Słabszy dzień? Kryzys? Ogólne pytanie? Wyżal się swobodnie.

Laurka2018 · 18 czerwca 2018, o 12:21

Teraz to chce palić żeby zrobić mężowi na złość

Elwi · 18 czerwca 2018, o 12:23

Laurka2018 pisze: ↑
18 czerwca 2018, o 11:37
Kolejna wizyta u psychiatry za mną. Koleś bardzo fajny. Leki rozpisane. Kolejna będzie za miesiąc. Niestety już prywatnie bo nie dostał nowej umowy na NFZ. No nic. I tak wydałam kupę kasy na badania i lekarzy. Tylko zdrowia nie da się kupić .

Z testów mi tam powtchodzilo że jestem osobą skrajnie znerwicowana i skłonna do stanów depresyjnych, bardzo zamknięta w sobie ale ambitna i stawiam sobie cele których nie jestem w stanie osiągnąć, że dużo mnie ogranicza i mecze się z tym. Dobrze wyszło w testach bo naprawdę tak jest.

Psychiatra mi powiedział że nie powinnam się obwiniać o palenie skoro mi to sprawia przyjemność. Nawet znalazł pozytywny punkt w tym moim paleniu że niby robię to żeby życie miało smak he he . No to jak psychiatra tam mówi muszę się dostosować do zaleceń....

Laurka może zacznij pracować nad tym, żeby przyzwyczajać się do tego, że każdy z nas łącznie z tobą i tak zachoruje czy umrze. Oswojenie się (oczywiście do pewnego stopnia) z tą myślą pozwoli ci zminimalizować lęk dotyczący chorób. Jeśli nie przyzwyczaisz się do takich myśli, jeśli nie przyjmiesz tego i nie zaakceptujesz to temat jakiejkolwiek choroby będzie wywoływał u ciebie falę lęku. Leki jak narazie przytłumią lęki, ale co po lekach?

GaunterODim · 18 czerwca 2018, o 12:23

Też palilem w nerwicy i sobie chwalilem bez presji na rzucanie. A decyzja żeby rzucić przyszła sama i już

a jak coś to mimo wszystko efajka ci jeszcze polecam. Choćby z tego względu że łatwiej rzucić :p a i z przesiadka na niego z normalnych też problemów nie miałem

Laurka2018 · 18 czerwca 2018, o 12:35

No może to i dobry pomysł. Też kiedyś paliłam e fajka i było całkiem spoko. A potem się jakoś samo rzuciło. Chyba tak zrobię. Smrodu mniej z tego A efekt podobny. Bo tu bardziej chodzi o chwilę przerwy, wytchnienia, zajęcia rąk czymś, taki relaksik.

Laurka2018 · 18 czerwca 2018, o 12:38

Elwi pisze: ↑
18 czerwca 2018, o 12:23

Laurka2018 pisze: ↑
18 czerwca 2018, o 11:37
Kolejna wizyta u psychiatry za mną. Koleś bardzo fajny. Leki rozpisane. Kolejna będzie za miesiąc. Niestety już prywatnie bo nie dostał nowej umowy na NFZ. No nic. I tak wydałam kupę kasy na badania i lekarzy. Tylko zdrowia nie da się kupić .

Z testów mi tam powtchodzilo że jestem osobą skrajnie znerwicowana i skłonna do stanów depresyjnych, bardzo zamknięta w sobie ale ambitna i stawiam sobie cele których nie jestem w stanie osiągnąć, że dużo mnie ogranicza i mecze się z tym. Dobrze wyszło w testach bo naprawdę tak jest.

Psychiatra mi powiedział że nie powinnam się obwiniać o palenie skoro mi to sprawia przyjemność. Nawet znalazł pozytywny punkt w tym moim paleniu że niby robię to żeby życie miało smak he he . No to jak psychiatra tam mówi muszę się dostosować do zaleceń....
Laurka może zacznij pracować nad tym, żeby przyzwyczajać się do tego, że każdy z nas łącznie z tobą i tak zachoruje czy umrze. Oswojenie się (oczywiście do pewnego stopnia) z tą myślą pozwoli ci zminimalizować lęk dotyczący chorób. Jeśli nie przyzwyczaisz się do takich myśli, jeśli nie przyjmiesz tego i nie zaakceptujesz to temat jakiejkolwiek choroby będzie wywoływał u ciebie falę lęku. Leki jak narazie przytłumią lęki, ale co po lekach?

