Nie wiem jak się z tym czuć coraz częściej myśle że moje życie jest nie warte kontynuowania ponieważ nie mogę sprostać jemu na co dzień boje się rozmowy z drugim człowiekiem nie mam za znajomych mam problem z koncentracją wiele podstawowych żeczy jak zapamiętywanie mam problem a stres rozwiązuje muzyką a moje problemy przekładam nawet i nwm kiedy się to zaczeło kontakt z ludźmi zaczął być czymś niechcianym irytującym. A nawet próbuje zdać studia które wiem że prawdopodobnie mi się nie udadzą.Wiem że moja rodzina mnie kocha tylko przez to jeszcze usprawiedliwiam to życie jednakże co raz częściej zadaje sobie pytanie czy moje istnienie ma sens I coraz częściej płacze bez powodu nie potrafię sie znaleźć w życiu i to mnie przeraża.

Co studiujesz?
Byłeś u psychiatry?

Siema,

Ma to sens.. pomyśl sobie, że to jest taki etap po prostu w Twoim życiu. Ja przez nerwice, depresje dd i inne pierdoły zawaliłem studia i co.... zacząłem od zera nauczyłem się gotować, pracowałem na kilku kuchniach, poznałem dziewczyne (jedną, drugą), potem znalazłem lepszą pracę, biurową. Potem wróciłem na studia, zrobiłem inż potem mgr.
Jak tylko wyjdziesz z tego, zobaczysz, że życie jest piękne Teraz żyjesz w iluzji tego dziadostwa - ale jak przestawi Ci się precepcja jeszcze wszystko wróci do normy.

Uwierz mi ja unikałem ludzi jak ognia w pewnym momencie, zamknąłem się bardzo.. później jak wyszedłem znowu byłem sobą. Z agorafobii jak wyszedłem, to później występowałem nawet publicznie na szkoleniach, targach itd. Wszystko jeszcze może być normalne Tylko warto działać i nie poddawać się. Pamiętaj, nawet nie wiesz jak możesz się czuć jak coś się zmieni w Twoim życiu, każda decyzja, może wpływ na to jak się poczujesz dalej.