Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Hejo,
Przegladam filmiki/poradniki i właśnie skończyłam ten o akceptacji objawow nerwicy i myśli.
I nie rozumiem pewnej rzeczy, tzn. nie umiem rozpoznać czasem czy to myśl lękowa. Czasami spoko, od razu wiem. Ale czasami niekoniecznie, np mam wątpliwości co do swojej pracy no i na początku nie wydaje mi się to myślą lękowa, ale później już się okazuje że to było bo się nakręciłam
To samo teraz, zastanawiam się nad moją terapia czy jest ok czy nie i pojawiają się myśli że to może nie to, że może ta terapia mi nie pomoże i nie wiem czy to lękowe, czy to po prostu zwykle myśli takie które się ma czasami, gdzie coś kwestionujemy
Jak to rozpoznawać? 🥺
Boje się że jak tak wszystko będę ignorować, to może zignoruje myśli, które wcale nie są lękowe i może coś ważnego będą mi chciały przekazać

Ja też mam takie myśli. Że czasem złe samopoczucie, bóle, myśli odbiorę nakręcaniem się i lękami a tak na prawdę coś mi może będzie i co w tedy. Też nie wiem jak to odróżnić...

Hej, myśli to tylko myśli, myśli nic nie znaczą są projekcją naszego umysłu, tworem. Ja gdy wychodziłem z zaburzenia, uczyłem się dystansu między innymi do myśli. Ludzie mają tendencję do wierzenia w myśli,jakby one były prawdą ostateczną, a to jest błędny i szkodliwy nawyk. Myśl sama w sobie nic nie znaczy.
Bez sensu jest analizować, która myśl to lękowa a która nie. To wychodzi naturalnie, to się wie. Np. Jeśli mamy nerwicę i mamy myśl : A co jeśli umrę, a co jeśli coś mi się stanie i tym podobne zagrożeniowe myśli to przecież wiemy, że to lękowe myśli. Jeśli zaś mamy myśl : A co jeśli terapia mi nie pomoże ? A co jeśli nie wyjdę z zaburzenia ? To są normalne myśli w tej sytuacji. I otóż, co nam daje rozróżnienie, czy te myśli są lękowe czy nie ? A jeśli nie są lękowe, to po co nad nimi dumać dalej ? To nie ma żadnego celu i sensu. A co jeśli terapia mi nic nie da? - To jeśli ta myśl nie jest nawet typowo lękowa, to nie widzę sensu rozmyślania nad nią. Trzeba przejść terapie i wtedy zobaczyć czy coś pomogło czy nie, i szukać dalej sposobów gdyby nie pomogła. Tak samo ze zdrowiem, zastanówcie się tak serio, przecież na bank odróżnilibyście ból nogi znośny od tego doprowadzającego Was do płaczu.
Nie ma możliwości abyście zignorowali myśli dla Was ważne, w nerwicy logika i świadomość są tu w pełni zachowane, a obawy o to że zignorujecie ważne dla Was myśli to efekt dalej nerwicy.
Trzeba to rozróżnić - myśli nic nie znaczące od informacji. Bo gdy ktoś krzyczy : Pomocy! to w głowie pojawi sie mysl informacja i wtedy na bank tego nie zignorujecie. Ale myśl : A co jeśli nigdy nie wyjdę z nerwicy ? gdy sobie siedzicie w domu przed TV - to myśl śmieć , nic nie znacząca. Uwierzcie, że nie zignorujecie ważnych dla Was myśli, a takie obawy to efekt nerwicy. Rozumiem Wasze obawy o zdrowie w nerwicy, sęk w tym że w nerwicy głównie się o to boimy i sam to przechodziłem....ciśnienie 170/130....silne drgawki mięśni...bolące mięśnie....zawroty głowy....uderzenia gorąca...itp Tu jest ważna wiedza, nawet bez badań, jeśli do tej pory byliśmy zdrowi a mamy nerwice to trzeba poznać jakie może dawać objawy i pamietać, że podczas tych objawów będziemy się ich bali dlatego, żę nigdy tego nie mielismy, ze nie wiedzielismy ze to moze tak nagle atakować a w dodatku podczas nerwicy jestesmy bardzo zlęknieni i nasz mózg bedzie kierował na to naszą uwage. Wiedza tu jest podstawą, gdyby wiedział żę nerwica moze mi dac cisnienie 170/130 to bym nie dzwonil po karetke tylko usiadl lub sie polozyl i przeczekał.
Warto też wiedzieć że w nerwicy nasz mózg ma oslabioną zdolność do pamiętania rzeczy które robilismy przed chwilą, jest zmęćzony i skupiony na przezyciu a nie pamiętaniu czym sie zajmowalismy kilka godzin wstecz. Wiec jesli robiłem coś w pracy, zrobiłęm to i skonczylem prace i wrocilem do domu. I nagle mysl : A co jesli cos zrobilem zle i pojawia sie nam niepokoj i lęk - to tak, to jest myśl lękowa. Mając wiedzę, że w nerwicy tak może być, bo mózg szuka wszelkich zagrozen, trzeba to olac i sie nie zastanawiać nad tym. Gdyby nie było nerwicy , to taka mysl rzadko by sie mogla pojawic a nawet jesli - to wtedy bysmy nie zwrocili uwagi na nia. A w nerwicy ta mysl się pojawia bo mózg szuka stale zagrozenia , a to że nie mozemy sobie przypomniec od razu czy faktycznie zrobilismy to dobrze czy zle to efekt wlasnie skupienia sie mozgu na przezyciu a nie zapamietywaniu, i trzeba sobie to troche dluzej przypominac. Sam tak miałem, mialem mysli: A co jesli nie zamknales drzwi, idz sprawdz. - a ja przez chwile sie waham, kurde nie pamietam chyba (oslabiona zodolnosc pamietana na rzecz szukania zagrozen)- myśle- ale fakt przeciez zamykałem drzwi. Ok jednak zamknalem, jest spokoj. Za 5 minut znowu ta mysl. Tak działa nerwica i tyle. Chodzi o to że najpierw do pamięci trafia informacja o wykonywaniu jakiejs czynnosci np. zamknięcie drzwi. To zostaje w pamieci. Potem gdy wlacza sie nerwica, mechanizm lekowy to mozg szukajac zagrozenia korzysta z tej informacji i ja podysla z lekiem: A co jesli nie zamknalem ? I w trakcie tej mysli zdolnosci do przypominania sa oslabione.
Nie wiem czy wam trochę rozjasnilem,

