica zawsze atakuje to co dla nas najważniejsze, inaczej byśmy jej nie mieli

Mam bardzo podobne lęki do Twoich, dla mnie również priorytetem i marzeniem jest założenie rodziny, dzieci, po prostu szczęsliwe życie u boku tych których kocham i to jest baaaardzo ciężko jak przez lęk te marzenia są takie odległe a uczuć brak. Ale to iluzja! Bo Ty nadal masz świadomość i wiesz czego chcesz mimo że kompletnie tego nie czujesz, pamiętaj o tym

Spokojnych Świąt!

laure · 14 kwietnia 2017, o 18:56

Oj, justi, nie zgodzę się. Wcale nie wiadomo w tym stanie umysłu czego się chce. Dlatego ten badziew tak bardzo zatruwa nam życie. przynajmniej moje.

justi2212 · 14 kwietnia 2017, o 19:15

Ja to rozumiem tak:
Każdy ma tu jakieś lęki, głównie dotyczące ważnych dla nas wartości, czyli czegoś czego pożądamy, CHCEMY
W naszym przypadku jest to lęk przed brakiem uczuć do bliskich osób (chłopaka, dziewczyny, męża, żony itd.)
Gdyby nam na nich nie zależało, gdybyśmy nie CHCIELI z nimi być to nerwica nie miałaby pożywki, to lęk powoduje to zagubienie, że niby nie wiemy, a Wy doskonale wiecie czego chcecie, świadomie, bo walczycie o szczęście u boku swoich ukochanych, czyli CHCECIE, ale lęk podsyła wątpliwości i tutaj trzeba działać wbrew lękowej logice, na przekór temu co podpowiada lęk

soniasonia123 · 14 kwietnia 2017, o 20:29

Dziekuje za wsparcie !

Dziś jak dostalam okres poczulam duuuuża ulge- nie dlatego ze ciaza byla by czyms zlym- przeciez to cud. Tylko uważam ze musze zwalczyc to cholerstwo i potrafiec funkcjonowac w malzenstwie ! To jest moje marzenie, coś czego pragnę- bycia szcześliwa z własna rodzinka!
Na ta chwile czuje ze kocham mojego chlopaka. Po prostu czuje jak silne jest to zeby byl obok. Czasami prowadze rozmowe z moja nerwica i mowie do niej- spier**laj, ale nie tym razem.
Wierze ze kiedys sie nam uda... bedziemy szczesliwi tak jak tego chcemy. Ogrom pracy nad soba !

Wesolych Swiat !