Tak więc.. nie pisałam, ponieważ od poprzedniego weekendu wszystkie natretne myśli na temat tego ze ktoś mi się niby podoba itd MINĘŁY. Przestałam na nie po prostu reagować... byłam już tak wykończona, że po prostu poddałam się i nie walczyłam z nimi.. Wiecie jak jest super? Budząc się rano nie mając ani jednej mysli? Nie potrafię opisać tego uczucia ale jest serio super
Mam nadzieje, ze juz tak pociągne! Jak przychodziły te mysli, to zaczęłam się po prostu śmiać czasem.. naprawdę.. szłam do domu np i pod nosem się śmiałam, czasem mówiłam "o znowu jestescie" i uśmiech na maksa.. moment i nie było ich. Nie wiem czy to czary czy co, ale działa, chociaż bałam się nie raz ze olewajac te mysli będę miała wielkie wyrzuty sumienia ale mam to w dupie, serio
Jednak wczoraj zepsuł mi się humor (pod koniec dnia) ale to żadne myśli <okey> Opowiem w skrócie. Siedziałam z pewną klasą na sali, no i siedziała tam dziewczyna która działa mi swoim zachowaniem na nerwy
i ... patrzę na nią a ona oblizuje tak perfidnie ciastko i patrzy na wykładowcę bo słuchała co mówił i tak cały czas lizała te ciastka i patrzylam na nią z obrzydzeniem i zazenowaniem - tak bym to ujela. I wiecie co? Nagle poczułam w okolicachuj intymnych coś dziwnego, jakbym się podnieciła? I nie wiem, czy to pojawiło się dlatego, że bałam się ze taka czynność może wywołać podniecenie, czy to samo z siebie? I tak siedziałam juz bez życia... mówię- przecież ta dziewczyna mnie denerwuje, a tu takie coś... i normalnie biłam się sama z sobą i mam takie wyrzuty sumienia przez to, że masakra a przecież nie powiem o tym chłopakowi bo mi wstyd .... i się bije z tym od wczoraj.. nie wiem czy da się to jakoś wytłumaczyć bo jak poczułam na dole "to cos" to wpadłam w panikę na maksa
teraz to widze. Ja np zastanawiam sie teraz czy to ze nie umiem wyluzowac w zwiazku moze byc wynikiem nerwicy. Nie umiem sie zajac swoimi sprawami nie myslac o chlopaku, wiadomo sa momenty normalne, wtedy jest cudownie. Nie wiem w sumie dlaczego czasami sa normalne momenty skoro nic sie w zasadzie nie zmienia w moim zachowaniu. Np ostatnio na uczelni siedzialam i wiedzialam ze kocham chlopaka, uspokoilam sie bo mysli ze jak pojde na studia ze zapomne i wgl wiedzialam ze sa glupie, ze ten lek, strach jest glupi bo przeciez nie zapomne o nim tylko caly czas bede chciala sie spotkac i wgl zyc z nim, bede pamietac. I poprostu wtedy bylo cudownie, normalnie, umialam zajac sie sobą i wgl a od czasu do czasu napisalam do niego 
ale normalnie mam problem bo mam straszne parcie na spotkania i wgl nie umiem momentami nie myslec o nim.
poprostu mam dosc czasami tego. Znam go i wiem ze jest dobrym czlowiekiem