Rozjaśniłeś mistrzu mi tylko chodzi o np ból głowy, czy wysoka temperatura to jak odróżnić czy się czegoś nie obawiam i nie łapie mnie lęk przed czymś czy np coś mi nie jest na prawdę w danym momencie. Przecież np osłabienie organizmu chorobą może dawać oznaki podobne do stanu lękowego...

martif pisze: ↑

2 kwietnia 2022, o 22:56

Rozjaśniłeś mistrzu mi tylko chodzi o np ból głowy, czy wysoka temperatura to jak odróżnić czy się czegoś nie obawiam i nie łapie mnie lęk przed czymś czy np coś mi nie jest na prawdę w danym momencie. Przecież np osłabienie organizmu chorobą może dawać oznaki podobne do stanu lękowego...

Rozumiem. Więc jak to odróżnić. Trochę trzeba spokoju, trochę logicznego myślenia i Akceptacji dopuszczenia różnych scenariuszy. Tu trzeba wziąć pod uwagę, że będąc w stanie nerwicowym będziemy 100 razy silniej wyczuleni i przewrażliwieni na wszelki ból niż nie mając stanu nerwicowego. Gdy boli Cię głowa w nerwicy albo jakieś osłabienie jest to te wszystkie myśli, niepokoje, przewrażliwienia to efekt nerwicy, to ona powoduje ze sie tego obawiamy.
Bez nerwicy wzięlibyśmy tabletkę i bez żadnych rozmyślań żylibyśmy dalej. Taka jest prawda. Przecież ludzie nie chodzą do lekarza z byle bólu głowy czy nogi, no chyba że Ci nadmiernie przewrażliwieni. Trzeba zaryzykować ale to nie jest takie ryzykowanie naprawdę, trzeba zaryzykować przeciwko nerwicy i przyzwolić na osłabienie czy ból głowy i już. Różnie ludzie podchodzą do wszelkich zagrożeń organizmu, jeden z przeziębienia robi tragedie a drugi idzie na spacer z gorączką.
Ból głowy nic Ci nie zrobi, dobrze to wiesz. Osłabienie organizmu też nie jest od razu oznaką choroby. To wszystko przewrażliwienie z powodu nerwicy. Czy ludzie dzwonią po karetkę z powodu bólu głowy czy osłabienia ? Dzwonią wtedy, gdy czują się naprawdę zle, gdy sa ciezkie objawy uniemozliwające funkcjonowanie. Warto zauwazyc ze w nerwicy przesadnie wyolbrzymiamy nasze objawy.
Ja w nerwicy miałem pewnego razu kilka dni osłabienie. Nie miałem siły i jak chodziłem to łapałem zadyszkę, i mialem uderzenia gorąca. Ale po co isc do lekarza skoro mimo tego nadal chodzę, czuję się zle ale nadal chodze. I wkoncu minelo. Gdybym czuł się bardzo zle a to bym zauwazył to wtedy bym cos z tym robił. Wiem, że to dla nerwicowca straszne, ale tak - trzeba przyzwolić na objawy i zaryzykować, poddać się im. Tymbardziej jesli do tej pory bylismy zdrowi to znikad nie wyskoczy kostucha i nas nie zabierze To sa rzadkie przypadki a i na to nie mamy wplywu, takie jest zycie poprostu. Można sie upewniać o wszystko, ale o to czy meteoryt jutro nie spadnie to nigdy sie nie upewnimy
