Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Cześć wszystkim!

Nerwica znowu daje o sobie znać. Męczą mnie straszne natręty, że może te myśli to są chęci i pokusy nad którymi nie zapanuje. Po przeczytaniu artykułu rano na temat pokus czym są pojawiły się w mojej głowie wieczorem myśli, że mogę przecież coś zrobić dziecku i nikomu się nie przyznawać. To wywołało u mnie lęk, dlaczego tak myślę, skąd taka myśl. Może faktycznie ja chcę to zrobic, że to jest szukanie sposobu i usprawiedliwienia. Starałam się zachować spokój. Gdy rano wstałam przypomniałam sobie ten artykuł o pokusach i skąd mogła mi się wziąć taka myśl. Słucham nagrań chłopaków i staram się puszczać wolno myśli i odczucia, ale czasem mam takie wrażenie że nie wytrzymam...

Dodatkowo moje dziecko ma teraz etap poznawczy ma pięć lat i ciągle dotyka się po sferach intymnych i wtedy ja się stresuje, pojawiają się odczucia i jest cała masa myśli, dlaczego to się pojawia? Przecież nie powinno

Z nerwica natręctw j różnymi lękami od dziecka. ta konkretna wkrętka pojawiła się jak moje dziecko miało 2 latka był to rok 2020. Potem na ok 2 lata spokój z tą wkrętka zajęłam się życiem, przedszkolem, rozwojem. A teraz wyprowadzka, zmiana miejsca zamieszkania i wróciło wszystko.

Hej. Ja też mam POCD głównie ale poza tym OCD w innych tematach po trochu. Miałam konkretną terapię, miałam spokój prawie 2 lata. Serio. Gdzieś tam się pojawiały myśli ale tak jakby za szybką, wtedy moje ignorowanie było na mistrzowskim poziomie (biorę potężna dawkę Asertin 300mg). Była ogromna motywacja bo córeczka moja była mała i potrzebowała mnie non stop. Mogę powiedzieć, że wyszłam z tego. Niedawno się rozwiodłam i moja psychika była lekko osłabiona przez stres z tym związany. Naprawdę niewiele trzeba, żeby znowu sie wciągnąć w to gówno. Na własne życzenie. I niby wszystko wiem, wiem jak to działa. Wiem co powinnam robić. Dodam, że moj lęk dotyczy przeszłości a nie tego co teraz. Czyli analizowanie starych sytuacji, których nawet dokładnie nie pamiętam.
Moge Cie jedynie pocieszyć, że to minie. Będziesz sobie myślała, o Jezu jaka byłam głupia, że się bałam tych myśli, przecież wiadomo, że taka nie jestem. Bo wtedy twój Stan emocjonalny będzie uspokojony i chytre ocd nie będzie umiało tak łatwo czegoś wkręcić. Ale od dystansu do pójścia za lękiem jest bardzo cienka granica

Ja dziś miałam okropna sytuację, bo dziecko się przytulalo i otarło o moje okolice intymne i miałam takie odczucie jakbym miała zaraz dojść. To było straszne nie mogę przestać o tym myśleć

Hej, ja długo miałam HOCD, ale już chyba z tego wychodzę. W każdym razie przez te obawy, że jestem lesbijką, czułam dyskomfort jak moja córka była przy mnie nago (bo, mimo że dziecięce, to nadal kobiece miejsca intymne, wiecie o co chodzi).

Ostatnio te uczucia się zintensyfikowały. Ciągnie mnie, żeby patrzeć „tam”, ale wcale nic nie chcę złego zrobić. Po prostu mam przymus spoglądania w tamte miejsca, np. jak córa się kąpie. Nie wiem czy to jakaś ciekawość mną kieruje? Jednak są to miejsca, które normalnie są zasłonięte i może to taki zwykły impuls do patrzenia na to, co „zakazane”.

Czuję do córki tylko czystą rodzicielską miłość i zachwyt całą jej osóbką. Wiem, że to nie ma nic wspólnego ze zboczeniem, ale jednak strach się pojawia.