Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam.Nie wiem jeszcze jak poruszać się po forum więc może w złym miejscu pisze...
DZIĘKUJE za to ,że jesteście ,za to ,ze natrafiłam na nagrania na yt!!!!Dzięki zastosowanym poradom pokonałam całodobowy koszmar oprócz poranków
-codziennie wychodzę z domu i funkcjonuję WRESZCIE nawet jak wlecze się za mną suka.Olewam a w grudniu pobiłam rekord 17 dni w domu w szlafroku ...
-markety nie robią na mnie wrażenia a to dopiero była jazda
-jak lęk siedzi mi na plecach ale robie swoje ,sprzatam ,kosze trawę,chodze na ploteczki ,wsiadam w auto i sobie jade w cholere
-ataki paniki osłabły po tym jak dałam im być i już.Miotało mną okrutnie ale nie czekałam na koniec ale pozwalałam mówiąc DAWAJ SUKO I CO JESZCZE?
-stomatolog zaliczony ,fryzjer tez i nie uciekam z połową fryzury haha,nawet pogrzeb zaliczyłam...wesele tez..
Jest zdecydowanie lepiej dzięki zrozumieniu mechanizmow ale rano sobie nie radze !!!to jakiś KOSZMAR .Budzę sie z panicznym lękiem tak ohydnym ,ze nie mogę połapać się czy żyje.Wstaje sztywna ale jak minie kilkanascie minut ogarniam o co chodzi i robie suce i sobie herbatke i tak sobie siedzimy hehe.Jednak czuję się wyjątkowo wyczerpana a przeciez ataków paniki miałam setki (choruję 11 lat)Po ok godzinie zaczyna się somatyzacja w okolicach serca i na to nie ma mocnych .NO NIE MOGĘ!uczucie setek zaskrońców w sercu i mega osłabienie i nic nie kumam! Mechanizm ten powtarza się co rano.
-leżałam juz akceptując to(kończy sie wymiotami...)
-polazlam na plotki(mroczki mi latały i na pawia brało więc przegrana wróciłam)
-przyzwalałam do bólu bo juz nic do stracenia nie bylo (zdechne i juz)
-wstawałam wczesniej ,pózniej ,na budzik(moze pomoże)
ostatnio wylądowałam na ekg i echo .Serducho jak dzwon.Inne badania w tym tarczyca też ok.Mam od psychiatry leki uspokające .Nie brałam ich od grudnia od kiedy zaczęłam sie odburzać .Po tym ekg poranki dalej fatalne a ja juz zdesperowana a może bardziej zmęczona bo taki cios od rana troche wyczerpuje po konsultacji z lekarzem niechętnie ale wziełam.XANAX NA O TEŻ NIE DZIAŁA!!
0,25 ,0,50 ani stosowany na noc 1mg sr (kiedys brany na panikę w dawce 0,25 działał super)No nic tego cholerstwa nie zatrzymuje .Po tygodniu odstawiłam prochy w diabły !Czy ktoś mi coś podpowie ? Może robie coś zle .....nie rozumiem też dlaczego benzo tego nie daje rady zatrzymac ?
piekło konczy sie po 3 h...szczerze mówiąc mam dość! dzien w dzien to samo RANO .Tyle udało mi się odburzyc,brykam do wieczora ,robie co kiedys nawet jak lęk puka i łazi za mną. O co chodzi do diabła z tymi porankami?

Hej Viki, ja podobny problem opisałam w watku "lęki z rana".
Czasami wstaje normalnie albo z lekkim niepokojem, a czasami jak bym sie obudziła w trakcie bombardowania.
Zrywam sie wiec i ide zrobic kawe, zapalic fajka, wchodze na fb albo tu na forum i staram się czymś
zająć mysli:)
Wydaje mi się że tu trzeba działać tak jak z atakiem paniki, przezywać aż do znudzenia.
Na mnie juz te poranne lęki nie robią takiego wrażenia bo juz to zaleiczyłam tyle razy że w sumie
jak sie budze z tym lękiem to mysle sobie "znowu..." i na prawde szkodami spedzac tych 3 h w tym lęku.
I może dzieki temu te leki z rana znikneły albo pojawiaja sie sporadycznie, najczesciej jak miałam jakis
duzy stres w ciągu dnia.
Moze to tez dlatego że po przebudzeniu logika i dystans muszą sie dobudzić.
Właściwie nie mam poza tym żadnej złotej rady dla Ciebie poza pocieszeniem że nie jesteś sama z tym:)