Więć trzeba pamietać, że nerwica nam wyolbrzymia mysli i podejscie do objawów. I logicznie pomyślec: Ból głowy moze się kazdemu zdarzyć...to normalne... Osłabienie też, przeciez to nie rak od razu itp itd

Sylwek94 pisze: ↑

2 kwietnia 2022, o 23:27

martif pisze: ↑

2 kwietnia 2022, o 22:56

Rozjaśniłeś mistrzu mi tylko chodzi o np ból głowy, czy wysoka temperatura to jak odróżnić czy się czegoś nie obawiam i nie łapie mnie lęk przed czymś czy np coś mi nie jest na prawdę w danym momencie. Przecież np osłabienie organizmu chorobą może dawać oznaki podobne do stanu lękowego...

Rozumiem. Więc jak to odróżnić. Trochę trzeba spokoju, trochę logicznego myślenia i Akceptacji dopuszczenia różnych scenariuszy. Tu trzeba wziąć pod uwagę, że będąc w stanie nerwicowym będziemy 100 razy silniej wyczuleni i przewrażliwieni na wszelki ból niż nie mając stanu nerwicowego. Gdy boli Cię głowa w nerwicy albo jakieś osłabienie jest to te wszystkie myśli, niepokoje, przewrażliwienia to efekt nerwicy, to ona powoduje ze sie tego obawiamy.
Bez nerwicy wzięlibyśmy tabletkę i bez żadnych rozmyślań żylibyśmy dalej. Taka jest prawda. Przecież ludzie nie chodzą do lekarza z byle bólu głowy czy nogi, no chyba że Ci nadmiernie przewrażliwieni. Trzeba zaryzykować ale to nie jest takie ryzykowanie naprawdę, trzeba zaryzykować przeciwko nerwicy i przyzwolić na osłabienie czy ból głowy i już. Różnie ludzie podchodzą do wszelkich zagrożeń organizmu, jeden z przeziębienia robi tragedie a drugi idzie na spacer z gorączką.
Ból głowy nic Ci nie zrobi, dobrze to wiesz. Osłabienie organizmu też nie jest od razu oznaką choroby. To wszystko przewrażliwienie z powodu nerwicy. Czy ludzie dzwonią po karetkę z powodu bólu głowy czy osłabienia ? Dzwonią wtedy, gdy czują się naprawdę zle, gdy sa ciezkie objawy uniemozliwające funkcjonowanie. Warto zauwazyc ze w nerwicy przesadnie wyolbrzymiamy nasze objawy.
Ja w nerwicy miałem pewnego razu kilka dni osłabienie. Nie miałem siły i jak chodziłem to łapałem zadyszkę, i mialem uderzenia gorąca. Ale po co isc do lekarza skoro mimo tego nadal chodzę, czuję się zle ale nadal chodze. I wkoncu minelo. Gdybym czuł się bardzo zle a to bym zauwazył to wtedy bym cos z tym robił. Wiem, że to dla nerwicowca straszne, ale tak - trzeba przyzwolić na objawy i zaryzykować, poddać się im. Tymbardziej jesli do tej pory bylismy zdrowi to znikad nie wyskoczy kostucha i nas nie zabierze To sa rzadkie przypadki a i na to nie mamy wplywu, takie jest zycie poprostu. Można sie upewniać o wszystko, ale o to czy meteoryt jutro nie spadnie to nigdy sie nie upewnimy
Więć trzeba pamietać, że nerwica nam wyolbrzymia mysli i podejscie do objawów. I logicznie pomyślec: Ból głowy moze się kazdemu zdarzyć...to normalne... Osłabienie też, przeciez to nie rak od razu itp itd

