Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Lemontree_ona pisze: ↑

8 lutego 2018, o 20:36

Ja uważam, że ludzie wrażliwi nigdy nie pozbędą się myślenia...nigdy nie będą do końca empatyczni, to tylko wrażenie, kiedy dane myśli i sytuacja nie dotykają ich samych...
Nie da się wyłączyć myślenia, zatem trudno przestać...im większa wrażliwość, tym więcej momentów, że czujemy, że coś nie tak, nawet, jak wszystko jest tak...

Celine Marie pisze: ↑

8 lutego 2018, o 21:15

Lemontree_ona pisze: ↑

8 lutego 2018, o 20:36

Ja uważam, że ludzie wrażliwi nigdy nie pozbędą się myślenia...nigdy nie będą do końca empatyczni, to tylko wrażenie, kiedy dane myśli i sytuacja nie dotykają ich samych...
Nie da się wyłączyć myślenia, zatem trudno przestać...im większa wrażliwość, tym więcej momentów, że czujemy, że coś nie tak, nawet, jak wszystko jest tak...

Święta racja,na tym świecie albo jesteś sku** i masz wszystko w d albo jesteś za głupi na myślenie o rzeczach ważnych albo jesteś wrażliwy i cierpisz

Gafa pisze: ↑

8 lutego 2018, o 19:35

Pawle a może Ty dalej odczuwasz napięcie? Ja mam natręty podczas silnego napięcia. Jak się zrelaksuje natręty idą precz. Lub tez potrzebujesz poprostu więcej czasu i nic na to nie poradzisz. Ja wierzę że Ci przejdzie. Czytam Twoje posty.

witorrr98 pisze: ↑

8 lutego 2018, o 20:33

Masz ode mnie kopa w dupę za przeproszeniem

A co do praktyk odnośnie bycia tu i teraz, to nie trzeba od razu na kursy chodzić, tak mi się zdaję.U mnie wystarczyło trochę poczytać i ze wszystkich informacji i rodzajów tego typu praktyk wybrałem medytację wyciszenia, jednak podkreślam, że zacząłem stosować ją już po zaburzeniu, ale wydaję mi się skuteczna w życiu.Jest rozwijająca, tylko wymaga regularności :]

Celine Marie pisze: ↑

8 lutego 2018, o 21:15

Lemontree_ona pisze: ↑

8 lutego 2018, o 20:36

Ja uważam, że ludzie wrażliwi nigdy nie pozbędą się myślenia...nigdy nie będą do końca empatyczni, to tylko wrażenie, kiedy dane myśli i sytuacja nie dotykają ich samych...
Nie da się wyłączyć myślenia, zatem trudno przestać...im większa wrażliwość, tym więcej momentów, że czujemy, że coś nie tak, nawet, jak wszystko jest tak...

Święta racja,na tym świecie albo jesteś sku** i masz wszystko w d albo jesteś za głupi na myślenie o rzeczach ważnych albo jesteś wrażliwy i cierpisz

Lemontree_ona pisze: ↑

8 lutego 2018, o 20:36

Ja uważam, że ludzie wrażliwi nigdy nie pozbędą się myślenia...nigdy nie będą do końca empatyczni, to tylko wrażenie, kiedy dane myśli i sytuacja nie dotykają ich samych...
Nie da się wyłączyć myślenia, zatem trudno przestać...im większa wrażliwość, tym więcej momentów, że czujemy, że coś nie tak, nawet, jak wszystko jest tak...
Może trzeba nauczyć się być szczęśliwym? Czuć satysfakcję z tego, co jest... Niekiedy nie potrafimy żyć w constansie i taka stabilizacja daje nam poczucie, że coś nie tak, czegoś brakuje...bo "nic się nie dzieje"...

Pawcio pisze: ↑

8 lutego 2018, o 22:00

Lemontree_ona pisze: ↑

8 lutego 2018, o 20:36

Ja uważam, że ludzie wrażliwi nigdy nie pozbędą się myślenia...nigdy nie będą do końca empatyczni, to tylko wrażenie, kiedy dane myśli i sytuacja nie dotykają ich samych...
Nie da się wyłączyć myślenia, zatem trudno przestać...im większa wrażliwość, tym więcej momentów, że czujemy, że coś nie tak, nawet, jak wszystko jest tak...
Może trzeba nauczyć się być szczęśliwym? Czuć satysfakcję z tego, co jest... Niekiedy nie potrafimy żyć w constansie i taka stabilizacja daje nam poczucie, że coś nie tak, czegoś brakuje...bo "nic się nie dzieje"...

Cześć ,

Masz rację , mądre słowa "nauczyć się być szcześliwym " ,
Trzeba przestać uzależniać swoje szczęście od nerwicy ,
wreszcie doceniać to co się ma i cieszyć sie tymi małymi chwilami ?!
Przecież życie sklada się z takich małych codziennych chwil ....

Pawcio pisze: ↑

8 lutego 2018, o 18:21

Witajcie ,

Nie szukam wsparcia , gdyż już Je tutaj dostałem , i wiem co i jak i z czym to się Je , Tak po prostu chciałem Coś napisać bo dawno się tutaj nie nabazgrałem , może wyżalić ? może ktoś napisze Coś co mi da Kopa w dupę , bo ja chyba tracę nadzieje i wiarę w moją psychikę .
To już ponad rok , terapia , 3 miesiace temu odstawiłem leki , nie ma już lęku tylko pozostały te natrętne natręty !!!

