Błagam ratujcie.

Mich95 · 21 sierpnia 2017, o 14:11

A co do suplementów to byłem w mieście ale przez natłok spraw nie dałem rady ich kupić po prostu
Miałem mnóstwo na głowie spraw i wyszło jak wyszło ale w czwartek dosyć czasu będę mieć
Poza tym wiem że w domu mam jakiś magnez ale lipnej jakości a cóż potas jest w pomidorach
Zatem jedząc pomidory i pijąc sok pomidorowy domowej roboty to będzie to samo chyba.

Mich95 · 24 sierpnia 2017, o 17:40

Cóż suplementy oraz ziół nie kupiłem po prostu mało czasu miałem ale za to mnóstwo załatwiłem
Bo spotkania z psychologiem załatwione i od 14 września będę miał je prócz tego załatwiłem całkiem
Nowe leki bo byłem u psychiatry także a ten lek to promazin i fakt samymi lekami nic nie zdziałam
Ale za nie długo jak tylko się ogarnę i będę nie czuł się aż tak zmęczony to wezmę się za Divovici
Bo póki co to niestety czuje się codziennie zmęczony i nie wiem na razie jak ja z tego wyjdę ale
Muszę bo chcę wyjść z tego bo mam dosyć chce normalnie żyć a nie umierać codziennie bo
Nie po to żyję by być męczennikiem chce wreszcie żyć jak człowiek a nie jak jakiś menel...

Mona · 25 sierpnia 2017, o 12:31

Jak długo jesz leki?
Niestety nerwica+depresja to jest dno totalne. Musisz pierwsze uspokoić depresję, bo bez tego nie widzisz światełka w tunelu. Niestety jeśli masz prawdziwe problemy(rodzice) to juz nie jest tak łatwo jak z wyimaginowanymi problemami nerwicowymi. Ale wszystko spokojnie...pomału...
Pierwsze musisz uspokoić depresję myślę, że lekami. Jeśli nie czujesz poprawy tylko dalej dół i dół...to powiedz lekarzowi...może tabletki Ci nie pasują. Jak poczujesz grunt pod nogami, poczujesz że już bardziej racjonalnie myślisz, że juz problemy nie są 10krotnie większe niż normalnie...podejmij walkę z nerwicą. Musisz uspokoić umysł, żebyś mógł zauważyć , że twoje lęki to bujda. Wmawiaj to sobie, że to wyimaginowane (pomimo, że w to nie wierzysz) problemy, nie bój się ich. I otwieraj kompa pomimo to. Nie wierz swojemu umysłowi, on cieszy się, że się boisz...A Ty wyśmiej te myśli i rób to co chcesz pomimo strachu. Po dłuższym czasie umysł zorientuje się, że nie robi to na Tobie wrażenia i odpuści

Mich95 · 25 sierpnia 2017, o 17:22

Mona pisze: ↑
25 sierpnia 2017, o 12:31
Jak długo jesz leki?
Niestety nerwica+depresja to jest dno totalne. Musisz pierwsze uspokoić depresję, bo bez tego nie widzisz światełka w tunelu. Niestety jeśli masz prawdziwe problemy(rodzice) to juz nie jest tak łatwo jak z wyimaginowanymi problemami nerwicowymi. Ale wszystko spokojnie...pomału...
Pierwsze musisz uspokoić depresję myślę, że lekami. Jeśli nie czujesz poprawy tylko dalej dół i dół...to powiedz lekarzowi...może tabletki Ci nie pasują. Jak poczujesz grunt pod nogami, poczujesz że już bardziej racjonalnie myślisz, że juz problemy nie są 10krotnie większe niż normalnie...podejmij walkę z nerwicą. Musisz uspokoić umysł, żebyś mógł zauważyć , że twoje lęki to bujda. Wmawiaj to sobie, że to wyimaginowane (pomimo, że w to nie wierzysz) problemy, nie bój się ich. I otwieraj kompa pomimo to. Nie wierz swojemu umysłowi, on cieszy się, że się boisz...A Ty wyśmiej te myśli i rób to co chcesz pomimo strachu. Po dłuższym czasie umysł zorientuje się, że nie robi to na Tobie wrażenia i odpuści

