Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Co to do konca znaczy. Generalnie mowi sie o tym, prawiwe w kazdym nagraniu divovic, ale w wzasadzie nie bardzo wiem, czy dobrze to interpretuje.
POwwtarzam sobie na przyklad, w fazie kryzysu, ze skoro sie nie zabilam tyle lat (ile towarzyszy mi natret) to to jest nerwiwca. I zabieram sie za cos innego, co akurat mam do roboty, badz wymyslam sobie szycie, czy inne .... Albo "nie jestem zabojczynia, to nerwica". Calosciowow zrozumialam, ze nasze mysli sa owwocem stanu lekowego, w wjakim akurat jestesmy. Logicznie sobie to tak wwlasnie tlumacze. Jesli jestesmy szczesliwiw i zadowoleni, to pojawia sie mysli pozytywwne, typu "ale jest fajnie, ale super" etc ... W stanie zagrozenia, bez jego realnego istnienia, stan emocjonalny szuka zagrozenia i podsyla nam mysli lekowe.

Czy to o to chodzi

Tak

tylko pytanie jak długo może trwać to wpływanie na stan emocjonalny dopóki się z tego nie wyjdzie.

Karo30 pisze:tylko pytanie jak długo może trwać to wpływanie na stan emocjonalny dopóki się z tego nie wyjdzie.

dokladnie, to jest cholernie cieezkie to wpwlywanie na logike, moze ktos napisze cos blizej, szczerze mowica, dotad nigdy nie probowwalam tego robic, dopiero od jakiegos czasu to robie ...
Moj stan emocjonalny ma totalny zwis na to, co mu mowie, na to, cop mu tlumacze. Mam wrazenie, ze rzucam grochem o sciane ... Przypuszczam, ze trzeba czasu, co ???

Halina a wiesz jak nazwałam mój stan emocjonalny? GROSZEK - tak pieszczotliwie i sobie miło rozmawiamy . także nie mów "grochem o ścianę" bo mój Groszek się obrazi

Karo30 pisze:Halina a wiesz jak nazwałam mój stan emocjonalny? GROSZEK - tak pieszczotliwie i sobie miło rozmawiamy . także nie mów "grochem o ścianę" bo mój Groszek się obrazi

Myślę, że chodzi o to że "czujemy jak myślimy" czyli jeśli jestem samoświadomy to wiem że to moja interpretacja lęku właśnie wzmacnia ten lęk, a nie realne zagrożenie. Trochę taki "wgląd intelektualny" można by rzec.

EWS pisze:Myślę, że chodzi o to że "czujemy jak myślimy" czyli jeśli jestem samoświadomy to wiem że to moja interpretacja lęku właśnie wzmacnia ten lęk, a nie realne zagrożenie. Trochę taki "wgląd intelektualny" można by rzec.

Nie rozumiem. Swiadomosc dla mnie to wiedza, skad to wynika i wtedy lepiej i latwiej sie olewa mysli czy stosuje jakies tam techniki na nie, cey zamiany wizualizacyjnej czy inne.
Wyszlam kiedys nieswiadomie z zaburzenia i powrocilo po dwoch miesiacach. Dzieki wiedzy w forum, nagran etc moje kryzysy trwaja krocej, jakies dwa trzy dni. Wczesniej trzy tygodnie trzeba bylo, by dana mysl zanikla.