Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Jak było/jest u Was z uczuciami? W skrócie napiszę, że mój mąż popadł w depresję. Jesteśmy razem 11lat z czego 3 lata po ślubie i mamy 9msc syna. Odkąd to się zaczęło ciągle mówi, że dzięki tej chorobie zrozumiał, że nigdy mnie nie kochał i nie kocha nasze dziecko. Szczerze przez te lata nigdy ale to nigdy nie poczułam, że jestem niekochana czy nieszczęśliwa. Wśród rodziny i znajomych uważani byliśmy za idealnie dopasowanych. Mąż przyznaje że przez te lata nigdy nie pomyślał, że mnie nie kocha. Ale teraz te lata wróciły do niego i zrozumiał że nie było z jego strony miłości. Moje życie było poukładane A w ciągu miesiąca zamieniło się w koszmar. Czy to choroba przemawia przez niego? Czy możliwe że naprawdę żyłam 11 lat w kłamstwie?

Myślę że przez twojego męża przemawia choroba a właściwie stan w którym się teraz znajduje, Sam na początku nerwicy miałem z tym do czynienia i nie kierowałem się żadnymi uczuciami bo po prostu ich nie było. Nerwica uniemożliwia także logiczne myślenie widzi się tylko negatywne strony i szuka się przyczyny nawet najbardziej absurdalnej. Daj mu czas i przede wszystkim szczera rozmowa pomoże. Pozdrawiam

Przemawia przez niego prawdopodobnie zaburzenie, bo często wtedy traci się odczuwanie emocjonalne i jak się nie jest obeznanym w temacie, to można wyciągnąc niewlasciwe wnioski.
Leczy się jakoś?

To zaburzenie nim kieruje,też tak mam ,że nie czuję tego co kiedyś,co powinnam ale ja nie mówię tego głośno,jego nic nie usprawiedliwia,że mówi Ci takie rzeczy

Paradais2 pisze: ↑
12 stycznia 2018, o 00:10
Przemawia przez niego prawdopodobnie zaburzenie, bo często wtedy traci się odczuwanie emocjonalne i jak się nie jest obeznanym w temacie, to można wyciągnąc niewlasciwe wnioski.
Leczy się jakoś?

Tak od miesiąca jest na Mozarinie i chodzi do psychiatry. Dostał nawet skierowanie do szpitala psychiatrycznego ale nie chce iść. Dużo jego myśli już odeszlo typu że diabeł nim kieruje, że umiera, że mógłby kogoś zabić i myśli samobójcze też minęły ale zostało brak uczucia do nas i twierdzenie, że nigdy go nie było. Strasznie się boję, że nie wróci to co było między nami

Ma też ogromny strach przed śmiercią bo mówi że wie co go czeka czyli to co w życiu robił źle i mówił źle o kimś to go spotka i będzie gnębiony w piekle...

Macias pisze: ↑
12 stycznia 2018, o 00:07
Myślę że przez twojego męża przemawia choroba a właściwie stan w którym się teraz znajduje, Sam na początku nerwicy miałem z tym do czynienia i nie kierowałem się żadnymi uczuciami bo po prostu ich nie było. Nerwica uniemożliwia także logiczne myślenie widzi się tylko negatywne strony i szuka się przyczyny nawet najbardziej absurdalnej. Daj mu czas i przede wszystkim szczera rozmowa pomoże. Pozdrawiam

Dużo rozmawiamy ale słowa które padają bardzo mnie bolą. Twierdzi, że ma jakieś uczucia bo potrafi określić to co czuje np do matki A do nas nie. Dokładnie tak jak piszesz jest. Widzi same negatywy i poszukuje przyczyny swojej choroby. Wierzy w to co w głowie mu się wyobraża czyli np że będzie potępiony za swoje grzechy, grzechy takie co moim zdaniem każdy człowiek je popełnia w życiu codziennym ale dla niego są one niewybaczalne. Jego samoocena jest tak niska, że uważa się za złego człowieka który w życiu kierował się tylko złem i dalej to robi. Ja opadam już z sił, wszystko jest na mojej głowie...A on tylko leży w łóżku i myśli ..

