Słuchaj ja doskonalę wiem że oni to robili w dobrych intencjach ale ja dzięki nim dostałem załamania nerwowego i myśli samobójczych. Przeleżałem kilka miesięcy w łóżku. A chcesz znać powód tych moich problemów ? Kiedyś odkryłem że jestem homoseksualny.. i przez dorastanie byłem przez to gnębiony.. najbardziej przez mojego brata który używał słów Ty radosny! pedale, Ty radosna! cioto opowiadał w kółko wszystkim że jego brat jest ćiotą własny rodzony brat wzbudził we mnie ogromny strach wręcz fobie i paranoje na to że to jest złe bycie gejem nie wspomne o tym że znęcał się fizycznie... Nabawiłem się bardzo silnych stanów depresyjnych .... nikt nigdy nie powiedział mi że to nie jest choroba że to jest normalne... i wiesz po mału zaczynam się akceptować ale nie uważam że mam chodzić po ludziach i robić jakiś radosny! coming out bo oni tego oczekują czy coś takiego... Do tej pory przy każdej wigili śmieć sie pyta kiedy sobie chłopaka znajdę i śmieje się szyderczo nie zdając sobie sprawy jak ja się czuje przez te wszystkie lata .. Nawet jego syn kiedyś się mnie zapytał czy akceptuje LGBT ja mówię oczywiście że tak i próbuje mu to wytłumaczyć a on do mnie że on tego nie akceptuje... wiesz 10cio letni chłopiec już jest homofobem a co jeśli on odkryje kiedyś u siebie inne popędy ? Zdajesz sobie sprawę co się bedzię z nim działo ? Uważam że środowisko w dalszym ciągu nie akceptuje ludzi o innej orientacji tak jakby to było na prawdę coś złego.. najlepsze jest w tym wszystkim że moi znajomi myśleli że któryś z nich mi się serio podoba.. oni na prawdę uważają że jak ktoś jest gejem to już patrzy na każdego faceta z pożądaniem ... z perspektywy czasu myśle że to oni są radośni! nie ja xD I wiesz co gdy dostałem załamania nerwowego dzięki wszystkim to mojej siostrze to powiedziałem .... oczywiście radosna! uznała że dla mnie jest to lepsze że ona mi kobieta luźna w udach pomoże... po chwili matka przyszła do mnie i się pyta czy chce z nią porozmawiać no kobieta luźna w udach ... oni bardzo nie umiejetnie mi pomagali a ja popadałem jeszcze bardziej w stany depresyjne. I przez to wszystko zaczynam po mału akceptować siebie jako osoba innej orientacji ale nie mam zamiaru męczyć się w tym zacofanym kraju nie jestem joaana darc żeby szarpać się z ludźmi i im tłumaczyć tak podstawową i normalną sprawę. I dla tego nigdy im tych wszystkich spraw nie wybacze .. tych kłamstw ...
Wiem też że psycholog kierowała się dobrymi intencjami w jej głosie wyczułem że kieruje się miłością ale też rozsądkiem i wiem że nie chciała mnie skrzywdzić. Musze nauczyć się nie patrzyć na wszystkich podejrzliwie.
Ja tez tak miałem... też miałem dokładnie takie życie jak byłem za granicą ale szczerze bardzo Ci życzę żebyś była szczęśliwa !

Ej to zmienia samo słowa czy ja mam schizy xD

Nie no to faktycznie, jeśli odetniesz się od tego środowiska homofobów, to łatwiej będzie spojrzeć na swoje życie bardziej optymistycznie, co Ci pomoże znaleźć grono znajomych, w którym poczujesz się jak Prince Charming czego byś nie uczynił, to jednak konto na forum zachowaj, bo jakbyś potrzebował wsparcia, tutaj napewno je znajdziesz

To zmienia, cenzura taka czasem można się uśmiać, jaki z tego nowy sens wychodzi

Dzięki !
No ja wczoraj tak pisałem z Toba i kurde wypiłem ten rumianek i se myśle co ja pisze po tym rumianku chyba mi wali xD i ktoś mi napisał że podobna nasz mózg działa czasami w sposób jakiś obrończy czy coś i mówię se o bożee może to teraz sie dzieje i odpusciłem xD ale dobrze wiedzieć że to normalne jestem gejem a nie wiem co to znaczy Prince Charming. Jestem raczej typem taki co nie interesuje się takimi damskimi sprawami ;P

Ostatnio był taki reality show w TV, coś a'la rolnik szuka żony, tylko sami geje w domu Wielkiego brata na Love Island xD Prince Charming tytuł tego programu

Aaaaa to coś słyszałem o tym nawet widziałem zwiastun aczkolwiek tam pokazują nas w złym świetle w senie takich bardzo zniewieściałych. Ja całe życie pracowałem fizycznie na hucie, jako ślusarz, moter okien w sensie takie ciężkie prace i wydaje mi się że taki nie jestem xD Ale ciężko mi się o tym wypowiadać bo nie widzę swoich ruchów czy coś ;P Uważam że bez względu na orientacje każdy człowiek jest inny chodzi mi o to że np nie każdy gej lubi się malować czy nie każda lesbijka lubi męskie ciuchy i tak dalej. Ty nie przygotowujesz świąt? I serio dzięki za wsparcie dobrze jest z kimś popisać bo ja nie mam z kim xD

Ja to kiedyś nawet sobie myślałam, że super by było mieć kolegę geja, bo w takim przypadku nie ma wątpliwości co do istnienia przyjaźni damsko-męskiej, ale jakoś nie było mi dane albo słabo szukałam