Heh będę brać leki do końca życia?

Elwi · 18 czerwca 2018, o 12:46

A czy psychiatra powiedział ci co dalej powinnaś zrobić?

coyot.inc · 18 czerwca 2018, o 13:59

Słuchajcie - pytanie chyba głupie bo znam odpowiedz ale zapytam.

Czy jak np. oglądacie, czytacie jakieś informacje nt. różnych chorób psychicznych (chad, jakies urojenia, omamy itp) to czy czujecie coś takiego, że właściwie macie po trochu wszystkiego ? W sensie, że myślicie sobie "o kurczę trochę tak mam hmmmm..." ?

GaunterODim · 18 czerwca 2018, o 14:39

coyot.inc pisze: ↑
18 czerwca 2018, o 13:59
Słuchajcie - pytanie chyba głupie bo znam odpowiedz ale zapytam.

Czy jak np. oglądacie, czytacie jakieś informacje nt. różnych chorób psychicznych (chad, jakies urojenia, omamy itp) to czy czujecie coś takiego, że właściwie macie po trochu wszystkiego ? W sensie, że myślicie sobie "o kurczę trochę tak mam hmmmm..." ?

Po trochu z objawów to możesz mieć z każdej choroby nawet raka demencji i co tam sobie jeszcze wymyślisz jak poczytasz objawy w google. A to o czym mówisz jest normę zwłaszcza u osoby która tylko googluje objawy, jest na początkowym etapie . Ja przede wszystkim polecam Ci przestać wyczytwywac w necie to wszystko. Wiesz co ci jest i na tym się skup

Laurka2018 · 18 czerwca 2018, o 14:41

Elwi pisze: ↑
18 czerwca 2018, o 12:46
A czy psychiatra powiedział ci co dalej powinnaś zrobić?

No nie. Mam wrażenie że jego rola ogranicza się tylko do leków.

coyot.inc · 18 czerwca 2018, o 15:49

GaunterODim pisze: ↑
18 czerwca 2018, o 14:39

coyot.inc pisze: ↑
18 czerwca 2018, o 13:59
Słuchajcie - pytanie chyba głupie bo znam odpowiedz ale zapytam.

Czy jak np. oglądacie, czytacie jakieś informacje nt. różnych chorób psychicznych (chad, jakies urojenia, omamy itp) to czy czujecie coś takiego, że właściwie macie po trochu wszystkiego ? W sensie, że myślicie sobie "o kurczę trochę tak mam hmmmm..." ?
Po trochu z objawów to możesz mieć z każdej choroby nawet raka demencji i co tam sobie jeszcze wymyślisz jak poczytasz objawy w google. A to o czym mówisz jest normę zwłaszcza u osoby która tylko googluje objawy, jest na początkowym etapie . Ja przede wszystkim polecam Ci przestać wyczytwywac w necie to wszystko. Wiesz co ci jest i na tym się skup

Wiesz ja już się bujam jakiś czas z nerwicą i od czasu od czasu przychodzą takie właśnie momenty :/ no ale cóż przejdzie jak zawsze

GaunterODim · 18 czerwca 2018, o 15:51

coyot.inc pisze: ↑
18 czerwca 2018, o 15:49

GaunterODim pisze: ↑
18 czerwca 2018, o 14:39

coyot.inc pisze: ↑
18 czerwca 2018, o 13:59
Słuchajcie - pytanie chyba głupie bo znam odpowiedz ale zapytam.

Czy jak np. oglądacie, czytacie jakieś informacje nt. różnych chorób psychicznych (chad, jakies urojenia, omamy itp) to czy czujecie coś takiego, że właściwie macie po trochu wszystkiego ? W sensie, że myślicie sobie "o kurczę trochę tak mam hmmmm..." ?
Po trochu z objawów to możesz mieć z każdej choroby nawet raka demencji i co tam sobie jeszcze wymyślisz jak poczytasz objawy w google. A to o czym mówisz jest normę zwłaszcza u osoby która tylko googluje objawy, jest na początkowym etapie . Ja przede wszystkim polecam Ci przestać wyczytwywac w necie to wszystko. Wiesz co ci jest i na tym się skup
Wiesz ja już się bujam jakiś czas z nerwicą i od czasu od czasu przychodzą takie właśnie momenty :/ no ale cóż przejdzie jak zawsze

Jasne że tak

prze wszystkim staraj się od tego nie uciekać a bardziej to zaakceptować a będzie na pewno dobrze. Każdemu z nas gorsze dni się zdarzają.

