W pracy też mi się chce płakać...w zasadzie cały czas chce mi się płakać...ale muszę to przetrzymać, mam do tego małe dd i kompletnie nie wiem co się dzieje, wiem tyle że muszę iśc wieczór spać i rano wstać.

masteros pisze: ↑

23 września 2018, o 13:31

Mam nowy objaw od kilku dni i tak chciałbym się chyba udobruchać u was...czy macie bóle stawów i kości w tej całej nerwicy? Mięsni itp?

No pewnie, że tak Raz na jakiś czas i to od dawna łapie mnie własnie łamanie w kościach i bóle mięśniowe, tak jak bym była chora. Wydaje mi się wtedy, że mnie jakieś przeziębienie rozkłada, mało tego, czuję, że ewidentnie mam gorączkę i ogólnie czuję się rozbita, po czym kiedy mierzę temperaturę to oczywiście okazuje się, że jest 36,6 i ani pół kreski w górę. A czuję się chora, więc jak to Takie bóle sa normalne, jeśli jesteś w ciągłym napięciu, a w nerwicy jesteś w napięciu non stop, nawet jeśli akurat w danym dniu nie masz stresów, to i tak ciało jest spięte. A potem wychodzą różne bóle i tak dalej, bo ciało się zwyczajnie męczy, a i odporność spada. Także nie martw się tym, tylko przeczekaj

Kataraka pisze: ↑

23 września 2018, o 13:33

W pracy też mi się chce płakać...w zasadzie cały czas chce mi się płakać...ale muszę to przetrzymać, mam do tego małe dd i kompletnie nie wiem co się dzieje, wiem tyle że muszę iśc wieczór spać i rano wstać.

No niestety... też mam małe DD od czasu do czasu, wtedy po prostu najchętniej bym została w domu, bo jestem otępiała, komunikatywność i koncentracja mocno spadają. Dzisiaj też mam taki dzień, że łażę w tej pracy i sama już nie wiem po co szłam albo w ogóle momentami coś robię, tak jak by ciało działało, a umysł nieco nie nadążał. Ogółem masakra. Kurczę, tak bym chciała się odburzyć i wrócić do stanu sprzed nerwicy Mogę być biedna i ledwo wiązać koniec z końcem albo nie wiem, być sama do końca życia, ale byle tylko mieć naprawioną psychikę To jest moje największe marzenie na ten moment, bo inne zeszły na dalszy plan.

Byle do przodu pisze: ↑

23 września 2018, o 14:30

masteros pisze: ↑

23 września 2018, o 13:31

Mam nowy objaw od kilku dni i tak chciałbym się chyba udobruchać u was...czy macie bóle stawów i kości w tej całej nerwicy? Mięsni itp?

No pewnie, że tak Raz na jakiś czas i to od dawna łapie mnie własnie łamanie w kościach i bóle mięśniowe, tak jak bym była chora. Wydaje mi się wtedy, że mnie jakieś przeziębienie rozkłada, mało tego, czuję, że ewidentnie mam gorączkę i ogólnie czuję się rozbita, po czym kiedy mierzę temperaturę to oczywiście okazuje się, że jest 36,6 i ani pół kreski w górę. A czuję się chora, więc jak to Takie bóle sa normalne, jeśli jesteś w ciągłym napięciu, a w nerwicy jesteś w napięciu non stop, nawet jeśli akurat w danym dniu nie masz stresów, to i tak ciało jest spięte. A potem wychodzą różne bóle i tak dalej, bo ciało się zwyczajnie męczy, a i odporność spada. Także nie martw się tym, tylko przeczekaj

Czy moze to przytrafia Ci sie w drugiej fazie cyklu, tak niedaleko dnia okresu?

