Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Mam 17lat i zbyt dużą wyobraźnię nie moge sobie z tym poradzić mam mało znajomych w gimnazjum byłam nie lubiana
Nie mogę się skupić ani skoncentrować przez to. Trwa to już koło 7 lat jak nie więcej,ale chciałabym zyć normalnie...proszę pomóżcie mi nie chcę wychodzić za wariatkę,która się śmieje bez powodu i wgl...

Witam Kasiu, opisz co znaczy ta Twoja duża wyobraznia? I w czym dokłądniej leży problem?

No poprostu wszystko tam w niej jest smierć radość jakieś fajne chwilę tak jakbym zyła w wirtualnym świecie a realnego prawie nie ma

Myśli typowo nerwicowe skoro masz myśli o śmierci, a wrażenie życia w wirtualnym świecie świadczyć może stanie DD, czyli odcięcia poprzez Twoje lęki, myśli czy ataki paniki. Nie jesteś wariatką, spokojnie, to nie świadczy o żadnej chorobie psychicznej lecz o zaburzeniu.
Nie masz powodów do obaw. Jeśli masz jeszcze jakieś pytania śmiało.

Więcej znajdziesz w linkach podanych niżej zapoznaj się z nimi:

nerwica-lekowa-objawy-t3405.html

encyklopedia-objawow-derealizacji-deper ... t3600.html

Na sam początek jednak polecam

etap-3-mysli-lekowe-t4330.html

Jeśli chodzi o wyobraźnię to i ja mam zbyt dużą Tak wiem dziwne uczucie, ale jakoś nigdy się tym nie przejąłem Tobie polecam to samo.

Spoko, nie zwariujesz nam Ludzie z dużą wyobraźnią są fajni A chłopaki w sumie prosto powiedzieli co i jak

Nie przesadzajmy od razu z nerwicami, atakami paniki i DD
Nic takiego dziewczyna nie napisala jeszcze

Co do wyobraźni to jak rozumiem po prostu uciekasz od realnosci w swiat wymyslony tak? Siedziesz w domu i tworzysz sobie jakies historie, zabawy i sie w nich odnajdujesz?
Jelsi tak to takie rzeczy zdarzaja sie, i sa efektem duzej wyobrazni to prawda ale duza wyobraznia to nie jest wielki problem, problemem moze byc to co delikatnie poruszylas, ze bylas nie lubiana w gimnazjum.
Jako dziecko kazdy tak sobie marzy i wyobrzaza, a to ze np nie lubiano cie w gimnazjum powodowalo ze wolalas zyc dalej swiatem wymyslonym, gdzie wszystko bylo bezpieczniejsze bo pod kontrola niz swiatem realnym, gdzie byla brak akceptacji i zle emocje.

No tak ale czasami sie smieje i placze bez powodu a pozniej ludzie jakos inaczej na to patrza i się śmieją...takie dziwne odruchy mam

Masz tak że wymyślasz czy wyobrażasz sobie siebie jako kogoś innego tak?

Autorko, jesteś mlodziutka jeszcze.Ja nic w tym , zlego nie widzę że sobie wyobrażasz coś tam .....placzesz i sie śmiejesz. Ja mialam podobnie, chociaz nadal mam . U mnie to wynika raczej z tego , że marzę o lepszym życiu .Mam niskie poczucie wlasnej wartosci. Potrafilam tez, wyobrazac sobie swoj pogrzeb , lub wypadek jak ginę.Plakalam przy tym. Czasem sie śmieję , jak sobie coś wyobrazę. W szkole tez , mialam problem bo zawsze mowilam to , co myslalam. A niektorym to przeszkadzało. Powinnaś popracować, nad tym jak być bardziej asertywną, to może pomoc ci w kontaktach z innymi. Co do wyobraźni to może być powiązane z lękiem i zbyt niskim poczuciem wlasnej wartości .Warto się , bliżej przyjrzeć temu. Masz 17 lat podejrzewam , że nadal się uczysz. Mogłabyś iść do szkolnego pedagoga , porozmawiać. Nie trać, proszę Cię pięknych lat młodości , tylko pracuj nad tym.

Wyobrażam i wymyslam to dla mnie jedno i to samo

Ja też mam za dużą wyobraźnię około 5 lat a mam 13 lat ( PRAKTYCZNIE ZAWSZE JEŚLI JEST FAJNA MUZYKA i rysunki "muszę" robić na "telefonie" albo i animacje... A zaczęło się od jednej opaski z uszami na głowę...) moje rysunki znajdziecie na DeviantArt com, moja nazwa: MillyTerryJulka01 (Julka to moja znajoma która mi pokazała tą stronę)