Czwarty rok biorę leki niestety mam poważne problemy tzn. ciągłe konflikty z ojcem i cóż ja cieszę się jak go
W domu nie ma bo dość mam jego on jak nie ze mną to z matką lub sąsiadami się kłóci a mi potrzebny jest
Spokój bo dość mam ciągłych nerwów do tego jak wspomniałem boję się włączyć kompa a ostatnio nawet
Boję się o tableta bo dzięki niemu mam kontakt z ludźmi z neta i ja powoli mam dość wszystkiego niestety.

Mich95 · 27 sierpnia 2017, o 15:17

Niestety promazin nie pomaga dalej czuję lęki jedynie co to się one trochę osłabiły a tak to dalej lęki czuję
Ja już na prawdę nie wiem co robić powoli myślę że to nie nerwica a coś silniejszego bo to nie możliwe
Jest by non stop tak się bać...

mata119 · 27 sierpnia 2017, o 15:58

Mich95 pisze: ↑
27 sierpnia 2017, o 15:17
Niestety promazin nie pomaga dalej czuję lęki jedynie co to się one trochę osłabiły a tak to dalej lęki czuję
Ja już na prawdę nie wiem co robić powoli myślę że to nie nerwica a coś silniejszego bo to nie możliwe
Jest by non stop tak się bać...

Mozna w nerwicy bac sie 24 h na dobę...
I to nadal bedzie nerwica nic nowego...
Prosze postaraj sie zaakceptowac lęk...
I zobacz ze strach ma tylko wielkie oczy...
Boisz sie i nakrecasz ze moze to nie nerwica. ..
Jesli miales badania byles u psychiatry to uwierz,ze to NERWICA.....
Zajmij sie czyms pomimo leku i daj mu byc...
Nie zagłebiaj sie w ten lek...nie analizuj....
Tylko skup sie na czyms i zobacz jak lęk obrazony brakiem Twojej uwagi odejdzie....
Nie odrazu ale odejdzie....
Miałam tak tysiace razy....

Głowa do gory...
Nie jestes sam

Adas94 · 27 sierpnia 2017, o 16:11

To są te tzw straszaki

Które nasyła stan emocjonalny w jakim jesteś, że może to jednak nie narwica tylko coś innego. Pogłebiasz w ten sposób nerwice. Musisz wiedzieć, że takie myśli przychodzą ze stanu zagrożenia. Przesłuchaj materiałów Victora

mata119 · 27 sierpnia 2017, o 16:21

Adas94 pisze: ↑
27 sierpnia 2017, o 16:11
To są te tzw straszaki Które nasyła stan emocjonalny w jakim jesteś, że może to jednak nie narwica tylko coś innego. Pogłebiasz w ten sposób nerwice. Musisz wiedzieć, że takie myśli przychodzą ze stanu zagrożenia. Przesłuchaj materiałów Victora

Dokładnie tak jest.....
To straszace mysli ktore uwielbiaja jak im poswiecamy swoja uwage i czas...

Ja wlasnie zamiast sie na nich skupiac wyszlam z psem na spacer....
I jest fajnie pomimo lekow i objawow skupiam sie na spacerze i moim zadowolonym psie

Mich95 · 27 sierpnia 2017, o 16:37

Niestety czy to nerwica to nie jest to potwierdzone bo jak wypisałem się z dziennego to na wypisie pisało
Że mam organiczne zaburzenia osobowości z odczynem urojeniowym i tylko ja myślę że mam nerwicę
Bo ta diagnoza na wypisie wydaje mi się przesadzona ale teraz wątpliwości mam niestety.

