nat pisze: ↑

28 czerwca 2018, o 04:52

znerwicowana85 pisze: ↑

28 czerwca 2018, o 00:17

nat pisze: ↑

27 czerwca 2018, o 19:45

Od dłuższego czasu same gorsze dni. Już w sumie uważam, że to żadna nerwica, jednak jakaś choroba. Somaty wróciły, pojawiają się nowe. Znowu odczuwam lęk, ciągle. Na badania nie pójdę, bo psychicznie nie jestem w stanie. Nawet forum już nie pomaga. Nie wchodzę, nie czytam, nic w sumie ze swoim stanem nie robię. Na dniach minie rok od kiedy mnie złapało, na palcach jednej ręki można policzyć lepsze dni. A dni bez somatów prawie w ogóle nie było.
Chyba nie mam już w sobie siły na walkę z tym wszystkim.

U mnie tez minie rok 1wszego. Dasz rade. Sama mam lepsze i gorsze dni. Najgorzej w drugiej polowie cyklu, ale jakos daje rade. Ostatnio mialam mega kryzys. Bylam ciagle wsciekla, rozgoryczona itp. Jednak pewnego dnia wstalam i doszlam do wniosku, ze koniec!!! Szkoda nerwow na pierdoły! Teraz zlewam kazde natrectwo, hipohondryczne badziewie przelatujace mi przez myśl, czy jakies egzystencjalne bóle. Jest dziś, bo jest, a jutro nadejdzie i tak w formie, w ktorej ma byc, wiec nie ma co przeżywać. Dasz rade, bo my baby jestesmy z tych silnych co sie nie poddają

No to gratuluję postawy i zazdroszczę. Też tak próbowałam zrobić, ale wszystko wraca ze zdwojoną siłą. Ba, u mnie nawet cyklu nie ma już przeszło pół roku, nie wiem co to by się działo gdyby jeszcze to doszło ( to jedyna rzecz, z którą idę do lekarza za jakiś czas). No cóż, póki co to każdego ranka się cieszę, że się obudziłam. Zobaczymy co będzie dalej. I tu chyba nie chodzi o poddawanie się, bardziej o to, że choć bym chciała to nie mam już na to siły

Masz siłe i to bardzo dużo, tylko nerwica Ci „wmawia”, że nie masz! Nie daj się! Jak raz sprobowalas juz ogarnac to cholerstwo to teraz tez dasz rade! Najwazniejsze to nie zrazac sie gorszymi dniami, czy tygodniami tylko walczyc o siebie!

Kataraka pisze: ↑

28 czerwca 2018, o 07:56

Kryzys znowu...znowu kontrola bardzo dobrze mi szło i się zjebało... pogoda, przed okresem znowu kontroluję siebie, jak brzuch jest spięty, czy coś mówię, czy nie mówię, czy mam lęk czy nie mam na małym poziomie ale wciąż jest

Tez tak mam przed okresem, a jeszcze wlasnie najgorzej jak sie to zejdzie ze zmianami pogody. Zapijam wtedy meliske dwa razy dziennie i sobie dryftuje po tych „glupich myslach” i jakos daje rade.

Prawie zemdlalam i cała zalałam się potem. Sprawdzałam wyniki moich badań krwi . No i mam teraz... GGTP 63 i OB 22. Panika... Ale już kiedyś miałam takie OB i za tydzień było już w normie. Pozostałe próby wątrobowe są dobre A GGTP czasem potrafi poszaleć... USG brzucha też miałam niedawno i było ok. Reszta morfologii jest dobra.. Może nie ma co panikowac co ? Może to nic złego?

Witajcie kochani. Choruje ma nerwicę już 12 lat raz jest lepiej raz gorzej. Moim utrapieniem są kołatania serca w tej chwili od 2 tyg mam je dwa razy dziennie i o tych samych porach...dziwne? Nie umiem sobie z tym 9bjawem radzić panikuje jak miewam puls 150 masakra. Napiszcie proszę czy też macie te kołatania straszne. Jeśli tak to jak sobie radzicie. Betablokery nie pomagają ...jestem wykończona mam 2 małych dzieci i czuje się jak wrak. Helpppp.

Dodam że holtery i ekg są ok...wszyscy rozkładają ręce jak pomoc opanować te objawy. Terapia idzie mi opornie.

