Ja za chiny tego nie ogarniam , tej kontroli i porzucenia analizy. W nocy źle spałem , bylo trochę lęku i cały czas to analizuje , patrze na film , gram na kompie , a cały czas mam w głowie te nocne problemy.

No dobra a pomyśl sobie jak porzucisz kontrolę to co się może stać złego? Czego się wtedy boisz?

Wyobraźmy sobie że porzucasz całkiem to analizowanie kontrole i skanowanie głowy i ciała?

Problem jest gdzie indziej. Nawet jak porzucamy kontrolę to objawy dalej są. O to w tym chodzi, o nie zniknął jak przy pomocy magicznej różdżki jak przestaniemy skanować ciało i analizować wszystko. Możemy żyć sobie normalnie, robić wszystko jak należy, pracować, cieszyć sie życiem etc, a i tak dalej odczuwać bóle somatyczne i inne zaburzenia. Dlatego tak ciężko się z tego wychodzi.

Podświadomie wiesz o nadchodzących somatach zanim staną się one oczywiste. Może to dawać mylne wrażenie, że masz na to wpływ, że najpierw Ty pomyślisz, a póżniej się dzieje - ale jest odwrotnie.

Witam
Dołączę do rozmowy z 2 lata Mnie nie było bo jakoś Sobie radziłem lepiej , gorzej , 3 loty samolotem , praca powoli wracałem do normy , 3 tygodnie temu atak duszności taki jak na początku 10 lat temu i się zaczęło , cała wiedza , doświadczenie , ksiązki nic nie pomaga, ekspozycję , mam nadzieje że organizm po prostu musi odpocząć chwilę , może za dużo za szybko , ataki w domu w sklepie , cały dzień wczoraj do wzięcia 0,5 mg afobamu , łapanie powietrza a powrót ze sklepu do była katorga , umieranie. objaw to łapanie powietrza , uczucie że w środku w klatce coś się zatkało i musze brać powietrze i nie mogę przestać.
nie ma emocji , paniki , bicia serca tylko to uczucie , saturacja 98 % .wróciłem do zabezpieczeń mierzenie saturacji , forum , sprawdzanie czy usta sinieją znowu gnębienie znajomych czy napewno jest oki .

Ciężko jest stawiać się nerwicy . Ja dostałam ataku paniki w kolejce na badanie krwi , 30 osób przede mną jak byłam druga w kolejce już do rejestracji jak mnie walnął atak uczucie gorąca , spięcia , drżenie całego ciała wiadomo duchota , i chciałam już wyjść z tej kolejki " wiadomo tryb walcz albo uciekaj " ale spojrzałam że za mną znowu duża kolejka i pomyślałam sobie no trudno jak zemdleje to będą mnie cucić , najgorsze to drżenie myślałam że wszyscy to widzą że się trzęsę w środku a tymczasem poszłam na badanie krwi i wyszłam i żyje nie było idealnie bo miałam moment paniki ale cieszę się że nie uciekłam tylko przetrwałam to będzie lepiej , musi być nie można żyć nerwica ..

Takich sytuacji to miałem bardzo dużo przez 10 lat , w atakach wsiadałem do samolotu, pociągu , w sklepie wybierałem najdłuższe kolejki , tu duży kryzys w domu wszędzie ( tylko duszność ja aż pragnę ataku paniki żeby to rozładować a nie potrafię nic czuć ani strachu ani lęku), tak jak wczoraj myślę że brakuje mi powietrza wkręcam się i cały dzień łapałem powietrze , wyjście z psem czy sklep to był koszmar , taki jak na początku jakby całe doświadczenie , nic nie dało ale oki nie ma co wylewać żalu trzeba pracować , może porostu układ nerwowy dostał po dupie i musi się zregenerować. Powodzenia dla wszystkich , dużo siły i cierpliwości życzę.

No, a chyba niestety tym naszym głowom nie wystarczy parę dni żeby się zregenerować... Najgorsze jest to, że jak masz nie wiem, katar czy złamiesz rękę to wiesz za za tydzień czy miesiąc przejdzie i będzie dobrze. A Tu nie wiesz nicz dlatego to takie straszne...

Ja np dziś jestem w pracy. Pół dnia stałem nad patelniami i było względnie ok. teraz od godziny robię, ale czuję się jak robot a do tego mam uczucie jakbym był po takim nokaucie, oszołomienie, jakbym miał zaraz stracić kontakt z rzeczywistością. No ale oczywiście robię dalej. Też tak macie czasem?

DamianZ1984 pisze: ↑

5 stycznia 2025, o 14:06

Takich sytuacji to miałem bardzo dużo przez 10 lat , w atakach wsiadałem do samolotu, pociągu , w sklepie wybierałem najdłuższe kolejki , tu duży kryzys w domu wszędzie ( tylko duszność ja aż pragnę ataku paniki żeby to rozładować a nie potrafię nic czuć ani strachu ani lęku), tak jak wczoraj myślę że brakuje mi powietrza wkręcam się i cały dzień łapałem powietrze , wyjście z psem czy sklep to był koszmar , taki jak na początku jakby całe doświadczenie , nic nie dało ale oki nie ma co wylewać żalu trzeba pracować , może porostu układ nerwowy dostał po dupie i musi się zregenerować. Powodzenia dla wszystkich , dużo siły i cierpliwości życzę.