nigra88 · 30 sierpnia 2017, o 20:14

Nie przejmuj sie tak tą diagnozą- ja miałam też rożne a w końcu stwierdziłam, że wybieram ze wszystkich diagnoz nerwicę i w sumie wszystko przeszło

sporo lekarzy nie zna wszystkich objawów nerwicy, np. Dd. Czasem jak sie idzie do takiego to człowiek patrzy i myśli czy to z nim jest cos nie tak czy z tym lekarzem

myśle, ze znalazłoby sie tu kilka osób z przedziwnymi diagnozami bo nerwica daje różne objawy i zależy do czego "przyczepi sie" dany lekarz.
Co do tych Twoich obaw i "niemożności twórczej"... Sama jestem artystą i wiem cos o tym. Przez długi czas mi sie wydawało, że juz nigdy nic nie namaluje bo nerwica odebrała mi dar czy cos w tym stylu. W końcu zwyczajnje nie analizując za wiele (choć miałam w środku ogromny lęk, ze to pewnie ostatni obraz w moim życiu i wszystko przepadło) usiadłam i sie okazało, że wszystko jest z moimi rekami ok i obraz wyszedł jak ta lala.
Smaż te bity bez zbytecznego namysłu i nie przejmuj sie jakimś pierońskim wirusem!

mata119 · 30 sierpnia 2017, o 20:51

Mich95 pisze: ↑
20 sierpnia 2017, o 10:25
Po prostu jakiś rad.

Rada jest jedna pusc ten lęk...
Niech płynie....odczuwasz go i ok...
Ale działaj pomimo niego...
Odpal kompa i i zobacz,ze to czego sie boisz...to tylko Twoja obawa...
Nic wiecej...
To jedyna rada...
Konfrontacja z lękiem...
Naprawde. . .

Pozdrawiam Cie....

mata119 · 30 sierpnia 2017, o 21:00

Mich95 pisze: ↑
21 sierpnia 2017, o 14:07
I po prostu zawsze zabierałem się za DivoVici i cóż wychodziło jak wychodziło po prostu mam problem by
Skupić się na tym to nie wina DivoViców ale tego że jestem zamotany i zbytnio nie wiem co z tym zrobić
Ale tym razem jak tylko będę mniej zmęczony (bo ostatnio w ciągu 2 dni to mało śpię) to biorę się za nie.

Najwyzszy czas....
Tam znajdziesz odpowiedzi i wskazowki....
Nawet jak czujesz lęk...
Postaraj sie skupiac na nagraniu...
Słuchsj,wyciągaj wnioski
Uwierz......ze to tylko obawy i mysli worowadzaja ten lęk....

Ja piszac to teraz....
Leze i tez odczuwam niepokoj....
Skurcza mi łydki az mnie bolą...
Ale mam to gdzies....
Czuje niepokoj i pozwalam sobie na to...
Nie poswiecajac mu uwagi...
Mam dzis zawroty glowy...kiedys jak je miałam balam sie wstac.....nawet....
Dzis leze i ogladam film...pisze do Ciebie...
A poł godziny temu wrociłsm ze spaceru z psem....

To jest własnie to....
Działanie...POMIMO LĘKU,OBAW I OBJAWOW.....
objawy mam nadal i co?
I nic robie swoje...przyszły to i pójdą....
Nie nakręcac sie to PODSTAWA....

Mich95 · 31 sierpnia 2017, o 00:22

Macie rację ale ja potrzebuję czasu jeszcze i cóż nie wiem ile ale potrzebuje jeszcze trochę czasu by się ogarnąć...
A co do mojego zaburzenia to u mnie to wynika z innego powodu niż u was ja jestem chory od momentu narodzin
Czemu? Bo matka spadła ze schodów jak była w ciąży i ja niestety mam te organiczne zaburzenia osobowości
Bo mam mikrouszkodzenia w CUN nie jestem tylko pewien co do odczynu bo urojeniowy to przesada jest....

katarzynka · 31 sierpnia 2017, o 00:28

Michu, jesteś dzielny facet, że mimo tego z czym się zmagasz jesteś tu z nami i dajesz radę. Wierzę, że będzie dobrze!

Mich95 · 7 września 2017, o 20:34

Zastanawiam się nad szpitalem bo po prostu jest coraz gorzej i nie wiem co mam robić
A jak nic nie zrobię to nie zapanuje nad sytuacją i źle może się to skończyć bo już tnę się
Sorry jak źle o tym piszę tutaj ale taka jest prawda że się tnę...