No dobra, ale mam myśl czy ta osoba z którą jestem jest ta osoba. No i przecież nie poczekam i nie zobaczę jak to będzie bo bym mogła czekać całe życie. I mam nawracające myśli że może to nie to i to wywołuje napięcie

Taka myśl to i tak tylko myśl. Myśl to tylko wytwór umysłu i umysł je produkuje stale. Nie trzeba mieć nerwicy aby mieć myśl typu: Czy mój chłopak jest tym właściwym dla mnie ? Czy on mnie naprawdę kocha ? Itp. To są normalne myśli, chodzi o to, że w nerwicy te myśli mają kierunek lękowy, straszą. A ludzie mają tendencje do wierzenia w myśli jakby to była prawda i się grzebią w nich bez sensu. Jeśli masz zaburzenie, to myśli będą atakować w to, na czym Ci najbardziej zależy, na tym o co dbasz, co jest dla Ciebie ważne. Nie musisz czekać, spójrz na to jak jest, czujesz się dobrze z tą osobą ? Przeanalizuj sytuację. Mając nerwice takich myśli będzie masa.

Sylwek94 pisze: ↑

10 kwietnia 2022, o 15:56

Taka myśl to i tak tylko myśl. Myśl to tylko wytwór umysłu i umysł je produkuje stale. Nie trzeba mieć nerwicy aby mieć myśl typu: Czy mój chłopak jest tym właściwym dla mnie ? Czy on mnie naprawdę kocha ? Itp. To są normalne myśli, chodzi o to, że w nerwicy te myśli mają kierunek lękowy, straszą. A ludzie mają tendencje do wierzenia w myśli jakby to była prawda i się grzebią w nich bez sensu. Jeśli masz zaburzenie, to myśli będą atakować w to, na czym Ci najbardziej zależy, na tym o co dbasz, co jest dla Ciebie ważne. Nie musisz czekać, spójrz na to jak jest, czujesz się dobrze z tą osobą ? Przeanalizuj sytuację. Mając nerwice takich myśli będzie masa.

Dzięki rozjaśniłes mi trochę sprawę

nymphette pisze: ↑

11 kwietnia 2022, o 10:24

Sylwek94 pisze: ↑

10 kwietnia 2022, o 15:56

Taka myśl to i tak tylko myśl. Myśl to tylko wytwór umysłu i umysł je produkuje stale. Nie trzeba mieć nerwicy aby mieć myśl typu: Czy mój chłopak jest tym właściwym dla mnie ? Czy on mnie naprawdę kocha ? Itp. To są normalne myśli, chodzi o to, że w nerwicy te myśli mają kierunek lękowy, straszą. A ludzie mają tendencje do wierzenia w myśli jakby to była prawda i się grzebią w nich bez sensu. Jeśli masz zaburzenie, to myśli będą atakować w to, na czym Ci najbardziej zależy, na tym o co dbasz, co jest dla Ciebie ważne. Nie musisz czekać, spójrz na to jak jest, czujesz się dobrze z tą osobą ? Przeanalizuj sytuację. Mając nerwice takich myśli będzie masa.

