Cześć, przychodze do was z pytaniem, trochę oczekuje podniesienia na duchu, od 3 miesięcy dostalam tak można nazwać juz w 100% stanu nerwicowego, jestem mama 2 letniej córeczki mam 22 lata jest moim oczkiem w głowie można powiedzieć ze w ciągu tych 2 lat zapomnialam o sobie byłam tylko dla i cały czas z nią ale do rzeczy od Czasu kiedy zaczęła mi się derealizacja mm wrażenie ze nic do niej nie czuje, przychodzą te netrety ze jej nie chce ja wiem ze nerwica łapie się osoby na której nam najbardziej zależy/kocha ale popadam w paranoje ze może ja jej naprawdę nie kocham itd. Jesteś świadoma ze przed tym stanem również miałam natrety ze a co jeśli nie kochasz jej ale wtedy doprowadzało mnie to do silnego leku łez, teraz nie czuje nic jedyne świadomość moja mówi ze ja kochasz i wiem ze ja kocham, ale czuje aż taka niechęć.. Wiem ze przed derwalizacja tak nie było mam można powiedzieć dowód ze to ta nerwica ale martwie się ze cos jest ze mną nie tak i ze to Nie tylko nerwica.. Tak bardzo chciałbym poczuć ta milosc.. Po prostu potrzebuje wsparcia 🥺

Witam. Wielokrotnie już pisałam o swoim stanie. Nic się nie poprawia. Żyje jak w jakimś koszmarze. Chcę kochać i nie potrafię. Czy jest możliwe że tak się zblokowałam dobrym związkiem i tym że planowaliśmy wspólnie zamieszkać?proszę może ktoś mi poradzi

Jestemstara pisze: ↑

3 kwietnia 2023, o 14:49

Witam. Wielokrotnie już pisałam o swoim stanie. Nic się nie poprawia.

Jeśli mogę zapytać - podjęłaś w ostatnim czasie jakieś działania? Psychoterapię? Farmakoterapię?

Dzień dobry. Dziękuję za pytanie. Tak biorę od miesiaca leki ale nie widze poprawy. Od 2 lat jestem w terapii. Ale myślę nad zmianą nurtu