Ja to nawet zapomniałam, że jutro Wigilia... Nie obchodzę świąt, nawet choinki nie mam, bo mi nie zależy... W mojej rodzinie to jest gra pozorów, w której nie mam zamiaru uczestniczyć tzn. matka coś tam przygotuje, ale ja się w to emocjonalnie nie angażuję

Często to słyszę że kobieta chciała by poznać geja ale w naszym kraju ludzie sie boją o Tym mówić a uwierz mi poznałem mase osób z mojego środowiska co się do tego nie przyznają ;p i ten gay radar co każdy o tym mówi to to prawda ja kogoś zobaczę i już wiem. no chyba że dana osoba jest bi to już nie jest takie proste. Zwiesz mój były znajomy ma żonę i dzieci a jest bi.
No to słuchaj miło mi cie poznać jestem gejem możemy zostać znajomymi troche ja tu się rozpisałem o swoim życiu nie słuchając za bardzo twojego jeśli chcesz o czymś porozmawiać do wal śmiało
Współczuje co do rodziny i świąt ale jak Cię to pocieszy ja też nie mam zamiaru spędzać świąt z rodziną u mnie to też jest gra pozorów. Mam nadzieje że nikt tu nie przyjedzie bo ja na prawdę chce o nich zapomnieć.
Właśnie włączyłem se ten prince charming z nudów xD

Co do świąt, nie musisz mnie pocieszać jakbym chciała to bym potrafiła się przełączyć na tryb świąteczny i nawet bym założyła świąteczny sweter, ale po prostu jakoś mi wyleciało z głowy serio i wcale mi z tego powodu nie jest przykro przykro by mi było, jakbym się miała zmuszać i musiała maczać palce w tym kłamstwie, bo by mi ręce same opadały ja już sobie na tyle poukładałam w głowie, że nie szukam problemów tam gdzie ich nie ma nie mam też w nawyku żalić się, jak dostawałam depresji wolałam sobie to ułożyć najpierwej sama w głowie niż szukać pomocy na zewnątrz, bo miałam wewnętrzne przeświadczenie, że tylko sama sobie mogę pomóc i to się zawsze sprawdzało

No to masz do tego bardzo dobre podejście ! Ja też musze zacząć mieć takie ale wiem że potrzebuje wyjechać z tego miejsca żeby po układać sobie wszystko w głowie bo tu nie widzę na to szans. U mnie w kółko mnie okłamywali ja okłamywałem ich i wszystko szło to w takim kierunku. Ale musze przestać się zastanawiać co ludzie o mnie myślą musze zaczać sam myśleć o sobie dobrze. I będzie dobrze

Zdecydowanie jesteś na dobrym tropie, nic tak człowieka nie niszczy jak życie w kłamstwie... Najważniejsze, że chociaż jesteś gejem, to jednak jesteś z tych, którzy ciężkiej pracy się nie boją, więc za granicą z łatwością znajdziesz pracę w swoim fachu, nawet językiem nie musisz się przejmować... Tylko nie wiem gdzie Ty chcesz znajomych szukać, bo chyba nie wśród emigrantów, to trochę jak z deszczu pod rynnę?

Masz racje. Dla mnie było by dobre jeśli znajdę pracę która pomoże mi utrzymać się samemu wynająć mieszkanie choćby wiesz jakąś kawalerkę. Zająć się pracą jakimiś innymi formalnościami. Nie chce mieszkać z kimś a w szczególności z Polakami.. Będę szukał pracy jako magazynier na początku. Chciałbym mieć czas na siłownie, chciałbym mieć czas dla siebie żebym po mału się naprawiał. Jeśli chodzi o jakieś tam znajomości to raczej na początku w jakiś sposób będę je ograniczał. Na początku zajmę się sobą wiem że jak zacznę pracować to wszystko pójdzie z górk. Z czasem życie samo z weryfikuje jakieś znajomości. Mieszkałem kiedyś w Szwecji i nie ukrywam że chciałbym tam wrócić i osiąść się na stałe. Polubiłem ten kraj jak i język. I chciałbym się go nauczyć. Będę wysyłał ogłoszenia i szukał coś tam wiesz dla mnie kraj np Niemcy to mija się z celem ja wiem że nigdy się tego języka nie na uczę, holandia też odpada bo tam wszyscy najarani xD

Skoro już się w miarę osłuchaleś z językiem szwedzkim, to napewno już będzie Ci łatwiej za drugim podejściem... Mnie się tam właśnie zawsze niemiecki podobał tylko właśnie też zaburzenia depresyjne bardzo mi utrudniały życie, bo wtedy pojawiały się zaniki pamięci i czułam, że muszę się uczyć wszystkiego od nowa... A jak depresja mijała, to znów pamięć jak żyleta, to było bardzo frustrujące... Bo jak chodziłam na kursy, lektorzy zaczynali się mi się podejrzliwie przyglądać, przez co wkręcalam sobie, że pewnie myślą sobie, że coś ćpam, bo raz byłam najbardziej aktywną osobą w grupie, a innym razem nie umiałam nawet czytać :o

Teraz włączyłam sobie na YT filmik po szwedzku easy swedish z napisami, i muszę przyznać, że mnie by było ciężko się przekonać do nauki tego języka, tak jak Tobie ciężko by było przekonać się do niemieckiego

Kurczę widzisz dobrze, że wpadłeś tutaj na forum, bo jakoś Ci się oczy otworzyły i nowe perspektywy z dnia na dzień