Ja też powoli nabieram siły gdy człowiek poznaje działanie mechanizmu lękowego. Oczywiście nie ogłaszam tu jakiegoś sukcesu bo to żmudna robota. Jak słysze o śmierci bliskiej osoby jak w twoim przypadku plus jeszcze nerwica nie wiem czy bym sobie poradził.
Konstancja123 wystarczy Ci tylko terapia w postaci forum czy podpierasz się lekami??
Pozdrawiam

Ja miałam okropne kołatania serca, dwa razy lądowałam na pogotowiu z tego powodu.Zawsze wtedy wychodził mi zbyt niski poziom potasu ,ale myslę ,że to stres wyplukuje potas z organizmu ,bo teraz wogóle go nawet nie mierzę.Mnie pomogła terapia, przestałam panikować i bać się tych kołatań.Nic Ci nie będzie nea od tych kołatań, powoli się serce uspokoi jak się nieco wyciszysz

Laurka2018 pisze: ↑

28 czerwca 2018, o 18:22

Prawie zemdlalam i cała zalałam się potem. Sprawdzałam wyniki moich badań krwi . No i mam teraz... GGTP 63 i OB 22. Panika... Ale już kiedyś miałam takie OB i za tydzień było już w normie. Pozostałe próby wątrobowe są dobre A GGTP czasem potrafi poszaleć... USG brzucha też miałam niedawno i było ok. Reszta morfologii jest dobra.. Może nie ma co panikowac co ? Może to nic złego?

Spokojnie wyluzuj moze to tylko jakis stan zapalny w organizmie i dlatego to ob poszło do góry, rozmawiałem kiedyś z lekarzem na temat ob to mówił ze jak jest powyżej 100 to dopiero można sie zacząć zastanawiać czy cos jest nie tak

zaburzony25 pisze: ↑

28 czerwca 2018, o 22:15

Laurka2018 pisze: ↑

28 czerwca 2018, o 18:22

Prawie zemdlalam i cała zalałam się potem. Sprawdzałam wyniki moich badań krwi . No i mam teraz... GGTP 63 i OB 22. Panika... Ale już kiedyś miałam takie OB i za tydzień było już w normie. Pozostałe próby wątrobowe są dobre A GGTP czasem potrafi poszaleć... USG brzucha też miałam niedawno i było ok. Reszta morfologii jest dobra.. Może nie ma co panikowac co ? Może to nic złego?

Spokojnie wyluzuj moze to tylko jakis stan zapalny w organizmie i dlatego to ob poszło do góry, rozmawiałem kiedyś z lekarzem na temat ob to mówił ze jak jest powyżej 100 to dopiero można sie zacząć zastanawiać czy cos jest nie tak

Dokładnie. Ob dwucyfrowe nie jest złe. Trzycyfrowe stanowi problem, ale też nie zawsze jest wyrokiem Chociaż ja jak robię morfologię (raz w roku), to OB też badam.

Juz nie mam sily..... nie potrafie odpuscic nadmiernej kontroli.Po prostu to jest silniejsze ode mnie.Musze kontrolowac wszystko,nawet to gdzie sa i jak sa ulozone przedmioty,ktore mnie nie dotycza,kolo ktorych przechodze.Nie daje mi to spokoju,mimo iz wiem,ze to bez sensu i martwie i zadreczam sie czyms co mnie w ogole nie obchodzi...kiedy probuje te mysli ignorowac,to jakby sie kumulowaly i napieraly na mnie z wieksza siła.Jak to wytrzymac?zauwazylam,ze gdy chce odpuscic kontrole,to wtedy lęk rosnie i staje sie coraz gorszy.Najchetniej wtedy rzucilabym wszystko i uciekla

ewagos pisze: ↑

28 czerwca 2018, o 22:10

Ja miałam okropne kołatania serca, dwa razy lądowałam na pogotowiu z tego powodu.Zawsze wtedy wychodził mi zbyt niski poziom potasu ,ale myslę ,że to stres wyplukuje potas z organizmu ,bo teraz wogóle go nawet nie mierzę.Mnie pomogła terapia, przestałam panikować i bać się tych kołatań.Nic Ci nie będzie nea od tych kołatań, powoli się serce uspokoi jak się nieco wyciszysz

Dzięki ci bardzo za słowa pocieszenia. Powiedz mi tylko czy długo je miałaś bo ja już ponad dwa tygodnie dzień w dzień.

