Pomocy pisze: ↑

23 listopada 2017, o 10:52

Witam Was . To znow ja .
Słuchajcie , jakiś czas było "dobrze" tzn tak zapomniałam o lękach bo wkradła sie STRASZNA depresja(rozmyslam przeszłość ) i to przez to.
Teraz sa i lęki i depresja .
mam wrażenie że zwariowalam .
Nic do okola mnie nie obchodzi w pracy jestem jak cien człowieka . Co ja mam robic? Pomożcie .
Czy ja oszalałam czy bede jeszcze kiedys "Normalna i szczęsliwa"
Ps. Nie biore ich bo chciałam wyjść z tego sama ,ale zastanawiam sie czy nie zaczac brac tabletek .
przepisany mialam Setaloft czy ktos brał ten syf .
Potrzebuje od was konkretnej odpowiedzi .
Mam wrazenie ,ze to juz moj koniec

Setaloft to pierwszy lek który brałam,wytrzymałam 3 tygodnie ale powinnam odstawić już po tygodniu takie miałam efekty uboczne ,nasiliły mi się masakrycznie objawy nerwicy i derealizacji,żałuje,że go brałam ale każdy jest inny i na każdego lek działa inaczej

Pomocy pisze: ↑

23 listopada 2017, o 10:52

Witam Was . To znow ja .
Słuchajcie , jakiś czas było "dobrze" tzn tak zapomniałam o lękach bo wkradła sie STRASZNA depresja(rozmyslam przeszłość ) i to przez to.
Teraz sa i lęki i depresja .
mam wrażenie że zwariowalam .
Nic do okola mnie nie obchodzi w pracy jestem jak cien człowieka . Co ja mam robic? Pomożcie .
Czy ja oszalałam czy bede jeszcze kiedys "Normalna i szczęsliwa"
Ps. Nie biore ich bo chciałam wyjść z tego sama ,ale zastanawiam sie czy nie zaczac brac tabletek .
przepisany mialam Setaloft czy ktos brał ten syf .
Potrzebuje od was konkretnej odpowiedzi .
Mam wrazenie ,ze to juz moj koniec

Niechce Ci odradzać bądź odradzać ale mi lekarz tez przepisał setaloft i go brałem przez 3dni i zle się czułem wiec zaprzestałem łykania.Mowiac szczerze słyszałem wiele negatywnych opini o tym lęku,ale trzeba brać poprawkę ze każdy organizm jest inny.

Pomocy a ja uważam ,że popełniasz błąd pytając o lek na forum.Działania niepożądane występują chyba zawsze na początku brania leków ssr i trzeba je wytrzymać ,z czasem organizm się przyzwyczaja do leku i jest już ok.Problem w tym ,że jak człowiek ma nerwicę i się boi leków ,to już z góry wiadomo ,że wystąpią i to większym stopniu.Ja myślałam ,że się wykończę po 1/4 asertinu i też więcej nie wziełam .Teraz wiem ,że jak bym podeszła ze spokojem do brania tego typu leku to by tak nie było.Dlatego nie sugeruj się tym ,że ktoś ci mówi ,ze żle się czuł.Czasami jak są silne lęki to naprawdę warto trochę się wspomóc farmakoterapią , jak się człowiek wyciszy to i łatwiej sobie wszystko poukładać w głowie , a i psychoterapia wtedy skuteczniejsza niż wtedy gdy się człowiek ciągle telepie i boi.Nie to ,że cię zachęcam do brania leków ale poprostu niepodchodż do nich tak negatywnie

Od rana źle się czuje.Boli mnie coraz to mocniej głowa.Czuje jakby ktoś mi ją ściskał
Niedobrze mi i kręci sięw głowie.Ciekawe jak z ciśnieniem.
Poza tym znowu w dole brzucha boli.
Do dupy się czuje

A na pogodę jak reagujesz @Iwona29?
Bo ostatnio to jakaś parodia z ciśnieniem i w ogóle zmianami pogody i można zdechnąć. Też źle na mnie to działa...

Ładnie czy brzydko za oknem ,cały czas do dupy się czuję,ciśnienie mam masakryczne mimo brania leków na zbicie ,tak się nie da żyć

Rybik w Machinie pisze: ↑

25 listopada 2017, o 13:10

A na pogodę jak reagujesz @Iwona29?
Bo ostatnio to jakaś parodia z ciśnieniem i w ogóle zmianami pogody i można zdechnąć. Też źle na mnie to działa...

No hustkowo
Głowa mnie zajebiście mocno boli.Niedobrze mi az.
Poza tym czuje się osłabiona i serducho mnie ćmi cały dzień i boli.
Ciut się boję o to ale staram się nie nakrecać

Kurde a ja myslalam,ze nerwica to przeszlosc. Nawet ostatnio zastanawialam sie jak moglam bac sie nerwicowych mysli. Niestety zaczelo sie ogolnym oslabieniem,zmeczeniem doszly do tego zawroty glowy i pojawily sie glupie mysli,czuje napiecie w kazdej czesci ciala. Zaczely sie watpliwosci czy to napewno nerwica. Znowy jestem w "piekle".

