Witam chcialbym sie dowiedziec czy komus sie wydawalo albo wydaje sie ,ze mogl miec badz ma cos takiego jak Aseksualizm spowodowany wlasnie depresja. Czytalem o tym i wyczytalem ,ze " Osoby postronne, nierozumiejące lub nieakceptujące aseksualizmu jako orientacji seksualnej, wskazują jako jego przyczynę najczęściej problemy hormonalne, zaburzenia depresyjne, stres, przyjmowanie niektórych leków. Czy ktos moze cos wiecej na ten temat powiedziec ? Bo to mnie zastanawia choc wydaje sie to wrecz nie mozliwe. Nie wyobrazam sobie tego jak depresja moze wplynac na czlowieka tak aby stracil nawet cos co daje tyle nazwijmy to "przyjemnosci"

Osobiscie nie wiem czy depresja moze wywolywac aseksualizm. Ale wiem ze wszelkie depresje, nerwice i lęki moga powodowac bardzo wiele roznych objawow i moga powodowac cos takiego jak odciecie czlowieka od wszelkich emocji i uczuc, w tym pozbawienia odczuwania wszelkiej przyjemnosci. Nieraz czytalem u osob z nerwicami albo depresjami ze boja sie ze stali sie homoseksualistami bo nie wiedza czy czuja pociag do kobiet bo jakby tro stracili. Ale oni nie stracili tego na stale, tylko zostali odcieci przez lęk od emocji, tych przyjemnych rowniez, wiec nie odczuwaja podniecenia. Stad takie pomysly. Jak leki mina i uczucia, podniecenie rowniez. Depresja i lęk moze wplywac na czlowieka, pozbawiajac go uczuc ale to jest odwracalne.
Sam to przezywalem i jestem zdrow wiec poswiadczam sam soba.

Dokładnie tak jak Wojciech pisze, gdy skupiasz się na samym sobie i ciągle się analizujesz i przejmujesz swoim aktualnym stanem to wręcz normalne że nie widzisz świata poza sobą. Maksymalny egocetryzm spowodowany ciągłą obawą o samego siebie sprawia ze wszystko i wszyscy przestają się dla Ciebie liczyć. Sam to przechodziłem i również nie odczuwałem popędu seksualnego oraz ogólnie moje libido było osłabione. To wszystko było spowodowane moim ciągłym podświadomym lękiem i obawą o samego siebie.

Kluczem jest zmiana nastawienia i skupienie własnej uwagi na świecie i tym co Cię otacza a nie ciągłym wyszukiwaniu i googlowaniu sobie chorób oraz co raz to nowszych wkrętek. Wszystko Ci wróci do normy gdy wyzwolisz się z lęku. W tym celu polecam terapię beawioralno-poznawczą jako drogowskaz ale przede wszystkim własna praca nad samym sobą i to co wspomniałem wcześniej, zamiana uwagi z siebie i skierowaniu jej na Twoje otoczenie i obowiązki/zadania które masz do wykonania.

Pamiętaj: ZABURZENIE CIĘ NIE OGRANICZA JEŻELI SAMEMU SOBIE NA TO POZWOLISZ.

Skyline Wojtek ma racje sam nie będę Ci opowiadał jakie ja odczucia miałem i często mam podczas tych już 7 miesięcy ale w naszym stanie wszystko jest możliwe Divin wie o co mi chodzi W naszym stanie wkrętki odczucia czasami sa tak głupie że masakra ja też nie odczuwam silnych uczuć emocji i przyjemności ale na początku tez zauważyłem że jakby dziewczyny mnie nie interesowały itd ale po jakimś czasie znowu zaczniesz się za nimi oglądać mimo braku emocji uczuć itd wierz mi piękno kobiety weźmie górę nad DD ,nerwicą , i początkami deprechy

Czasem też same leki powodują zmniejszenie popędu