Każdy walczy ze swoją zmora ... Masz sobie wkręcone że masz problem z oddychaniem . Z medycznego punktu widzenia , już byś zemdlał, saturacja by Ci spadła i musiałbyś być na tlenie , więc to tylko albo aż nerwica , kwestia wytłumaczenia swojej podświadomości że nic się nie dzieje . Że to tylko kolejny somat. Powodzenia

On nie ma sobie tego wymyślone, to napięcie mięśni oddechowych i przepony, jego układ nerwowy to robi, dlatego ciężko jemu oddychać

MAniek1230 pisze: ↑

5 stycznia 2025, o 12:32

Problem jest gdzie indziej. Nawet jak porzucamy kontrolę to objawy dalej są. O to w tym chodzi, o nie zniknął jak przy pomocy magicznej różdżki jak przestaniemy skanować ciało i analizować wszystko. Możemy żyć sobie normalnie, robić wszystko jak należy, pracować, cieszyć sie życiem etc, a i tak dalej odczuwać bóle somatyczne i inne zaburzenia. Dlatego tak ciężko się z tego wychodzi.

Ja porzucam kontrole , nie latam już po internecie jak mnie coś złapie , objawy olewam , nic nie analizuje , ale ten lęk dalej trwa , a to powoduje że co jakiś czas pojawiają sie inne objawy i tak w kółko.

Mi psycholog powiedział, że skoro nadal odczuwa się somaty to znaczy, że umysł chce coś zatuszować. Czyli czerpiemy z tego korzyść, że odczuwamy to wszystko bo to odciąga naszą uwagę.

piobla1324 pisze: ↑

5 stycznia 2025, o 18:10

MAniek1230 pisze: ↑

5 stycznia 2025, o 12:32

Problem jest gdzie indziej. Nawet jak porzucamy kontrolę to objawy dalej są. O to w tym chodzi, o nie zniknął jak przy pomocy magicznej różdżki jak przestaniemy skanować ciało i analizować wszystko. Możemy żyć sobie normalnie, robić wszystko jak należy, pracować, cieszyć sie życiem etc, a i tak dalej odczuwać bóle somatyczne i inne zaburzenia. Dlatego tak ciężko się z tego wychodzi.

Ja porzucam kontrole , nie latam już po internecie jak mnie coś złapie , objawy olewam , nic nie analizuje , ale ten lęk dalej trwa , a to powoduje że co jakiś czas pojawiają sie inne objawy i tak w kółko.

morpheusfp pisze: ↑

5 stycznia 2025, o 19:15

Mi psycholog powiedział, że skoro nadal odczuwa się somaty to znaczy, że umysł chce coś zatuszować. Czyli czerpiemy z tego korzyść, że odczuwamy to wszystko bo to odciąga naszą uwagę.

piobla1324 pisze: ↑

5 stycznia 2025, o 18:10

MAniek1230 pisze: ↑

5 stycznia 2025, o 12:32

Problem jest gdzie indziej. Nawet jak porzucamy kontrolę to objawy dalej są. O to w tym chodzi, o nie zniknął jak przy pomocy magicznej różdżki jak przestaniemy skanować ciało i analizować wszystko. Możemy żyć sobie normalnie, robić wszystko jak należy, pracować, cieszyć sie życiem etc, a i tak dalej odczuwać bóle somatyczne i inne zaburzenia. Dlatego tak ciężko się z tego wychodzi.

Ja porzucam kontrole , nie latam już po internecie jak mnie coś złapie , objawy olewam , nic nie analizuje , ale ten lęk dalej trwa , a to powoduje że co jakiś czas pojawiają sie inne objawy i tak w kółko.

I co szukaliście z psychologiem co odciąga te uwage ? Bo mi się też właśnie wydaje że gdzieś coś blokuje mnie przed całkowitym odburzeniem

W moim przypadku korzyści płynące z tego co mi się dzieje wynikają z cech narcystycznych. Zainteresowanie osób w rodzinie, bycie w centrum, liczne ustępstwa żeby tylko mi było lepiej. Dorastanie w domu w którym jeden z rodziców robił dokładnie podobnie.
To już na poziomie podswiadomym pomimo że ja nie odczuwam konieczności takiego zwracania uwagi to coś wewnątrz nie daje spokoju.
Do tego nie do końca dorosłem żeby wziąć na siebie odpowiedzialność za życie.
Tak przynajmniej mówił

No, ale somaty nie odpuszczają bo chyba ją gdzieś nie chce dać im odejść skoro o nich myślę jak długo ich nie ma. Nie potrafię zaakceptować ich występowania.

Jakie masz somaty?