A ja uznałam, że jedynym wyjściem jest po prostu wyjść jakby poza siebie
Bo ja nie boję się czegoś jakby choroby, czy coś, tylko jakby kontroli i zbytniego odczuwania swoich ruchów ech....
Na prawdę ja od 4 lat próbuje nie kontrolować się....
I za bardzo skupiałam się i pilnowałam, by tego nie robić.
I to też była kontrola....
Boli to bardzo....
Po prostu skupiam się na wszystkim innym, byle nie na sobie
Bo wtedy wiem, że zachowuje się normalnie
Chodzi o mruganie i straszne napięcie w karku i dziwne nim poruszanie! Co powodowało totalne nie życie, bo ciągle kontrola
Teraz staram siw wychodzić poza to....Bo tylko wtedy żyję
I pomaga.... w końcu coś pomaga....
Oczywiście milion myśli.... chociaż mniej.... Ale są... Ale jest ich mniej, bo wcześniej tragicznie na nich skupiałam się....
Jest lepiej trochę... na prawdę.... chwilami puszcza mi ta kontrola i po.prostuz kimś gadam sobie i nie skupiam się na sobie:) chwilami....ale dla tych chwil warto! Bo wcześniej.... stałam ciągle na warcie.... A teraz staram się oddać jakby wirowi życia.... Co uważacie?
Już nawet jak to się dzieje to ludzie się dziwnie gapia... No niestety kontrola tego jak MRUGASZ? Jak poruszasz szyja? Jest widoczna. Bo tego się ogólnie nie kontroluje.... I jak nie skupiam się na tym
...To jest ok:) bo ja wiem , że jestem zdrowa. Wiem, że tkwię w błędnym kole

Co za noc do dupy,dusiło,mrowiło,ściskało ,gniotło,wykończę się albo zabiję

Ja od wczoraj mam wrażenie, jakby w mojej głowie przechodziło tornado, takie mega dziwne zawirowania mam

Mnie dziś dopadła jakaś derealizacja. Niebo zaczęło wydawać mi się dziwne, złapał mnie lęk co jeśli wszyscy ludzie znikną... Wiem, że to nerwicowe, ale skąd się takie dziwne myśli biorą

U mnie spadek do granic wytrzymałości a ze mam nadkontrole to pewnie sobie nic nie zrobie. Powoli zdaje sobie sprawe "ze nic mi nie grozi ta ,nerwica franca" uderza w najczulszy punkt jedyne co mam w zyciu moj zwiazek. Myslii , ze nerwica wskazuje droge co nie gra w moim zyciu. Ze to własnie ze nie kocham mezą, ze strace wszystko co kocham rodzine, znajomych , na koniec wyladuje w psychiatryku. Ze muszę poświeci związek. Mam ochotę się załamać tylko, żeby mnie ktos z tego wyciagął z tego. Od początku słucham nagrań divovica chce puscic ta cała nerwe w kanał.

Też dzisiaj miałem kryzys i prawie się pokłóciłem z Kobitą.
A to wszystko przez nerwy związane z lekarzem. Stwierdziłem, że pójdę sobie w końcu zbadać zatoki i gardło, bo mam tam wydzielinę i nie mogę się jej za nic w świecie pozbyć + podwyższone tętno, temperatura czasami i osłabienie okresowe. Trzyma to jakieś dwa miesiące już. Pani doktor osłuchała, zajrzała w gardło i od razu "zapalenie gardła, przeleczymy antybiotykiem". Nawet nie wiedziałem jak szybko wypisała receptę, dała i wyszedłem. Na odchodnym zapytałem, czy to nie przez Citabax od psychiatry. Usłyszałem, że nie.
Dopiero po chwili skapnąłem się, że na recepcie jest antybiotyk, który jest w postaci ogromnych kapsuł... A że nie potrafię łykać, to się jej pytam, czy da mi jakieś inne rozpuszczalne.
I się zaczęło:
- Przecież pan jest dużym człowiekiem, powinien umieć łykać.
- Mam nerwicę, natręctwa i się boję.
- Niemożliwe, to nic strasznego.
- Całe życie nic nie łykam.
- To dam inne, ale będą dużo słabsze.
- To znaczy będę musiał brać więcej?
- Nie, po prostu mogą nie wyleczyć i będzie trzeba iść do szpitala leżeć na zastrzyki i w ogóle.

Jezu, jaki lekarz mówi takie rzeczy gościowi z nerwicą? :O

Alpina86 pisze: ↑

27 listopada 2017, o 18:15

U mnie spadek do granic wytrzymałości a ze mam nadkontrole to pewnie sobie nic nie zrobie. Powoli zdaje sobie sprawe "ze nic mi nie grozi ta ,nerwica franca" uderza w najczulszy punkt jedyne co mam w zyciu moj zwiazek. Myslii , ze nerwica wskazuje droge co nie gra w moim zyciu. Ze to własnie ze nie kocham mezą, ze strace wszystko co kocham rodzine, znajomych , na koniec wyladuje w psychiatryku. Ze muszę poświeci związek. Mam ochotę się załamać tylko, żeby mnie ktos z tego wyciagął z tego. Od początku słucham nagrań divovica chce puscic ta cała nerwe w kanał.

Dobrze, że widzisz, że nerwica trafia w twoj najczulszy punkt tak, to prawda. Mój związek też jest na tapecie, ale obecnie jest ok, też miałam te wszystkie myśli, że może ja czegoś nie widzę itd itp, to są tylko lękowe straszaki, bo narzeczonego kocham bardzo. Tak jak Ty swojego męża jestem tego pewna. Tylko przez stany odcięcia, lękowe tego nie odczuwasz normalnie. Zostaje zaakceptować że tak na razie jest i koniec, na siłę nic nie przywrócisz, a tylko zrobisz sobie niepotrzebnie presję. Potrzeba czasu żeby te stany zaczęły się regenerować