Dzięki rozjaśniłes mi trochę sprawę

Ja wiem jak to jest trudne....łatwiej jest jak zdamy sobie sprawę z tego jak działa umysł. Jeśli masz jakąś myśl i się jej przestraszysz, zaniepokoisz, porozmyślasz nad nią no to umysł uzna to za "WAŻNE" i będzie następne dni ją przypominał. Trzeba pokazać mu, że guzik Cię obchodzi ta myśl i z czasem zacznie ona zanikać Wiem, że podczas nerwicy pojawia się dużo wątpliwości. Głównie chodzi o to, że jeśli mamy Nerwicę a zastanawiamy się nad czymś co budzi w nas niepokój to Nerwica się na to skieruje silnie (bo głowa szuka zagrożenia, a wszystko co spowoduje choć lekki niepokój będzie brane za zagrożenie) i obierze sobie to za cel główny i mimo, że Ty sobie powiesz: Jestem na obecną chwilę szczęśliwa , jest naprawdę dobrze. - to i tak głowa będzie podsyłać z tym związane, straszne myśli dopóki ty ich nie zaczniesz ignorować. A to że Ty im zawierzyłaś wcześniej jest spowodowane właśnie Nerwicą, która powoduje zwiększoną reaktywność lękową.

Sylwek94 pisze: ↑

11 kwietnia 2022, o 12:42

nymphette pisze: ↑

11 kwietnia 2022, o 10:24

Sylwek94 pisze: ↑

10 kwietnia 2022, o 15:56

Taka myśl to i tak tylko myśl. Myśl to tylko wytwór umysłu i umysł je produkuje stale. Nie trzeba mieć nerwicy aby mieć myśl typu: Czy mój chłopak jest tym właściwym dla mnie ? Czy on mnie naprawdę kocha ? Itp. To są normalne myśli, chodzi o to, że w nerwicy te myśli mają kierunek lękowy, straszą. A ludzie mają tendencje do wierzenia w myśli jakby to była prawda i się grzebią w nich bez sensu. Jeśli masz zaburzenie, to myśli będą atakować w to, na czym Ci najbardziej zależy, na tym o co dbasz, co jest dla Ciebie ważne. Nie musisz czekać, spójrz na to jak jest, czujesz się dobrze z tą osobą ? Przeanalizuj sytuację. Mając nerwice takich myśli będzie masa.

Dzięki rozjaśniłes mi trochę sprawę

Ja wiem jak to jest trudne....łatwiej jest jak zdamy sobie sprawę z tego jak działa umysł. Jeśli masz jakąś myśl i się jej przestraszysz, zaniepokoisz, porozmyślasz nad nią no to umysł uzna to za "WAŻNE" i będzie następne dni ją przypominał. Trzeba pokazać mu, że guzik Cię obchodzi ta myśl i z czasem zacznie ona zanikać Wiem, że podczas nerwicy pojawia się dużo wątpliwości. Głównie chodzi o to, że jeśli mamy Nerwicę a zastanawiamy się nad czymś co budzi w nas niepokój to Nerwica się na to skieruje silnie (bo głowa szuka zagrożenia, a wszystko co spowoduje choć lekki niepokój będzie brane za zagrożenie) i obierze sobie to za cel główny i mimo, że Ty sobie powiesz: Jestem na obecną chwilę szczęśliwa , jest naprawdę dobrze. - to i tak głowa będzie podsyłać z tym związane, straszne myśli dopóki ty ich nie zaczniesz ignorować. A to że Ty im zawierzyłaś wcześniej jest spowodowane właśnie Nerwicą, która powoduje zwiększoną reaktywność lękową.

