Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Moja historia z nerwica zaczela sie po porodzie...choc zawsze bylam nerwowa...
dwa tygodnie po porodzie dostalam ataku dusznosci,zakrecilo mi sie w glowie serce walilo jak oszalale myslalam ze zemdleje lub mam zawal...
Po dwóch dniach to samo tylko doszlo do tego mrowienie w rękach wiec biegiem polecialam do kardiologa - wszystko ok.
Potem byly zawroty Glowy neurolog....
potem piski w uszach...i snieg optyczny...okulista rezonans psychiatra...
strasznie mnie meczy ten snieg optyczny obawiam sie o wzrok....caly dzien siedze czytam o,chorobach zadrwczam sie nie umie normalnie funkcjonować i cieszyć sie jak kiedyś... Jak,to wyleczyć? Czy ten snieg kiedyś minie?

A wiec sama juz widzisz ze jestes zdrowa a to nerwica Toba kieruje. Sama siebie straszysz. Otoz i to minie. Nerwice trzeba ugrysc z innej str a mianowicie nie karmic jej wujkiem google i wszechwiedzacym internetem. Bo za chwile wyczytasz ze moze to byc rak mozgu i nie dlugo oslepniesz. Musisz dzialac mimo to. Tzn olewac objawy co jest akurat najtrudniejsze. Zaczac moze terapie. Jak Victor napisal w ktoryms poscie - wyleczenie z tego to przedewszystkim wiara w diagnoze ze nic nam nie jest. Musisz przedewszystkim przestac czytac o chorobach bo bedzie tylko gorzej. Polecam poczytac posty Victora i Divina Osobiscie daly mi bardzo duzo. WIEC DO DZIELA !

No juz guza mozgu sobie wmawialam przeszlo po rezonansie...
staram sie juz nie czytac o chorobach, zaczynam tez,terapie...
wiec myslisz ze i ten snieg optyczny moze odpuścić?

Ja jak czytam to jest coraz gorzej...trzeba się czymś zając wtedy jest lepiej...

Jasne minie, ja mialem derealizacje i tez snieg optyczny i nerwice, jak minelo to minelo wszystko Dobrze robisz ze zaczynasz terapie, poczytaj tematy z pierwszego dzialu dla swiezakow. vadamecum leku i techniki psychologiczne.

A jak to zrobić żeby minelo? Żyć normalnie bie zwracac uwagi na to czy jak? Jako taki na razie zdarzylo mi sie raz takie uczucie derealizacji i kilka razy wydawaly mi sie ręce obce np jak je mylam...ale to minelo...
teraz dobija mnie ten snieg..,

-- 23 stycznia 2014, o 12:10 --
Ddd a ten,snieg miales caly czas? Bo ja to mam non stop

Przechodzi przechodzi trzeba czasu...z tymi rekami to ma mnóstwo osób - ja na nie patrze to robi mi się słabo i ściska wokół oczu...

Mam nadzieje ze kiedyś minie tylko jak to zrobić...nie wiem moze terapia pomoże..,

Nie da sie jakos tak precyzyjnie napisac JAK TO ZROBIC, najlepiej poczyta na poczatek i troche uswiadom sie z czym masz do czynienia, to nie tak ze masz lęki, wejdziesz na forum czy pojdziesz do psychologa dostaniesz rade, zrobisz to co kto powie i juz jest okey Tutaj potrzeba wlasnego wkladu w przezwyciezenie strachu przed objawami. Dlatego dokladnie poczytaj tematy stad vademecum-leku-nerwic.html

Trzeba się uspokoić i zając umysł - ale to nie takie łatwe...

ja to widze troche inaczej, zajac sie owszem ale nie uspokajac sie unikajac leku i objawow, tylko pozwalajac im na to zeby byly i do tego wychodzic im naprzeciw. jak to juz ktos pisal sprawdzac te objawy. to jest dobrze powidziane, sprawdzac objawy i leki czy cos nam zrobia naprawde a nie zrobia nic i wtedy to my zyskujemy przewage.

No wlasnie to wszystko na prawde nie jest takie latwe...
szczególnie jak ciągle przed oczami ten snieg...

Nie jest łatwe ale tłumaczenie, ze śnieg cały czas jest nie jest wytłumaczeniem tego żeby nie próbować a wiesz czemu? Bo majac stany nerwicy, zawsze będzie jakiś objaw bądź objawy, które będa dominowały i prawie zawsze słyszałem, no łatwiej by było gdyby nie to serce, gdyby nie duszności, gdyby nie dd, gdyby nie zawroty. A objawy tak naprawdę sa istotne tylko dla nas bo się ich boimy, w leczeniu nie istotne czy to śnieg czy drętwienia czy duszności.
Terapia pomoże przede wszystkim wtedy jak ty się całą sobą zaangazujesz w tą terapię i to co będziecie omawiali tam będziesz wdrażała w życie POMIMo objawów, bo objawy będą na początku i tak i tak trwały.
Pierwszy krok a nawet można powiedziec zadanie dla ciebie to koniec z czytaniem o chorobach, powiedz stop, od tego zacznij, bo inaczej czytając o chorbach rozmaitych musisz sobie uświadomić, zę przedłużasz sama ten lęk, masz to w zasadzie wtedy bo sama to powodujesz, bo czytając nakręcasz lęk. Jak masz ochote czytać, mów stop nie czytam mam nerwicę.

Tzn ja mam cos takiego ze duzo ale to duzo gorzej czuje sie w pracy i nie wiem dlaczego :/ Normalnie ani sie tam nie wystraszykam, zawsze lubilam ta prace a tu masz.. :/

Leniuszku drogi a może sprawa się tak przedstawia, że ty masz stracha u tyłka z powodu głównie tego omdlenia, być może dlatego praca i miejsce pracy zaczęło być stresujące, być może wyobrażałaś sobie, że zemdleć w tym miejscu to byłaby lipa, głupio, czy też może wstyd czy coś takiego.