Ciśnie mnie lęk od rana. Znowu-niepewność co do przyszłości, choroby, nieszczęścia, lęk przed starzeniem się w tym niedołęstwo i zależność od innych i długo by wymieniać. Olewam lęk, nie analizuje, nie próbuję przewidywać "potencjalnych" rozwiązań. Zrobiłam kawał dobrej roboty w przeciągu kilku tygodni i tego się trzymam. Czy to kiedyś minie i poczuję się wolna, bez obaw? Możliwe, że nie. Taka chyba moja "wrażliwość". Tymczasem idę napić się dobrej kawypogodnego dnia Wszystkim!

agnefka28 pisze: ↑

29 czerwca 2018, o 10:03

Ciśnie mnie lęk od rana. Znowu-niepewność co do przyszłości, choroby, nieszczęścia, lęk przed starzeniem się w tym niedołęstwo i zależność od innych i długo by wymieniać. Olewam lęk, nie analizuje, nie próbuję przewidywać "potencjalnych" rozwiązań. Zrobiłam kawał dobrej roboty w przeciągu kilku tygodni i tego się trzymam. Czy to kiedyś minie i poczuję się wolna, bez obaw? Możliwe, że nie. Taka chyba moja "wrażliwość". Tymczasem idę napić się dobrej kawypogodnego dnia Wszystkim!

Mam podobnie. Jak czasem przyjdzie mi myśl, że człowiek się starzeje to ogarnia mnie dziwne uczucie, lęk, nie wiem co robić.

Nerwyzestali pisze: ↑

29 czerwca 2018, o 10:07

agnefka28 pisze: ↑

29 czerwca 2018, o 10:03

Ciśnie mnie lęk od rana. Znowu-niepewność co do przyszłości, choroby, nieszczęścia, lęk przed starzeniem się w tym niedołęstwo i zależność od innych i długo by wymieniać. Olewam lęk, nie analizuje, nie próbuję przewidywać "potencjalnych" rozwiązań. Zrobiłam kawał dobrej roboty w przeciągu kilku tygodni i tego się trzymam. Czy to kiedyś minie i poczuję się wolna, bez obaw? Możliwe, że nie. Taka chyba moja "wrażliwość". Tymczasem idę napić się dobrej kawypogodnego dnia Wszystkim!

Mam podobnie. Jak czasem przyjdzie mi myśl, że człowiek się starzeje to ogarnia mnie dziwne uczucie, lęk, nie wiem co robić.

Nic nie robić. Starzejemy się, to nieuniknione. A z tym wiąże się wiele zmian, w ciele, psychice, no i funkcjonowaniu. Chyba nie ma osób, które tego się nie boją. Każdy chciałby być zawsze młody, sprawny i ładny Niesprawiedliwe jest tylko to, że kobiety starzeją się " gorzej";) . Nie analizujmy, bo i tak tego nie zatrzymamy.

agnefka28 pisze: ↑

29 czerwca 2018, o 10:12

Nerwyzestali pisze: ↑

29 czerwca 2018, o 10:07

agnefka28 pisze: ↑

29 czerwca 2018, o 10:03

Ciśnie mnie lęk od rana. Znowu-niepewność co do przyszłości, choroby, nieszczęścia, lęk przed starzeniem się w tym niedołęstwo i zależność od innych i długo by wymieniać. Olewam lęk, nie analizuje, nie próbuję przewidywać "potencjalnych" rozwiązań. Zrobiłam kawał dobrej roboty w przeciągu kilku tygodni i tego się trzymam. Czy to kiedyś minie i poczuję się wolna, bez obaw? Możliwe, że nie. Taka chyba moja "wrażliwość". Tymczasem idę napić się dobrej kawypogodnego dnia Wszystkim!

Mam podobnie. Jak czasem przyjdzie mi myśl, że człowiek się starzeje to ogarnia mnie dziwne uczucie, lęk, nie wiem co robić.

Nic nie robić. Starzejemy się, to nieuniknione. A z tym wiąże się wiele zmian, w ciele, psychice, no i funkcjonowaniu. Chyba nie ma osób, które tego się nie boją. Każdy chciałby być zawsze młody, sprawny i ładny Niesprawiedliwe jest tylko to, że kobiety starzeją się " gorzej";) . Nie analizujmy, bo i tak tego nie zatrzymamy.

No właśnie jeżeli sie nie ma problemów powaznych, jest sie zdrowy i młody to trzeba żyć ale mimo wszystko jak te mysli się pojawiają to od razu się myśli jak to będzie. A co do kobiet, to wcale nie musza się gorzej starzeć ;p facet jak nie dba za bardzo o siebie to też się starzeje brzydko.