Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam, jestem nowa na forum, założyłam tu konto bo już kompletnie nie wiem co się ze mną dzieje. Na HOCD zachorowałam jakoś w listopadzie lub grudniu zeszłego roku po obejrzeniu jakiegoś głpiego teledysku z tańczącymi laskami i tak przez około 3-4 miesiące męczyłam się z myślami że jestem lesbijką... Zawsze podobali mi się i podniecali mnie mężczyźni ale wtedy wszystko to się urwało. Doszło libido które było w zasadzie zerowe, dziwne uczucia w kroku, wiecie ogólnie jak to jest. Ale do rzeczy. Kiedy któregoś dnia te wszystkie myśli "magicznie" minęły byłam pewna że jestem już całkiem zdrowa, że natręctwa nigdy nie wrócą, znów odzyskałam swój dawny popęd seksualny do mężczyzn. Ale jakoś 2 miesiące temu znowu te myśli wróciły Może nie są tak silne jak na początku tej całej przygody z HOCD ale jednak mocno mnie dołują. Wraz z ich pojawieniem się zaczęłam czuć dziwny dyskomfort w stosunku do mężczyzn. Nie potrafię sobie wyobrazić intymnego zbliżenia, pocałunku, czy nawet po prostu związku z nimi. Na samą myśl mi się robi jakby niedobrze... To w dodatku potęguje tylko myśli że jestem lesbijką. . Czy to normalne u ludzi z HOCD że mogą odczuwać dyskomfort/wstręt na myśl o osobie płci przeciwnej, o intymnej relacji z nią itd?

Weź mnie nie strasz , mi też samo minęło z 3 miesiące temu i niezbyt chcę żeby wracało Chyba tak, ja też miałem taką specyficzną niechęć

No lesbijką to Ty na pewno nie jesteś. Nie wiem czy wiesz, że orientacja seksualna się nie zmienia. Co najwyżej można ogarnąć, że jest się biseksualną osobą, ale też nic nie wskazuje na to. Natomiast zakładając, że byś była biseksualna to co z tego? Nic. Zaakceptuj takie prawdopodobieństwo, a skoro nie jesteś biseksualna to Ci minie natręctwo.

Nie jesteś ani homo ani bi..borykam się z ty. Już paręnaście lat, ale teraz odkryłem, co to tak naprawdę jest mieć nerwice i jak to zwalczać. Będziesz mieć bardzo ooo wydające się realnie objawy, ale to sztuczka Twojego umysłu, który robi wszystko, zeby Cię wystraszyć. Jedyne wejście to akceptować to wszystko. Przyjmować. Zajmować się czymś i mieć do siebie wyrozumiałość. W razie pytań służę pomocą.

I to nie zaden wstręt, tylko sztuczka Twojego umysłu.