Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Cześć,

Zawsze myślałam, że jak zarejestruję się na forum to podam dalej tego linka, w którym ktoś bardzo trafnie napisał czego nie mówić osobom z zaburzeniami i co mówić w zamian.
Bardzo przydatny artykuł dla rodziny, przyjaciół, którzy chcą i powinni wspierać zaburzonych.
Mój mąż po jego przeczytaniu bardzo zmienił wobec mnie swoje nastawienie w pozytywnym tego słowa znaczeniu i choć nie zawsze mu wychodzi to widzę, że stara się i próbuje.
Tekst pokazałam też mojej Mamie, której koronny tekst do mnie brzmiał zawsze tak: przecież jesteś młodą, szczęśliwą mężatką, więc dlaczego się stresujesz i źle czujesz...przecież inni mają gorzej ze względu na choroby, kalectwo, a świat jest taki piękny dla Ciebie.....itd. itp.
Po przeczytaniu tego artykułu już przynajmniej tak nie mówi co denerwowało najbardziej na świecie

Polecam:
http://psycholog-pisze.pl/czego-mowic-o ... urzeniami/

Nie zgadzam sie z tym artem do konca. Ponad polowa z tych zwrotow byla dla mnie motywatorem do zmian wiec to nie zalezy od tego co sie mowi ale od tego kto to mowi i w jaki sposob, czy z zachowaniem szacunku dla czlowieka czy tez nie.
Artykul tendencyjny troche, po czesci jest w tym sporo racji ale tez niesie ryzyko, ze zamiast znajdowania motywacji bedzie sie znajdowac traktowanie jak kruche jajeczko, co nie jest wcale takie dobre. O czym autor juz nie napisal.

Nie patrzyłam na to w ten sposób przyznam szczerze, ale oczywiście zgadzam się, że każdy powinien podejść do sprawy indywidualnie - mi ten artykuł pomógł, bo zmienił postępowanie mojego męża w sposób, który mi bardziej odpowiada. Może komuś również pomoże.