A dlaczego ja czuje radosc??
Jak slysze ze ktos jest w szpitalu albo ze konus sie nie powodzi??
Dlaczego taka emocja??
Przeciez ja jestem bardzo wrazliwa

I jak się czujecie?

U mnie aktualnie zjazd, bo dd się rozkręciło maxymalnie. A Ty jak się trzymasz Kami?

U mnie też zjazd, chyba przesilenie tak na nas działa

U mniej troche lepiej ale wydaje mi się ze zakochałam sie w innym chłopaku..i to jest takie mocne..
I to jeszcze w tym co kiedyś tez mialam takie myśli o nim... Eh... Wydaje mi się ze jestem szczęśliwa ze '' czuje sie zakochana''i ze chce do tego chlopaka...

O widze ze tu wątek jest aktywny i sie wspieracie ! Swoja historie powiedziałam tu -->watpliwosci-czy-kocham-czy-nie-t10575.html
Ja o tyle sie nakrecam ze zaczynam myslec o swoich poprzednich zakochaniach i wydarzeniach- ze z takim utęsknieniem za czyms tęsknie ale nie wiem za czym.
Nie potrafie zrozumiec tego wszystkiego- ze wszystko zrobilo obrót w jeden dzień... I nagle te wszystkie mysli... A w glebi czuje przepełnienie uczuć do mojego D.Tylko w jakis sposob odycham to od siebie...
Dzis rano tak dobrze sie przy nim czułam. To cieplo.. ten jego usmiech. Gdy powiedzial ze mnie kocha az mnie ciarki przeszly... Bylam szczesliwa do poludnia... i znow rozmyslanie... dreczenie sie... nakrecanie sie do tego stopnia ze rozsadza mnie od srodka. Te nerwy...

-- 21 marca 2017, o 15:25 --

justi2212 pisze:Ja też swego czasu miewalam sny o różnych facetach ale olalam to, sen to tylko sen no ale czegoś się trzeba uczepic

Własnie ... zaczelo sie od snu... Snil mi sie kierowca autobusu z ktorym czasami jezdze do sasiedniego miasta... Kiedys zanim poznalam D.-podobal mi sie.
Snilo mi sie ze do niego odeszlam a D. zdradzilam- a wytrzymac nie moglam potem tego ze odszedł do innej i jest szczęśliwy z inna kobieta- ten bol byl tak prawdziwy...


Jeszcze na dodatek moge powiedziec- ze slowo KOCHAM CIE moge powiedziec kazdemu... przyajciolce koledze ale nie jemu... jakbym sprawiala sobie ból

a ja nikomu nie mogę powiedziec ze kocham..w sumie nie mam takiej potrzeby,a gdy on chce żebym mu to powiedziała nie mogę.
Może nie chodzi o fakt że nie kocham,tylko mam blokadę.Tak jak bym chciała??? a nie mogła..

soniasonia123 pisze:O widze ze tu wątek jest aktywny i sie wspieracie ! Swoja historie powiedziałam tu -->watpliwosci-czy-kocham-czy-nie-t10575.html
Ja o tyle sie nakrecam ze zaczynam myslec o swoich poprzednich zakochaniach i wydarzeniach- ze z takim utęsknieniem za czyms tęsknie ale nie wiem za czym.
Nie potrafie zrozumiec tego wszystkiego- ze wszystko zrobilo obrót w jeden dzień... I nagle te wszystkie mysli... A w glebi czuje przepełnienie uczuć do mojego D.Tylko w jakis sposob odycham to od siebie...
Dzis rano tak dobrze sie przy nim czułam. To cieplo.. ten jego usmiech. Gdy powiedzial ze mnie kocha az mnie ciarki przeszly... Bylam szczesliwa do poludnia... i znow rozmyslanie... dreczenie sie... nakrecanie sie do tego stopnia ze rozsadza mnie od srodka. Te nerwy...

-- 21 marca 2017, o 15:25 --

justi2212 pisze:Ja też swego czasu miewalam sny o różnych facetach ale olalam to, sen to tylko sen no ale czegoś się trzeba uczepic

Własnie ... zaczelo sie od snu... Snil mi sie kierowca autobusu z ktorym czasami jezdze do sasiedniego miasta... Kiedys zanim poznalam D.-podobal mi sie.
Snilo mi sie ze do niego odeszlam a D. zdradzilam- a wytrzymac nie moglam potem tego ze odszedł do innej i jest szczęśliwy z inna kobieta- ten bol byl tak prawdziwy...


Jeszcze na dodatek moge powiedziec- ze slowo KOCHAM CIE moge powiedziec kazdemu... przyajciolce koledze ale nie jemu... jakbym sprawiala sobie ból

Soniu, ja mam non stop sny, że się w kimś zakochuję i muszę zostawić swojego chłopaka. Dziś dla odmiany śniło mi się, że całowałam mojego chłopaka, a w głowie miałam myśli: po co to robisz, nie kochasz go, oszukujesz. Nawet we śnie zero ulgi. Co do słów Kocham, nie mówię ich, ale podczas przebłysków aż nie mogę się powstrzymać i powatarzam Mu jak mantrę, że Go kocham, tak jakbym chciała wynagrodzić cały ten czas, kiedy nie mogłam tego wydusić.

Tak mi się przypomniało,na początku choroby jak szukałam pomocy u psychologów itp, to powiedziałam mamie,że `jak mi ktoś powie<psycholog,jakis psychiatra> ze to na prawde jest zaburzenie i że go kocham,to mogę się męczyć całe życie,ze mogę nic nie czuc,ale ważne ze to tylko choroba...`

kamila1998 pisze:Tak mi się przypomniało,na początku choroby jak szukałam pomocy u psychologów itp, to powiedziałam mamie,że `jak mi ktoś powie<psycholog,jakis psychiatra> ze to na prawde jest zaburzenie i że go kocham,to mogę się męczyć całe życie,ze mogę nic nie czuc,ale ważne ze to tylko choroba...`

I uwierzyłaś Kamila?

Mnie terapeuta powtarza non stop, że go kocham, że muszę go strasznie kochać, skoro tak cierpię bardzo. I co? I pstro, bo do zaburzonego umysłu nic nie trafia

Ale masz fajnego terapeutę, ja bym mu wierzyła, mój mnie tylko nakręcił

Ja go przekonuję, że nie ma racji

I po co tak się męczysz? Nie lepiej próbować robić na odwrót?

Nie potrafię jakoś, mam taki kryzys, że masakra. Ok, cicho! Bo są tu nowi użytkownicy, trzeba w nich tchnąć nadzieję, a nie użalać się

Matko! Pomożcie... Przegladnelam zdjecia z imprezy i zobaczylam tam hmm.. faceta z ktorym spotykalam sie miesiąc, a potem gwałtownie rzucil rozkochując mnie na amen...
Zobaczylam az mi gul skoczyl....Nie wiem... mam po prostu ochote sie skończyć... i najbardziej to nie ranic mojego D.......i chce sie wtulic w niego i zapomniec.... jak sie odgruzowac ! jak sobie pomoc szczesliwie zyc...