-- 21 lipca 2015, o 02:20 --
Aha i jeszcze chciałam dopisać że pytałam kiedyś znajomych ktorzy nie maja nerwicy
czy w ogole znaja takie uczucie jak lęk z rana, niepokój, czy to tylko nerwicowcy tak mają.
Okazało sie że na prawde dużo osób sie budzi z lękiem albo niepokojem, bez nerwicy i że robią
to samo co my, wstają i zajmuja czyms mysli.

Miałem kiedyś to cholerstwo. Mniej więcej rok temu pamiętam że budzilem się z bardzo silnym lękiem. Wydaje mi się że dotyczy on nowego dnia,po prostu. Jak już z rozpędu mamy dzień ułożony w głowie to jest ok, ale z samego rana czasem nie za bardzo wiemy co dzisiaj się wydarzy.
Spróbuj sobie dzień wcześniej zaplanować dzień, tak żebyś budziła się i od razu wiedziała dokładnie co masz zrobić i żeby te trzy godziny były solidnie zaplanowane

Ja mam z rana przygnębienie i lęk wstaje to jestem zmęczona jakbym w ogóle nie spala.dusi mnie w klatce piersiowej.moja terapeutka mówi ze rano budza się w nas wszystkie potrzeby a serce moze byc symbolem tego ze budź się w tobie potrzeba miłości i serce daje ci o tym znac.

Ja tez sie przylacze . Poranki sa u mnie codziennie juz od dluzszego czasu chyba nawet od poczatku zaburzenia , najgorsze a dokladnie czlowiek czuje sie zalekniony . U mnie znowu jest tak ze czasem budze sie przygnebiony to zaczynam sie usmiechac i jakos daje rady . Czesto jednak budze sie zadowolony ze nowy dzien super i wogole wtedy ogarnia mnie wiekszy lek . Dziwne hehe . Ale tak mam jak jestem powiedzmy szczesliwy to jednak czuje lek ze jak ja moge czuc sie szczesliwy a wtedy podlanczaja sie watpliwosci . Jak ja sobie z tym radze jak kolezanka poprostu juz przyzwyczailem sie nic nie zrobie lepiej to przepuscic i zajac sie czyms . Pomimo leku i obaw ale jak ....? Robic swoje lek sie zwieksza oczywiscie bo jak by nie patrzyl jest to konfrontacja z emocja ktora odczowam a z tymi myslami nerwicowymi . Ale trenujmy dystans a napewno beda z tego same plusy

Witam i dziękuje Wszystkim a odzew
Kurcze piszcie ludziska bo w kazdej odpowiedzi znalazłam coś waznego !
przepraszam ,ze nie ogarniam kto co napisał ale jest RANO ......
-nie obudzona logika i dystans -dokładnie tak to czuje!!! przez co bardziej bezradna się wtedy czuje jakas taka nie ja.....
-potrzeba miłości -do rozpatrzenia
-zorganizowanie i zaplanowanie poranka -tak też czyniłam bo z tą zmorą postanowiłam dzien wczesniej umyc wszystkie okna i tak zrobiłam ale o mało z zawiasów nie wyrwałam hahah a menda dalej pląsała radośnie w moim ciele.Fakt po kilku takich zaplanowanych porankach poddalam sie i padlam leżąc może za szybko zrezygnowałam ?chociaż sama nie wiem .codziennie rano zajmuje sie czymś bo musze siłą rzeczy(dziecko ,ogrod ,dom,psy) .Robie to co trzeba ale mam ochotę skoczyc oknem bo mi ta franca nogi ,mozg i serce plącze .
coś chyba z wpisów pominęłam ale czytam je i czuje ,ze to ma sens!!!!!
Wymordowało mnie dzisiaj znow!Obecnie konczy swoje wystepy to cholerstwo (strzygłam młodą trawe nożyczkami w tym czasie bo mi placek wyłysiał haha ale sucz na wymioty mnie zapraszała ) Mam zamiar jak co dzień cieszyc sie resztą dnia bo kiedyś analizowałam do bólu każdy cios ze strony nerwicy przez calutki dzien i guzik z tego miałam .Wtedy to bylo dopiero koszmarnie .PORANKI MAJA IŚĆ PRECZ ! wtedy będe juz bliziutko słowa ODBURZONA
Podpowiadajcie mi .Jestem pilną uczennicą i zrobię WSZYSTKO bo tych wstretnych ranków mam dość ........powoli boje sie chodzić spać bo będzie rano przecież a to czarnej d..py......prowadzi
p.s nie moge edytować swojego posta a wale literówki i chcę poprawic czasem lub coś dopisac i nie moge.......