Byle do przodu pisze: ↑

23 września 2018, o 13:29

Kataraka pisze: ↑

23 września 2018, o 13:26

staram się przetrzymywać... najgorsze że jutro do pracy najchętniej pojechałabym gdzieś w pizdu odpocząć

Hehe no dokładnie, odpocząć od wszystkiego i od wszystkich, to jest też moje marzenie od jakiegoś czasu. Ale ani na to czasu, ani jakichś konkretnych funduszy, więc na razie sobie tylko marzę.
O widzisz, to nie jest tak źle, skoro dzisiaj masz wolne, bo nie musisz się dodatkowo stresować, że musisz być w tym stanie w pracy. Ja niestety dzisiaj pracuję i chyba się tu popłaczę zaraz

Jak juz tak mialam max dosc wszystkich to choaciaz szlam na samotny spacer, czy np do biblioteki i nawet te pare godzin, czy godzina dawaly lekka ulge.

potrzebuje wsparcia. Po 8 miesiacach wzglednej nerwicy nieaktywnej (stan zagrozenia nadal trwal) wpadlam na nowo w zaburzenie pelna para. Tym razem nie bralam lekow, i moje objawy i natrectwa byly tak silne, ze nie umialam tego wytrzymac, zniesc, wystraszylam sie, poddalam emocjom, poddalam sie, poszlam lezec do lozka i zrobil sie stan depresyjny. Jest mi ciezko. Tym razem natrectwa dotycza spraw zyciowych. Dopoki nie mialam problemow w zyciu, wszystko bylo ok i jakos nerwica nie dawala sie we znaki. Jak NA NOWO SIE ZMOTYWOWAC DO WALKI ? JAK NA NOWO MIEC SILE kiedy wydaje sie, ze sie walczylo przez tyle lat i nagle znowu jest tak samo, a wrecz milion razy gorzej?

Witam moze masz dluzszy kryzys Moze stres Cie przytloczyl i potrzeba troche czasu ale nie lez w lozku caly czas bo to demotywowuje . A co z akceptacja cierpienia .Wiem ze ciezko tez mam podobnie ,Mowia akceptacja a przy nasilonych objawach pytam sie co oni bredza jak akceptowac?????

Halina pisze: ↑

24 września 2018, o 09:37

potrzebuje wsparcia. Po 8 miesiacach wzglednej nerwicy nieaktywnej (stan zagrozenia nadal trwal) wpadlam na nowo w zaburzenie pelna para. Tym razem nie bralam lekow, i moje objawy i natrectwa byly tak silne, ze nie umialam tego wytrzymac, zniesc, wystraszylam sie, poddalam emocjom, poddalam sie, poszlam lezec do lozka i zrobil sie stan depresyjny. Jest mi ciezko. Tym razem natrectwa dotycza spraw zyciowych. Dopoki nie mialam problemow w zyciu, wszystko bylo ok i jakos nerwica nie dawala sie we znaki. Jak NA NOWO SIE ZMOTYWOWAC DO WALKI ? JAK NA NOWO MIEC SILE kiedy wydaje sie, ze sie walczylo przez tyle lat i nagle znowu jest tak samo, a wrecz milion razy gorzej?

Hej Aga

Przede wszystkim Ty się nie poddałaś, a pozwoliłaś na gorszy czas. Jeśli nie masz siły iść, to poleż, nic w tym złego, pamiętasz postawę przyjacielską? Masz prawo do gorszego dnia, tygodnia, życia. To, że Ci się wydaje, że jest milion razy gorzej, tak podpowiada Ci Twój umysł, który na tę chwilę nie potrafi inaczej. Ty nie straciłaś tych lat walki, tej wiedzy, wszystkich mechanizmów, które poznałaś, po prostu masz gorszy okres. Aga, odpal Divovici. Masz na pewno takie, które Ci dają siłę, jeśli nie teraz, to przypomnij jakie kiedyś Cię zmotywowały. Ty jesteś mega silna kobita i nic Cię nie zniszczy, a to, że se poleżysz trochę, to tylko po to, żeby nabrać siły na nowo

Kasiu, jest mi tak przykro, czuje sie opuszczona, samotna, bez wsparcia:( Zaczelam zawierzac myslom dotyczacym zycia codziennego. Analiza i burdel spadlam w dol. Nie umiem sobie pomoc. Jak sie masz, Kaska ? Wszystko u mne odtyczy tematow zwiazkow i presji na dzieciaka i sie porobilo. Dziekuje, ze odpisalas, czuje sie lepiej z tym, ze ktos jest obok. Dodalo mi to otuchy i odwagi (placze). Nie wiem, czy ja kiedys wyjde ze schematow analizowania wszystkiego. To silniejsze ode mnie. Ja nie potrafie inaczej. Tyle lat walki. Tyle wysilku. Jestem zalamana. Jestem z powrotem na forum, gdyz nie umiem sama isc do przodu. Jest mi wstyd, nie ukrywam, bardzo wstyd, nie wiem czemu. Potrzebuje wsparcia jakiegos, dobrego slowa, by wybic sie znowu do przodu.

