madmag87 pisze: ↑

17 stycznia 2022, o 14:49

Musisz to przekonwertować wwo = w witrynach odbicia

madmag87 pisze: ↑

17 stycznia 2022, o 14:56

To jest szyfr!

Wszystko jest Twoim lustrzanym odbiciem, Twoja praca polega na tym by zacząć się temu przyglądać

Mateusz0792 pisze: ↑

17 stycznia 2022, o 14:18

Czy da się zredukować wwo pracą nad sobą? albo ogólnie się tego wyzbyć w większym stopniu? ta cechą to dla mnie przekleństwo

Juliaaa78569 pisze: ↑

18 stycznia 2022, o 13:24

Mateusz0792 pisze: ↑

17 stycznia 2022, o 14:18

Czy da się zredukować wwo pracą nad sobą? albo ogólnie się tego wyzbyć w większym stopniu? ta cechą to dla mnie przekleństwo

Wysoka wrażliwość to tak niezwykła cecha, że Ci, którzy ją posiadają są szczęściarzami. Sama jestem WWO i nie chciałabym się tego wyzbyć. Tu nie chodzi o pozbycie się tego, tylko nauczenie się tym " zarządzać" co jest możliwe i później gwarantuje piękne życie

Mateusz0792 pisze: ↑

18 stycznia 2022, o 16:52

Juliaaa78569 pisze: ↑

18 stycznia 2022, o 13:24

Mateusz0792 pisze: ↑

17 stycznia 2022, o 14:18

Czy da się zredukować wwo pracą nad sobą? albo ogólnie się tego wyzbyć w większym stopniu? ta cechą to dla mnie przekleństwo

Wysoka wrażliwość to tak niezwykła cecha, że Ci, którzy ją posiadają są szczęściarzami. Sama jestem WWO i nie chciałabym się tego wyzbyć. Tu nie chodzi o pozbycie się tego, tylko nauczenie się tym " zarządzać" co jest możliwe i później gwarantuje piękne życie

Co racja to racja droga koleżanko. Jednak jest to bardzo fajne, że potrafimy przeżywać piękno, sztukę, miłość w duzej intensywności, oczywiście nie wspomnę też o reszcie zalet. Drażni mnie tylko jedna z wad która bardzo mi zatruwa życie, czyli poczucie winy na każdym kroku. Lub też branie do siebie zbyt mocno krytyki, silne reagowanie emocjonalne na krzyk w naszą stronę, czy różnego typu wyzwiska. Doszedłem ostatnio do wniosku, że większość mojego dzieciństwa starałem się udawać, że mnie nie boli, że nie rusza, na siłę wypierałem wyżej wymienione emocje i zdałem sobie sprawę, że mogło to bardzo wpłynąć na dzisiejsze moje zaburzenia lękowe i inne objawy psychosomatyczne. Taka psychoterapia bez terapeuty, na podstawie wniosków

Mateusz0792 pisze: ↑

18 stycznia 2022, o 16:52

Juliaaa78569 pisze: ↑

18 stycznia 2022, o 13:24

Mateusz0792 pisze: ↑

17 stycznia 2022, o 14:18

Czy da się zredukować wwo pracą nad sobą? albo ogólnie się tego wyzbyć w większym stopniu? ta cechą to dla mnie przekleństwo

Wysoka wrażliwość to tak niezwykła cecha, że Ci, którzy ją posiadają są szczęściarzami. Sama jestem WWO i nie chciałabym się tego wyzbyć. Tu nie chodzi o pozbycie się tego, tylko nauczenie się tym " zarządzać" co jest możliwe i później gwarantuje piękne życie

Co racja to racja droga koleżanko. Jednak jest to bardzo fajne, że potrafimy przeżywać piękno, sztukę, miłość w duzej intensywności, oczywiście nie wspomnę też o reszcie zalet. Drażni mnie tylko jedna z wad która bardzo mi zatruwa życie, czyli poczucie winy na każdym kroku. Lub też branie do siebie zbyt mocno krytyki, silne reagowanie emocjonalne na krzyk w naszą stronę, czy różnego typu wyzwiska. Doszedłem ostatnio do wniosku, że większość mojego dzieciństwa starałem się udawać, że mnie nie boli, że nie rusza, na siłę wypierałem wyżej wymienione emocje i zdałem sobie sprawę, że mogło to bardzo wpłynąć na dzisiejsze moje zaburzenia lękowe i inne objawy psychosomatyczne. Taka psychoterapia bez terapeuty, na podstawie wniosków

Juliaaa78569 pisze: ↑

19 stycznia 2022, o 01:11

Mateusz0792 pisze: ↑

18 stycznia 2022, o 16:52

Juliaaa78569 pisze: ↑

18 stycznia 2022, o 13:24

Wysoka wrażliwość to tak niezwykła cecha, że Ci, którzy ją posiadają są szczęściarzami. Sama jestem WWO i nie chciałabym się tego wyzbyć. Tu nie chodzi o pozbycie się tego, tylko nauczenie się tym " zarządzać" co jest możliwe i później gwarantuje piękne życie

Co racja to racja droga koleżanko. Jednak jest to bardzo fajne, że potrafimy przeżywać piękno, sztukę, miłość w duzej intensywności, oczywiście nie wspomnę też o reszcie zalet. Drażni mnie tylko jedna z wad która bardzo mi zatruwa życie, czyli poczucie winy na każdym kroku. Lub też branie do siebie zbyt mocno krytyki, silne reagowanie emocjonalne na krzyk w naszą stronę, czy różnego typu wyzwiska. Doszedłem ostatnio do wniosku, że większość mojego dzieciństwa starałem się udawać, że mnie nie boli, że nie rusza, na siłę wypierałem wyżej wymienione emocje i zdałem sobie sprawę, że mogło to bardzo wpłynąć na dzisiejsze moje zaburzenia lękowe i inne objawy psychosomatyczne. Taka psychoterapia bez terapeuty, na podstawie wniosków

Poczucie winy, czy też emocjonalne reagowanie na wszystko może, ale niekoniecznie musi składać się na wysoką wrażliwość. Bo również dobrze osoba, która nie jest WWO może mieć z tym problem, tyle tylko, że widzi ten problem w mniejszej intensywności.

Radzenie sobie z krytyka czy z nadmiernym poczuciem winy można skorygować, czy to samemu, czy z terapeutą. Idąc prostym tokiem myślenia, tak jak w zaburzeniu reagujemy na wszystko lękiem i wprowadzamy logikę i nasze działanie zmienia się, tak to samo możemy zrobić z krytyką i poczuciem winy.
Wiem, że zabrzmi to z lekka ignorująco, ale trzeba po prostu przestać to robić Czyli przestać być dla siebie krytycznym i obwiniać się za każdą najmniejszą drobnostkę. Ale to nie zadziała z dnia na dzień, że postanowiłem się nie przejmować to nagle przestaje się przejmować. Nie. Bo emocje będą, ale cała filozofią w tym, żeby zaakceptować ich istnienie i zacząć wprowadzać logikę, myślenie racjonalne.

Bardzo to uprościłam i żeby lepiej to zrozumieć trzeba przewertować trochę materiałów na ten temat ale z grubsza o to chodzi