Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam

Mam pytanie:

Zmagam się ze stanami depresyjnych, które dają mi przynajmniej raz w tyg ostro w kość, wtedy przychodzi taki dzień ze poprostu chce mi się cały czas płakać,ale mniejsza o to

Wczoraj byliśmy z zona i ginekologa w celu rozpoznania płci dziecka, okazało się ze Będzie córeczka, w Pierwszej chwili się ucieszyłem aż mi poleciała łezka, ale dosłownie po paru sekundach dopadł mnie tako dół ze przestało mnie to nagle Cieszyć:/ dlaczego tak to działa? Przecież powinienem się cieszyć, próbuje panować nad emocjami cały czas się tego uczę, ale to mnie przerosło

Ostatnie parę dni było naprawdę spoko jeśli Chodzi o nastrój, somatyke juz mam opanowana, natretow coraz mniej, ale gdy przyjdą te dni silnej deprechy to nievpotrafie z tego Szybko wyjść tylko trzyma mnie parę dni, dlaczego tak jest ze Wszystko odpuszcza a stany zostały? Robie coś źle?

Krystian a nie patrzysz na to, ze odburzanie to proces stopniowy i może ta deprecha to ostatnie podrygi?

Czy ostatnie czy poczatek nowych wkretek to nie jest wazne liczy sie podejscie . Ty poprostu sie dziwisz nie dajesz sobie prawa do bycia smutnym chlopie z tego co opisujesz to na 7 dni masz 1 zly . To normalne dla kazdego . Dlaczego cie to meczy bo zwracasz na to uwage . Dlaczego twoje emocje sa silniejsze (to tylko wrazenie spowodowane egocentryzmem) bo masz nerwice zaburzenie emocjonalne .

W sumie Bart racja. Nie wpadlam na to..

Bo to jest chyba tak, ze im bardziej starasz sie nad emocjami tym bardziej nie mozesz nad nimi panowac
Ja tez w ciazy majac badanie podczas jednej wizyty cala sie trzeslam, bo co jesli "nie kocham narEczonego"', okropne uczucie. Tak, jakbym sie z ciazy nie cieszyla, a tak naprawde cala radosc "odebrala" mi nerwica. Ale nie moge sie.obwiniac, bo jestesmy troche ofiarami naszych stanow emocjonalnych i trzeba robic wszystko, zeby komfort psychiczny sobie poprawic.
P.s. wlacz zonie na youtube Niemen "jestem mamą "

Dziękuję za rady, w sumie to ja to Wszystko wiem ale takie gorsze dni mnie pokonują czasem, ostatnio mnie bardzo zdolowalo zdanie z książki wolność emocjonalna gdzie autorka(psychiatra) opisuje swoją historie jak stała się wolna emocjonalnie, i tam opisuje sytuacje jak intuicja jej mówiła ze jeden z jej znajomych był na zewnątrz wesoły pełen energii ale ale ona czuła ze popełni samobójstwo pod wpływem depresji, i tak się stało, no i oczywiście zaczęły mi się wkręty ze może ze mną tez tak Będzie :/

Ogólnie przedstawię wam parę sytuacji, może mi coś Doradźcie

1. Gdy wyjeżdżam do moich teściów to automatycznie tracę humor (tak samo jest jak wchodzę do własnego Mieszkania)

2.za 2 tyg jadę na wyczekiwany urlop z którego cały czas się cieszyłem nawet w nerwicy ale im bliżej urlopu tym większe emocje mó Towarzyszą :/

3. W listopadzie urodzi mi się córeczka a ja za każdym razem gdy o tym myślę to chce mi się płakać mimo że Zawsze tego pragnąłem

4.ostatnia sprawa to problem gdy Patrzę na telefon, to mam takie uczucie ze tracę z oczu kawałki liter

Mam dzisiaj kryzys i musze wam się wygadac nie chce juz żony martwić Niepotrzebnie

Nawet jak teraz to pisze to mam łzy w oczach

Dlaczego?

Dajcie mi kopa

Dawno już nie miałem takiego kryzysu dlatego muszę komuś się wygadac

Jak juz napisał Bart - egocentryzm z powodu zaburzenia lękowego.
Plus napiecie przy wybranych sytuacjach.

Stany depresyjne są bardzo częste przy stanach lękowych niestety.
U Ciebie jest cały czas stan lękowy, analizy, skupianie się na problemie - stad zmeczenie tym, stan depresyjny.
Ciężko jest skakać z radości jak człowiek non stop siedzi w analizie tego jak się obecnie czuje.

Poza tym Divin pisał że często stany depresyjne w lękach służą stłumieniu emocji
co ma na celu odpoczynek od nich dla umysłu, więc często działają one na naszą korzyść
i czasem po prostu dobrze jest się wycofać, wyciszyć, pobyć sobie w tym maraźmie z akceptacją.
Ja np. zauwazyłam że czesto po dniu marazmu czuję się dużo lepiej i staram się go ze zrozumieniem przezyć
na spokojnie, bez tworzenia zaraz całej ideologii o depresjach;)
Już pomine fakt że jestem kobietą i u mnie czesto humor i samopoczucie zależą od hormonów.
Mogę być szczęśliwa i płakać cały dzień, albo być w dołu i mieć napady śmiechu:)
I to jest dopiero wyzwanie;)

Dziękuje wam za rady, już po kryzysie, coraz lepiej sobie z nimi radze, ostatni trwał 2 dni, a ten tylko poł dnia, musze po prostu pozwolic na smutek i tyle

Wezme sobie wasze uwagi do serca