No teraz mam jeszcze większy problem, bo ja zaczęłam słychać tych filmików, czytać, chodzę na terapię, robię relaksacja i jogę żeby rozluźniać napięte mięśnie. Działam tak na różnych polach. Biorę też leki, najniższe dawki SSRI i czasami przeciwlękowe jak jest źle. Ostatnio miałam dużo stresów- ta wojna mnie przestraszyła, zmieniałam pracę, miałam kłopoty rodzinne i prawie moja rodzina się rozpadła. I psychiatra polecił zwiększyć dawkę SSRI o połowę na 100 mg, ale ja się okropnie boje leków i mimo że wiem że mogłyby mi pomóc chociaż trochę i później bym je odstawiała to mam po pierwsze uczucie porażki że inni sobie radzą bez leków a ja nie, a po drugie boje się że jak zwieksze dawkę pojawi mi się niepokój i lęk bo to jest czasami efekt uboczny przez jakiś czas. I sama sobie to wywołuje od dwóch dni jak zwiekszylam ta dawkę 🥺🥺🥺 i chce zostawić tę myśl ale ciężko okropnie

To, że bierzesz leki to żaden wstyd ani porażka, jeśli jest konieczność to one potrafią pomóc, na jakiś czas wyciszą. Boisz się , że pojawi się niepokój i lęk- ale to jednak nadal ludzkie i normalne emocje. Ludzie często biegną za tymi pozytywnymi, odrzucając negatywne a to jest błąd. W wychodzeniu z zaburzeń przecież człowiek uczy się odczuwania tych emocji i traktowania ich jako normalne i wręcz potrzebne. No faktycznie tak jak piszesz to jest bardzo dużo stresu. Trzeba cierpliwości i sporo czasu aby się głowa zregenerowała i odpowiedniego działania. Bądź dobrej myśli, jesteś na dobrej drodze.

Sylwek94 pisze: ↑

11 kwietnia 2022, o 16:04

To, że bierzesz leki to żaden wstyd ani porażka, jeśli jest konieczność to one potrafią pomóc, na jakiś czas wyciszą. Boisz się , że pojawi się niepokój i lęk- ale to jednak nadal ludzkie i normalne emocje. Ludzie często biegną za tymi pozytywnymi, odrzucając negatywne a to jest błąd. W wychodzeniu z zaburzeń przecież człowiek uczy się odczuwania tych emocji i traktowania ich jako normalne i wręcz potrzebne. No faktycznie tak jak piszesz to jest bardzo dużo stresu. Trzeba cierpliwości i sporo czasu aby się głowa zregenerowała i odpowiedniego działania. Bądź dobrej myśli, jesteś na dobrej drodze.

Dzięki jeszcze raz
Myślę że muszę też trochę zmienić myślenie, bo jestem perfekcjonistką i nie uznaje pomocy, dlatego branie leków łącze z porażka. Spróbuję, dalej będę słuchać chłopaków i mam nadzieję że będzie dobrze

Tak, wiele naszych "błędnych przekonań, nawyków myślowych, nawyków postępowania w życiu" tworzy nam presję, stres. Często tego nie zauważamy, a tu warto się przyjrzeć co może nam powodować właśnie te presje, stresy, zamartwiania, złości i próbować to zmieniać. Oczywiście nie wszystko na raz Najpierw typowo ogarnąć zaburzenie, a potem zmieniać to. Ale mając już jakąś tam świadomość co mamy do zmiany, to można po trochu zacząć to wyłapywać i robić temu na przekór.

Sylwek94 pisze: ↑

12 kwietnia 2022, o 19:28

Tak, wiele naszych "błędnych przekonań, nawyków myślowych, nawyków postępowania w życiu" tworzy nam presję, stres. Często tego nie zauważamy, a tu warto się przyjrzeć co może nam powodować właśnie te presje, stresy, zamartwiania, złości i próbować to zmieniać. Oczywiście nie wszystko na raz Najpierw typowo ogarnąć zaburzenie, a potem zmieniać to. Ale mając już jakąś tam świadomość co mamy do zmiany, to można po trochu zacząć to wyłapywać i robić temu na przekór.

Hejo mam jakiś problem :/ podpowiedz mi co to. Ogarnęłam trochę te myśli, no ale siedzę cały czas w domu- praca zdalna. Przez te ostatni czas zawęziła mi się znowu strefa bezpieczna. Mogłam trochę dalej jeździć, teraz znowu nie :/ i się nakręcam że to wraca myślę o tym cały czas, nie mogę zaakceptować tego i się wkurzam że nie umiem powiedzieć ok, niech to będzie. No i tkwię w takim kole. Czy to może być powodem że mi gorzej?