Kataraka pisze: ↑

18 sierpnia 2017, o 13:13

Dobra drogie dzieci dawno mnie tu nie było U mnie się w miarę poprawiło, chociaż myśli jeszcze nie zniknęły całkiem. Lekarka powiedziała że zejście myśli do 0 to długi proces i faktycznie tak było...za każdym razem jak wchodziłam na lek. Niestety ja na tej końcówce mam już taką frustrację że mnie szlag trafia. Najgorzej jak mi się przypomni jakieś zdarzenie z życia jak byłam kiedyś szczęśliwa od razu ścisk. No chodzę przez to spięta, no ale doktorka mi mówiła że to jeszcze musi potrwać, bo samopoczucie stopniowo się poprawia myśli schodzą na końcu. Jestem cierpliwa, ale myśli o żarciu i sraniu już mnie dobijają. Przez cały okres zaburzenia nic mi się nie stało nie schudłam nawet 200gram a ja ciągle to samo Codziennie troszku energii mi przychodzi no i tak ciągnę ten wózek. Ale myśli są wkurzające mega. Divoviców o myślach słucham po raz setny

ewelinka1200 pisze: ↑

18 sierpnia 2017, o 17:04

Ja nawet teraz mam kolejny atak paniki...
I to dosyc silny...teraz jak to pisze...ale mam to w dupie...albo mnie zabiorom w pasy albo przejdzie
Olewaaaammmm z grubej rury...zaraz wstaje i wychodze na podwórko....zadna nerwica mi nie bedzie mowila jak mam żyć!! Noz ku....wa
My sterujemy sobą...idee na dwór....
Albo wrócę albo psychiatryk.he...

Olalala pisze: ↑

18 sierpnia 2017, o 16:35

Kataraka pisze: ↑

18 sierpnia 2017, o 13:13

Dobra drogie dzieci dawno mnie tu nie było U mnie się w miarę poprawiło, chociaż myśli jeszcze nie zniknęły całkiem. Lekarka powiedziała że zejście myśli do 0 to długi proces i faktycznie tak było...za każdym razem jak wchodziłam na lek. Niestety ja na tej końcówce mam już taką frustrację że mnie szlag trafia. Najgorzej jak mi się przypomni jakieś zdarzenie z życia jak byłam kiedyś szczęśliwa od razu ścisk. No chodzę przez to spięta, no ale doktorka mi mówiła że to jeszcze musi potrwać, bo samopoczucie stopniowo się poprawia myśli schodzą na końcu. Jestem cierpliwa, ale myśli o żarciu i sraniu już mnie dobijają. Przez cały okres zaburzenia nic mi się nie stało nie schudłam nawet 200gram a ja ciągle to samo Codziennie troszku energii mi przychodzi no i tak ciągnę ten wózek. Ale myśli są wkurzające mega. Divoviców o myślach słucham po raz setny

To chyba Klaudia nie zostaje nic innego jak przeczekać, po prostu.

Kataraka pisze: ↑

18 sierpnia 2017, o 17:39

Olalala pisze: ↑

18 sierpnia 2017, o 16:35

Kataraka pisze: ↑

18 sierpnia 2017, o 13:13

Dobra drogie dzieci dawno mnie tu nie było U mnie się w miarę poprawiło, chociaż myśli jeszcze nie zniknęły całkiem. Lekarka powiedziała że zejście myśli do 0 to długi proces i faktycznie tak było...za każdym razem jak wchodziłam na lek. Niestety ja na tej końcówce mam już taką frustrację że mnie szlag trafia. Najgorzej jak mi się przypomni jakieś zdarzenie z życia jak byłam kiedyś szczęśliwa od razu ścisk. No chodzę przez to spięta, no ale doktorka mi mówiła że to jeszcze musi potrwać, bo samopoczucie stopniowo się poprawia myśli schodzą na końcu. Jestem cierpliwa, ale myśli o żarciu i sraniu już mnie dobijają. Przez cały okres zaburzenia nic mi się nie stało nie schudłam nawet 200gram a ja ciągle to samo Codziennie troszku energii mi przychodzi no i tak ciągnę ten wózek. Ale myśli są wkurzające mega. Divoviców o myślach słucham po raz setny

To chyba Klaudia nie zostaje nic innego jak przeczekać, po prostu.

Dzieki a Ty Ola jak tam??