Mam wrażenie, że dzięki temu forum odkryłam, co tak naprawdę spotykało mnie w dzieciństwie. Pochodzę z domu, w którym "bywało różnie". Odkąd pamiętam (czyli 5,6 lat) zdarzało mi się wpadać w takie specyficzne stany, w trakcie których zapominałam jak mam na imię, kto jest moim tatą, mamą, gdzie mieszkam, rozpływałam się w jakimś niebycie. Ze stanu tego wyrywał mnie taki koszmarny lęk, że się zgubię i odpłynę tak daleko, że zapomnę wszystko i wszystkich. Ogromnym wysiłkiem woli wracałam. Ze stanów tych "wyrosłam" około 13 roku życia. Nigdy nie wiedziałam co to było, nikomu z tych moich problemów się nie zwierzałam, a rodzice byli zadowoleni, że mają takie "spokojne" dziecko. Do niedawna od czasu do czasu doskwierały mi ataki lęku (takiego bez żadnej przyczyny), ale nie były one powiązane już z tym odpływaniem. Rok temu zainteresowałam się tematyką związaną z mindfulness i terapią Gestalt. Do specjalisty nie zdecydowałam się udać, ale dużo czytałam na ten temat. Pomaga - polecam. Pozdrawiam Anka.