ola8423 pisze: ↑

20 lipca 2017, o 20:40

Nerwica ma takie same schematy, wiec temat zaburzenia nie jest istotny

laure pisze: ↑

22 lipca 2017, o 09:32

Wiem, ze znów powiecie ze nie słucham, nie czytam.etc, ale Pani psycholog kazała mi się zastanowić nad kompulsjami. Czy szukanie informacji w necie N temat rocd,miłości,sprawdzanie w kółko objawów to kompulsje? One mnie już nie uspokajają,nawet jak znajdę coś co do mnie pasuje, za chwilę dochodzi mysl:nie, to niemożliwe i kolejna dawka lęku.

eyeswithoutaface pisze: ↑

22 lipca 2017, o 10:55

laure pisze: ↑

22 lipca 2017, o 09:32

Wiem, ze znów powiecie ze nie słucham, nie czytam.etc, ale Pani psycholog kazała mi się zastanowić nad kompulsjami. Czy szukanie informacji w necie N temat rocd,miłości,sprawdzanie w kółko objawów to kompulsje? One mnie już nie uspokajają,nawet jak znajdę coś co do mnie pasuje, za chwilę dochodzi mysl:nie, to niemożliwe i kolejna dawka lęku.

Kompulsje zawsze uspokajają tylko pozornie, a tak naprawdę zwiększają i nakręcają lęk. Masz ROCD, zaakceptuj i przestań szukać informacji na ten temat bo wszystko czego potrzebujesz masz pod ręką, tutaj na forum.

twist_dance pisze: ↑

25 lipca 2017, o 09:00

Ratujcie.

Przez 5 lat byłam w związku, który mnie nie satysfakcjonował, pod jego koniec już typowo udawałam uczucia, jeszcze bardziej niż w trakcie, aż w końcu nie wytrzymałam i odeszłam. Związek ten dostarczył mi strasznej jazdy emocjonalnej, mówiąc kolokwialnie. Po odejściu poczułam, że żyje.. i tak minęły kilka miesięcy i poznałam cudownego faceta, serio, bez wyolbrzymiania. Inteligentny, z poczuciem humoru, charakterny, lojalny, gentelman, czułam się przy nim mega, w końcu zaczęłam cokolwiek odczuwać, gdy facet mnie dotykał, całował i przytulał. Spędzało mi się czas z nim świetnie, odczuwałam wielkiiii spokój, radość, jak musiałam wyjeżdżać od niego to bywałam aż smutna i od razu tęskniłam.

Powiedziałam mu pewnego dnia o nerwicy lękowej, żeby lepiej zrozumiał pewne mechanizmy mojego zachowania - zrozumiał i wspiera w razie W.

No i mój umysł w ostatnim czasie co chwilę przejmował się czymś innym, a to, że ciąża pomimo antykoncepcji, a to, że jestem na coś śmiertelnie chora.. a nakręcał się tylko dlatego żeby blokować mi uczucie szczęścia i radości wynikające z nowego związku i np. ze wspólnych chwil, wyjazdów, serio zawsze pojawiała mi się myśl - "a po co ja się ciesze, że jedziemy TU i zrobimy TO, skoro np mam RAKA" , hardcore.

Przerabiałam te tematy, uspokajałam się, olewałam.. i gdy nerwica wyczuła, że to już nie robi na mnie wrażenia, bo kwitowałam to - "no i co?" to znalazła sobie nowy sposób jak mnie podręczyć. Uwierzcie.. gdy ta myśl się pojawiła, to mój umysł wchłonął ją jak gąbka.. ja aż to poczułam, już wiedziałam co zaraz nastąpi.
I tak o to pojawiły się myśli - " a co jeżeli ja znów nic tak naprawdę nie czuję? a co jeśli ja znów sobie wmawiam cokolwiek? a co jeśli ja za jakiś czas zakocham się w kimś innym? a co jeśli to nie to, jeśli znów siebie oszukuje?" i cholera, wyłączyły mi się emocje, no normalnie mnie wryło.

Przed 5 letnim związkiem miałam jakieś młodzieńcze miłostki, ale z każdym czułam, że to nie to, potem pojawił się ten długi związek, który zrył mi mocno głowę.
I jest on, facet który sprawia, ze czuje się jak się nigdy nie czułam.. i co? Atak, nie chcę tych myśli, chcę znów się cieszyć.

Hej - przeczytaj artykuł Zordona z pierwszej strony i wpisy kapralisa z ostatnich stron tego wątku. A poza tym radź sobie dokładnie tak, jak z innymi objawami nerwicy/natrętnymi myślami itp.
Czyli artykuły i nagrania Victora/Divina.