Aga, ale czemu wstyd? To żadna porażka, to tylko potknięcie w procesie, który od dłuższego już czasu sukcesywnie wdrażasz. Ty masz prawo źle się czuć, płakać, krzyczeć, umierać w środku. Nie musisz codziennie zakładać sztucznego uśmiechu i udawać, że jest ok. Nie tutaj i nie przed samą sobą. Ja wiem Kochana, że masz presję na związek i na dziecko. Sama mam natręty związkowe i wiem, że są mega dokuczliwe i wyczerpujące. Teraz jesteś ez leków, tak? A chodzisz na jakąś terapię? Dźwigniesz się z tego, tylko daj sobie czas. Tego co już osiągnęłaś nikt Ci nie odbierze, a to po prostu duży kryzys, który teraz przechodzisz.

dziekuje, ze jestes Kasiu. Wydaje mi sie, ze nikt mnie nie rozumie. Bo przeciez Halina, jak ona mogla tak spasc. Ta Halina ???? Wydaje mi sie, ze wlasnie juz nie moge na nikogo liczyc, bo wszystkim udalo sie wyjsc z tego bagna i juz nie rozumieja mnie. Wiec nawet jak prosze o wsparcie to nikt nie odpisuje

Aguś, ale to nie prawda. TA HALINA też potrzebuje wsparcia, właśnie tak, właśnie ona. I tak masz myśleć, że nie jesteś torpedą, która ma pędzić i musi już dziś, zaraz, natychmiast to pokonać. Tak się zwyczajnie nie da. Ty pracujesz na to kupę lat, ale pomyśl też ile lat pracowałaś na nerwicę? Dlatego wyjście na prostą niestety jest mozolnym i żmudnym procesem, z górami i dolinami

Hej.. już wszystko wydawaloby się że idzie w dobrym kierunku,ale wczoraj ( po całym dniu wertowania Internetu oczywiście i czytania głupot ) dostalam przed snem dziwnych stanów (chyba te hipnagogi) nie dość że bombardowaly mnie piosenki jak ostatnio to ma miejsce non stop to jeszcze mega sie wystraszylam bo jedną jakby nie mogłam sobie przypomnieć czy znam i już dostalam wkretke ze słyszec cos zaczynam.. ogólnie dziwny stan mega ciężko mi nawet sobie przypomnieć ale dostalam silnych drgawek ze strachu i znowu mnie mega złapało..zapisałam się prywatnie do najlepszego psychiatry ide mu opowiedzieć wszystko i chyba czuje ze bez lekow to ja nie dam rady bo dla mnie to wszystko mega nienormalne i chce już wrócić do stanu normalnego czemu to tak męczy i straszy ze normlanie nie da się żyć z tym gow*** :/

katarzynka pisze: ↑

24 września 2018, o 11:21

Aguś, ale to nie prawda. TA HALINA też potrzebuje wsparcia, właśnie tak, właśnie ona. I tak masz myśleć, że nie jesteś torpedą, która ma pędzić i musi już dziś, zaraz, natychmiast to pokonać. Tak się zwyczajnie nie da. Ty pracujesz na to kupę lat, ale pomyśl też ile lat pracowałaś na nerwicę? Dlatego wyjście na prostą niestety jest mozolnym i żmudnym procesem, z górami i dolinami

dziekuje, mam nadzieje, ze spotkamy sie na czacie, jakos niebawem. Caluje i sciskam ciebie mocno.

Halina pisze: ↑

24 września 2018, o 11:33

katarzynka pisze: ↑

24 września 2018, o 11:21

Aguś, ale to nie prawda. TA HALINA też potrzebuje wsparcia, właśnie tak, właśnie ona. I tak masz myśleć, że nie jesteś torpedą, która ma pędzić i musi już dziś, zaraz, natychmiast to pokonać. Tak się zwyczajnie nie da. Ty pracujesz na to kupę lat, ale pomyśl też ile lat pracowałaś na nerwicę? Dlatego wyjście na prostą niestety jest mozolnym i żmudnym procesem, z górami i dolinami

dziekuje, mam nadzieje, ze spotkamy sie na czacie, jakos niebawem. Caluje i sciskam ciebie mocno.

Siły duuuużo Aga i uszy do góry