Celine Marie pisze: ↑
12 stycznia 2018, o 00:10
To zaburzenie nim kieruje,też tak mam ,że nie czuję tego co kiedyś,co powinnam ale ja nie mówię tego głośno,jego nic nie usprawiedliwia,że mówi Ci takie rzeczy

Dużo więcej przykrych słów pada... dla mnie jest to nie do ogarnięcia, że z wesołego, pomocnego, czulego i kochanego faceta zmienił się w ciągu miesiąca we wrak, który tylko mówi że nie ma dla niego wyjścia i jest skończony

Magda1907 pisze: ↑
12 stycznia 2018, o 12:18

Dużo rozmawiamy ale słowa które padają bardzo mnie bolą. Twierdzi, że ma jakieś uczucia bo potrafi określić to co czuje np do matki A do nas nie. Dokładnie tak jak piszesz jest. Widzi same negatywy i poszukuje przyczyny swojej choroby. Wierzy w to co w głowie mu się wyobraża czyli np że będzie potępiony za swoje grzechy, grzechy takie co moim zdaniem każdy człowiek je popełnia w życiu codziennym ale dla niego są one niewybaczalne. Jego samoocena jest tak niska, że uważa się za złego człowieka który w życiu kierował się tylko złem i dalej to robi. Ja opadam już z sił, wszystko jest na mojej głowie...A on tylko leży w łóżku i myśli ..

Ja mam wrażenie, że Twój mąż nie do końca rozumie istotę swojego problemu i dlatego wierzy w te absurdalne rzeczy, które mu przychodzą do głowy. W nerwicy leżeć w łóżku i myślec to najgorsze co można zrobić.
Myślę, że i Ty i Twój mąż powinniscie zapoznać się z artykułami dotyczącymi mechanizmów jakie działaja w nerwicy. Odsyłam na początek tutaj: natr-tne-my-li-l-kowe.html oraz tutaj topic6929.html

Bardzo dobrym pomysłem byłaby też psychoterapia.

On zdaje sobie sprawę, że źle robi leżąc ale oczywiście myśli go zabijają i nie ma siły się czymś zająć. Dzięki, poczytam. Staram się też często puszczać mu Divovica ale mówi że on wszystko to wie i mu nic nie pomoże. Nie mogę trafić na dobrego psychiatrę bo żaden mimio mojej prośby twierdzi że jemu psychoterapia narazie nie jest potrzebna. Najpierw poprawić stan lekami dopiero terapia...

A przyjmuje leki? I od jakiego czasu?

ddd pisze: ↑
12 stycznia 2018, o 13:23
A przyjmuje leki? I od jakiego czasu?

Mozarin 10mg od ponad miesiąca

Magda1907 pisze: ↑
12 stycznia 2018, o 14:13

ddd pisze: ↑
12 stycznia 2018, o 13:23
A przyjmuje leki? I od jakiego czasu?
Mozarin 10mg od ponad miesiąca

Esci się czasem dłużej rozkręca jeśli chodzi o deprechę więc bądź dobrej myśli.
A chodził wczesniej na terapię?

ddd pisze: ↑
12 stycznia 2018, o 16:51

Magda1907 pisze: ↑
12 stycznia 2018, o 14:13

ddd pisze: ↑
12 stycznia 2018, o 13:23
A przyjmuje leki? I od jakiego czasu?
Mozarin 10mg od ponad miesiąca
Esci się czasem dłużej rozkręca jeśli chodzi o deprechę więc bądź dobrej myśli.
A chodził wczesniej na terapię?

Miał kilka wizyt ale przestał chodzić bo uważa że nikt go nie rozumie. Zresztą tez nie mozemy trafic na dobrgi psychiatre. Ja już nie mam siły na to wszystko...

Magda słuchaj ,to nie jest takie proste ale też nie jest czymś nie do przejścia tylko trzeba wiedzieć jak . Pewnie ze trafić na dobrego psychoterapete to sztuka ale spokojnie . Po pierwsze uważajcie z tymi lekami ,bo niektóre mogą pogorszyc stan . Mąż ma zaburzenie OCD jedno z najgorszych które istnieją bo ładuje w to co kochamy czyli bliskie osoby . Psychiatra to jest od leków . Tylko skutki zlagodzi a problem zostanie . Jeżeli jesteście wierzący to trzeba pójść na mszę sw. O uwolnienie bo niewiadomo co jest grane . Demon lubi wpedzac w poczucie winy bo nerwica i depresją to często jego robota

Sugerujesz że to może być jakieś opętanie czy co.

Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Utrata uczuć pomóżcie

Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie

Re: Utrata uczuć pomóżcie