Mój stosunek do myśli bardzo się zmienił , po prostu nic za nimi już nie ma , wszystkie myśli pojawiaja się i znikają , pełna wiara w zaburzenie i akceptacja , wróciłem w pełni do życia społecznego i rodzinnego ale ..... zmieniłem się , jestem bardziej empatyczny , wyrozumiały i porzuciłem egocentryzm nerwicowy .

no właśnie ale ! to coś z tyłu głowy ciągle jest i dalej męczy , czasem wpędza mnie w depresje , czasem wydaje mi się że to gów... no pozostanie ze mną na wieki .

Może to kryzys ? ,może potrzebuje wiecej czasu ? nie wiem już sam , codziennie się budzę i czuję , że jestem w dup..ie pomimo mojego odburzania .
Czasem mam myśli samobójcze , takie krótkie ale nie nic nie planuje

Pomimo tego wszystkiego działam dalej bo co mi pozostało ? ide na kurs Mindfulness liczę że naucza mnie byc bardziej Tu i Teraz . Bo ten stan jest przeje..bany

Pozdrawiam

Lemontree_ona pisze: ↑

8 lutego 2018, o 21:41

Celine Marie pisze: ↑

8 lutego 2018, o 21:15

Lemontree_ona pisze: ↑

8 lutego 2018, o 20:36

Ja uważam, że ludzie wrażliwi nigdy nie pozbędą się myślenia...nigdy nie będą do końca empatyczni, to tylko wrażenie, kiedy dane myśli i sytuacja nie dotykają ich samych...
Nie da się wyłączyć myślenia, zatem trudno przestać...im większa wrażliwość, tym więcej momentów, że czujemy, że coś nie tak, nawet, jak wszystko jest tak...

Święta racja,na tym świecie albo jesteś sku** i masz wszystko w d albo jesteś za głupi na myślenie o rzeczach ważnych albo jesteś wrażliwy i cierpisz

Dokładnie, bardzo często zazdroszczę ludziom potocznie zwanym "głupcami", nad wyraz rozwinięta inteligencja emocjonalna potrafi wykończyć najtwardszą sztukę, jeśli czuje się za dwóch, kiedy ten pierwszy nie czuje nic, można oszaleć...

witorrr98 pisze: ↑

9 lutego 2018, o 11:35

Lemontree_ona pisze: ↑

8 lutego 2018, o 21:41

Celine Marie pisze: ↑

8 lutego 2018, o 21:15

Święta racja,na tym świecie albo jesteś sku** i masz wszystko w d albo jesteś za głupi na myślenie o rzeczach ważnych albo jesteś wrażliwy i cierpisz

Dokładnie, bardzo często zazdroszczę ludziom potocznie zwanym "głupcami", nad wyraz rozwinięta inteligencja emocjonalna potrafi wykończyć najtwardszą sztukę, jeśli czuje się za dwóch, kiedy ten pierwszy nie czuje nic, można oszaleć...

Wy chyba mylicie wrażliwość, która jest fajna z nadwrażliwością, która jest nie fajna, ale którą można sobie skorygować.

Victor pisze: ↑

8 lutego 2018, o 23:50

Pawcio pisze: ↑

8 lutego 2018, o 18:21

Witajcie ,

Nie szukam wsparcia , gdyż już Je tutaj dostałem , i wiem co i jak i z czym to się Je , Tak po prostu chciałem Coś napisać bo dawno się tutaj nie nabazgrałem , może wyżalić ? może ktoś napisze Coś co mi da Kopa w dupę , bo ja chyba tracę nadzieje i wiarę w moją psychikę .
To już ponad rok , terapia , 3 miesiace temu odstawiłem leki , nie ma już lęku tylko pozostały te natrętne natręty !!!

Mój stosunek do myśli bardzo się zmienił , po prostu nic za nimi już nie ma , wszystkie myśli pojawiaja się i znikają , pełna wiara w zaburzenie i akceptacja , wróciłem w pełni do życia społecznego i rodzinnego ale ..... zmieniłem się , jestem bardziej empatyczny , wyrozumiały i porzuciłem egocentryzm nerwicowy .

no właśnie ale ! to coś z tyłu głowy ciągle jest i dalej męczy , czasem wpędza mnie w depresje , czasem wydaje mi się że to gów... no pozostanie ze mną na wieki .

Może to kryzys ? ,może potrzebuje wiecej czasu ? nie wiem już sam , codziennie się budzę i czuję , że jestem w dup..ie pomimo mojego odburzania .
Czasem mam myśli samobójcze , takie krótkie ale nie nic nie planuje

Pomimo tego wszystkiego działam dalej bo co mi pozostało ? ide na kurs Mindfulness liczę że naucza mnie byc bardziej Tu i Teraz . Bo ten stan jest przeje..bany

Pozdrawiam

Nie pozostanie to z Tobą na wieki
Masz dużą wolę "walki" co jest w tym wypadku bardzo w cenie.

Pytanie brzmi czy istnieją jakieś może problemy w życiu realnym? Coś co się utrzymuje cały czas? Jakaś nie do końca rozwiązana sprawa?
Coś co po części zapoczątkowało te stany?

Drugą rzeczą jest to, że i owszem czas jest baaardzo istotny.
Zrobiłeś duże kroki, doceniaj się za to. Mówisz, że coś siedzi z tyłu głowy, wtedy też trzeba się zapytać, czy naprawdę przyzwoliłem na czarne scenariusze iluzji lękowej?
Takie rzeczy nie utrzymują się bez powodu.
Dasz sobie radę. Jak masz gorszy okres, to bądź dla siebie wyrozumiały i nie zapominaj o tym, co już zrobiłeś!