Laurka2018 · 18 czerwca 2018, o 16:24

Hej. Była u mnie opiekunka o dzieci. Przyjechała zapoznać się z dziećmi. Nawet to dobrze wyszło. Ale.... No właśnie ALE. Ale ja patrzyłam na to i MYŚLAŁAM , że po co to wszystko organizować, zawracać jej głowę, że po co wracać do pracy, planować...skoro mam zachorować (na toczeń ) i umrzeć niedługo. Takie właśnie mam myśli. Ogarnął me nagle taki lęk i smutek że aż mi się serce ścisneło, że to nie może być, że ta opiekunka, dzieci, praca, dom, że to takie przykre zostawić to wszystko i umierać. Taki ból poczułam wewnętrzny i rozpacz, totalna rozpacz. Rozumiecie ?

Ptasiek · 18 czerwca 2018, o 16:40

Laurka2018 pisze: ↑
18 czerwca 2018, o 16:24
Hej. Była u mnie opiekunka o dzieci. Przyjechała zapoznać się z dziećmi. Nawet to dobrze wyszło. Ale.... No właśnie ALE. Ale ja patrzyłam na to i MYŚLAŁAM , że po co to wszystko organizować, zawracać jej głowę, że po co wracać do pracy, planować...skoro mam zachorować (na toczeń ) i umrzeć niedługo. Takie właśnie mam myśli. Ogarnął me nagle taki lęk i smutek że aż mi się serce ścisneło, że to nie może być, że ta opiekunka, dzieci, praca, dom, że to takie przykre zostawić to wszystko i umierać. Taki ból poczułam wewnętrzny i rozpacz, totalna rozpacz. Rozumiecie ?

Ja cie rozumiem doskonale. Bo ja łapałam takie fazy przed wakacjami. Albo np. Przed pójściem do fryzjera ( raz na 3 miesiace) musiałam odwiedzić ginekologa, bo jakby sie okazało, ze mam raka, to bez sensu jest cos robic z włosami, bo po chemii i tak wypadną. Az mnie ginekolog pogoniła i powiedziała, zeby jej glowy nie zawracać.

Elwi · 18 czerwca 2018, o 16:41

Laurka2018 pisze: ↑
18 czerwca 2018, o 16:24
Hej. Była u mnie opiekunka o dzieci. Przyjechała zapoznać się z dziećmi. Nawet to dobrze wyszło. Ale.... No właśnie ALE. Ale ja patrzyłam na to i MYŚLAŁAM , że po co to wszystko organizować, zawracać jej głowę, że po co wracać do pracy, planować...skoro mam zachorować (na toczeń ) i umrzeć niedługo. Takie właśnie mam myśli. Ogarnął me nagle taki lęk i smutek że aż mi się serce ścisneło, że to nie może być, że ta opiekunka, dzieci, praca, dom, że to takie przykre zostawić to wszystko i umierać. Taki ból poczułam wewnętrzny i rozpacz, totalna rozpacz. Rozumiecie ?

Tak rozumiem bo też takie myśli miałam. Też miałam nie żyć i umierałam regularnie dzień w dzień, a moje dziecko było sierotą. To są straszne odczucia

Co do psychiatry to powinien skierować cię na terapię poz.- beh. To nieodłączny element wychodzenia z nerwicy i leki jej absolutnie nie zastąpią. Dowiedziałabyś się skąd u Ciebie taki katastrofizm myślowy, bo nie wszystko da się wytłumaczyć tym, że ktoś ma skłonności do depresji. Nie jesteś skazana na takie myślenie. Możesz to naprawdę ogarnąć. Jeśli chcesz mogę pomóc ci poszukać jakiegoś psychoterapeutę u ciebie w regionie...

Celine Marie · 18 czerwca 2018, o 17:55

Byłam dzisiaj na badaniu pola widzenia,jest niedobrze z prawą siatkówką ale w sumie wiedziałam,że ślepnę przez jaskrę ,mam jeszcze badanie oct ale terminy chore,zobaczymy i tak tego ani zatrzymam ani cofnę,może to faktycznie to SM ...