O! juz mogę edytowac .Coś od wczoraj sie zmieniło albo ja oprzytomniałam

Sluchaj przede wszystkim waznym elementem jest to .
nerwicowy-worek-czyli-jak-sie-nie-rozdr ... t5954.html

Po drugie nie rob sobie presji z tym spaniem . Tez to przechodzilem .

I po trzecie moze pomocne zdadza ci sie afirmacje tylko pamietaj ze wazna jest systematycznosc .

dzięki bart
Jest tak jak mówisz. Słuchałam ,czytałam i tak jest .Pierwsze 3 miesiące wrzucania do worka i akceptacji to byla mega harówa bo objawy eskalowały.Zadziałało jednak i wszystko posłabło postepując tak z tym co zostało czyli durnym porankiem nic nie osiągam Wiem ,ze to jeden grzyb co mi dolega -do wora z tym .Napisałam na forum bo coś robie nie tak ! od grudnia pozbylam sie mnóstwa objawów wiec wydawalo mi sie ,ze potrafie a tu utknęłam .
no do wora z tym a paraliz rano nie słabnie mimo 7 miesiecy odburzania .Zła jestem bo nie wiem czemu to w tym worku nie siedzi zapomniałam dodac ,ze poranki mam od 2 lat ... dlaczego pozbyłam sie wszystkiego oprocz tego ! wiem ,ze pytam jak pierwsza naiwna ale złosc mnie bierze bo wiem ,ze MOZNA i wiem JAK (efekty jakie osiągnełam -w sumie tylko lezalam i nie wychodzilam z domu dzieki wam brykam sobie teraz i w nosie mam wszystko a tak nie bylo ,oj nie bylo.przeciez inaczej nie robiłam z tamtym syfem co minął .na te resztki nie działa czy widzicie cos czego ja nie widze ?

Dobrze mówisz z tym nierozbudzonym dystansem i logiką. Zwyciężają z rana wspomnienia z poprzedniego poranka, a nim dojdzie do myśli logika to wspomnienie wywołuje lęk-"Ehh, znowu ten koszmarny poranek".

Ja myślę że regularnie powtarzane rozbudzanie się, chwila spokoju na załadowanie i ogarnięcie się, potem wstanie, hmm, może jakaś poranna gimnastyka? I kiedy to wejdzie Ci w nawyk to przestaniesz nawet zauważać kiedy lęk słabnie, bo Twoja koncentracja automatycznie pójdzie na czynności związane z porankiem

Mówisz że po czasie jesteś zmęczona tym. Tak, wiem. Ale tu trzeba do oporu

No i świadomość- to tylko lęk. Niech se tam będzie, co on Ci może zrobić?

Tak dokładnie jest. Należy wstać kiedy budzi nas lęk i starać się zajmować normalnymi sprawami toaleta , napicie się herbaty bądź zrobienie kilku przysiadów. Nie jest to proste,ale po czasie przyniesie efekty

Witam:-) ja tez zmagam sie z koszmarnymi porankami....tylko u mnie to troche inaczej wyglada...ja wstaje i chwile jest ok...a potem jest koszmar...bo ja nie czuje zadnego leku tylko totalna pustke...i wlasnie to mnie zastanawia...bo piszecie ze wstajecie i czujecie lek niepokoj...i przychodzi standardowa mysl a moze to jednak schizofrenia... i mysli ze wszystko jest bez sensu bo tu niby wszystko jest w porządku a te poranki:-( i ze to sie nigdy nie zmieni i nigdy nie bedzie tak jak kiedys....z biegiem dnia to przechodzi.ehh...juz sama nie wiem czemu tak sie dzieje:-(