Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam, od miesiąca mam myśli na temat tego czy mogłaby mi się tak po prostu zmienić orientacja.
Zaczęło się 2 dni przed wyjazdem chłopaka do pracy na pół roku. Bardzo to przeżywam i jednocześnie boje się, ze zmieni mi się orientacja i przestane go kochać. Tak sobie to wmowilam ze na każdym kroku próbuje sobie udowodnić, ze kobiety mnie nie interesują i analizuje oraz porównuje co do niczego nie prowadzi a nawet jest gorzej bo może to wypieram?..myśli o byciu z kobietą przyprawiają mnie o lęk..przeczytałam na internecie ze orientacja jest płynna i może się zmienić nie wiem co mam myśleć..dodam ze psycholog stwierdził u mnie zaburzenia lękowe a przez półtora roku wmawiałam sobie różne choroby mimo robionych badań i dobrych wyników..miałam już SM, raka, białaczkę, anemię itd...wmawiałam sobie również ze wyglądam jak mężczyzna i ze muszę zmienić płeć...teraz panicznie boje się ze się zmienię, ze mi odwali i ze przestane kochać partnera..czy to natręctwo czy zaczyna mi się coś zmieniać?

Nie znam się na temacie, ale nie rozumiem, jak zmienisz orientację to i tak będziesz czuć to co wcześniej do chłopaka, a póki co widzę że świadomie nie chcesz zmienić orientacji więc w czym problem ? Naprawdę twoje myśli są takie ważne ? Myślą możesz coś zmienić ?? Jak tak to już byś nie żyła bo miałbym taki kaprys. Wydaje mi się że to myśl lękowa , więc nie wiem o co ci chodzi. Masz chłopaka to się z nim ciesz a nie przejmujesz się jakimiś myślami doceń to co masz jeśli jest tego warte

Może źle to ująłem, pół roku to trochę czasu. Ale to tylko myśli które tworzy umysł. A on jest na swój sposób prymitywny. Więc nic ci nie grozi

W sumie to czy ci coś grozi zależy od twojego stanu emocjonalnego, nic nie próbuj udowadniać, nic nie próbuj zaprzeczać. Zmienić to się możesz tylko świadomie, chyba że wierzysz alleluja

Boje się, ze pewnego dnia obudzę się i stwierdzę ze nie kocham partnera oraz ze pragnę być z kobietą..nie mam nic do ludzi odmiennej orientacji ale zawsze byłam pewna swojej a tu nagle przeczytałam jeden tekst i od miesiąca wpadam w panikę i się doszukuje najmniejszych oznak..zaczynam już nawet wierzyć, ze to ze umiem bez problemu stwierdzić, ze jakaś kobieta ma ładny tyłek czy piersi już o czymś świadczy

To sobie znajdziesz nowego a pragnienia trzeba spełniać. Zrozum że jest różnica między PRAGNIENIEM a obawą że będziesz mieć inne pragnienie. Zadaj sobie pytanie, gdy świadomie myślisz masz takie pragnienie ?? Ja też byłem kiedyś pewien życia, a wyszło z tego że zastanawiałem się z rana czy jeszcze żyje. Jak potrafisz się powstrzymać to nie oszukują się oznak, bo jak to Katja napisała utrzymujesz lęk i będzie on dłużej w twoim pięknym życiu .TAK !!!!! TO ŚWIADCZY !!! O tym że masz lęk. Lęk to strach własnej głowy . Nic nie poradzisz

Czyli możliwe jest ze to kolejne natręctwo? Bardzo się boje i nie chce żeby zmieniło się moje życie

Życie ci się nie zmieni jedynie zatrzyma w miejscu bo będziesz myśleć w większości o jednym temacie. Od ciebie zależy czy sobie poradzisz szybciej czy wolniej.Nie będę się wypowiadał czy to jest natręctwo bo nie wiem co masz na myśli. Ja myśląc o natręctwie mam na myśli brata ghula który mieszka na strychu

Mam na myśli to ze mam obsesyjny lęk, że zmieni mi się nagle kiedyś orientacja i stracę chłopaka z którym planuje przyszłość

Tak, to jest lęk . Dobranoc, nie zmieniaj się w chłopaka przez noc

Sory nieogarnięty jestem pije*bała mi się płeć z orientacja dobranoc

Ok chyba się jeb*nalem z tym komentarzem . Chodziło mi o to że nie jest możliwe, abyś zmieniła płeć przez noc i nie jest również możliwe, abyś zmieniła orientację przez noc. To mógłby być impuls dla lęku teraz wyjaśnione hehe

Psycholog mówił, że może się założyć ze to tylko lęki, jednak i tak ciagle mam w głowie „a co jeśli tak będzie” „a co jeśli już tak jest ale jeszcze sobie tego nie uświadomiłaś” „a co jeśli” i tak ciagle

Mój psycholog mówi mi że jak będę zastanawiał się nad morze, a co jeśli to obudzę się wykastrowany. Każdy na swój sposób walczy z własnymi lękami, grunt to ucinać je z chirurgiczną precyzją

Mimo stwierdzonych zaburzeń lękowych nadal nie umiem uwierzyć ze to lęki i panikuje, ze tak będzie i całe moje życie okaże się oszustwem