Forum dotyczące zaburzeń psychicznych - nerwica - derealizacja - depersonalizacja - depresja. Zapraszamy
https://www.zaburzeni.pl/
Dzięki za odpowiedź.
Z kolei jak zaczne przyzwalac sobie na emocje, nawet na radosc, to pojawia sie poczucie winy... I robi sie bledne kolko.
Gdybyś sobie faktycznie przyzwalał na te emocje, to nie miałbyś z ich powodu poczucia winy.
Na każdą emocje negatywna muszę pozwolić, wiem że po wpisach że muszę zaakceptować, wszystkie natrętne myśli, nie analizować. Wszystko co jest w zaburzeniu traktować jako nic nie warte straszaki.
Katja pisze: ↑12 października 2021, o 10:24Gdybyś sobie faktycznie przyzwalał na te emocje, to nie miałbyś z ich powodu poczucia winy.
Masz poczucie winy, bo uważasz, że nie powinieneś czuć tego co czujesz, a więc sam siebie robisz problem blokując emocje, które maja prawo być.
Emocje to jest Twój wewnętrzny subiektywny świat, gdzie masz prawo czuć dokładnie to co czujesz, bez żadnego poczucia wstydu, winy czy niestosowności. To co zrobisz tymi emocjami to osoby temat. To co czujesz, to jest dla Ciebie informacja o tym co w danej chwili przeżywasz, a nie Twoją oceną moralną. Oczywiście nie oznacza to, że musisz stawać się swoją emocja i bezmyślnie gonić za nią ( szczególnie gdy emocje są rozchwiane bo np. masz zaburzenie lękowe ), ale jest to dla Ciebie drogowskaz po tym co aktualnie przeżywasz/doświadczasz.
Przyjąć, że na tą chwilę nie masz tego dystansu i nie robić sobie wokół tego napięcia. I szkolić się w obserwowaniu myśli. Tylko szkolić, nie oznacza spróbować 2-3, tylko ćwiczyć do skutku.Fobius pisze: ↑14 października 2021, o 15:51Katja pisze: ↑12 października 2021, o 10:24Gdybyś sobie faktycznie przyzwalał na te emocje, to nie miałbyś z ich powodu poczucia winy.
Masz poczucie winy, bo uważasz, że nie powinieneś czuć tego co czujesz, a więc sam siebie robisz problem blokując emocje, które maja prawo być.
Emocje to jest Twój wewnętrzny subiektywny świat, gdzie masz prawo czuć dokładnie to co czujesz, bez żadnego poczucia wstydu, winy czy niestosowności. To co zrobisz tymi emocjami to osoby temat. To co czujesz, to jest dla Ciebie informacja o tym co w danej chwili przeżywasz, a nie Twoją oceną moralną. Oczywiście nie oznacza to, że musisz stawać się swoją emocja i bezmyślnie gonić za nią ( szczególnie gdy emocje są rozchwiane bo np. masz zaburzenie lękowe ), ale jest to dla Ciebie drogowskaz po tym co aktualnie przeżywasz/doświadczasz.
A co zrobić, jak kompletnie nie masz dystansu do myśli i leków?
Próbuję się dystansować, ale emocje są silniejsze i nigdy mi nie wychodzi.. Mam nerwice 18 lat i nie mam pojęcia jak zacząć, bo co próbuję, to kończy się fiaskiem... Starałem się próbować, ale jest tylko gorzej. W coraz większej liczbie miejsc czuje lęk.
A w jaki sposób obserwować?Katja pisze: ↑14 października 2021, o 18:36Przyjąć, że na tą chwilę nie masz tego dystansu i nie robić sobie wokół tego napięcia. I szkolić się w obserwowaniu myśli. Tylko szkolić, nie oznacza spróbować 2-3, tylko ćwiczyć do skutku.Fobius pisze: ↑14 października 2021, o 15:51Katja pisze: ↑12 października 2021, o 10:24
Gdybyś sobie faktycznie przyzwalał na te emocje, to nie miałbyś z ich powodu poczucia winy.
Masz poczucie winy, bo uważasz, że nie powinieneś czuć tego co czujesz, a więc sam siebie robisz problem blokując emocje, które maja prawo być.
Emocje to jest Twój wewnętrzny subiektywny świat, gdzie masz prawo czuć dokładnie to co czujesz, bez żadnego poczucia wstydu, winy czy niestosowności. To co zrobisz tymi emocjami to osoby temat. To co czujesz, to jest dla Ciebie informacja o tym co w danej chwili przeżywasz, a nie Twoją oceną moralną. Oczywiście nie oznacza to, że musisz stawać się swoją emocja i bezmyślnie gonić za nią ( szczególnie gdy emocje są rozchwiane bo np. masz zaburzenie lękowe ), ale jest to dla Ciebie drogowskaz po tym co aktualnie przeżywasz/doświadczasz.
A co zrobić, jak kompletnie nie masz dystansu do myśli i leków?
Próbuję się dystansować, ale emocje są silniejsze i nigdy mi nie wychodzi.. Mam nerwice 18 lat i nie mam pojęcia jak zacząć, bo co próbuję, to kończy się fiaskiem... Starałem się próbować, ale jest tylko gorzej. W coraz większej liczbie miejsc czuje lęk.
Sorki o emocje mi chodziło, a nie o myśli ( nie wiem skąd mi się taka bzdura się spłodziła ). Natrętnych myśli zdecydowanie nie obserwujemy, ale emocje już dobrze jest obserwować żeby wyrabiać sobie do nich dystans.Fobius pisze: ↑14 października 2021, o 18:42A w jaki sposób obserwować?Katja pisze: ↑14 października 2021, o 18:36Przyjąć, że na tą chwilę nie masz tego dystansu i nie robić sobie wokół tego napięcia. I szkolić się w obserwowaniu myśli. Tylko szkolić, nie oznacza spróbować 2-3, tylko ćwiczyć do skutku.Fobius pisze: ↑14 października 2021, o 15:51
A co zrobić, jak kompletnie nie masz dystansu do myśli i leków?
Próbuję się dystansować, ale emocje są silniejsze i nigdy mi nie wychodzi.. Mam nerwice 18 lat i nie mam pojęcia jak zacząć, bo co próbuję, to kończy się fiaskiem... Starałem się próbować, ale jest tylko gorzej. W coraz większej liczbie miejsc czuje lęk.
Mam myśl jak dziwni telefon, że to coś strasznego. I co na tym przykładzie. Zta myślą robić?
Olewka całkowita natrętów, zajęcie się życiem i nie analizować myśli i emocji?Katja pisze: ↑14 października 2021, o 22:51Sorki o emocje mi chodziło, a nie o myśli ( nie wiem skąd mi się taka bzdura się spłodziła ). Natrętnych myśli zdecydowanie nie obserwujemy, ale emocje już dobrze jest obserwować żeby wyrabiać sobie do nich dystans.
Właśnie. Tych emocji jest za dużo. I czasem biorą górę. Wtedy łatwo spanikować.Katja pisze: ↑14 października 2021, o 22:51Sorki o emocje mi chodziło, a nie o myśli ( nie wiem skąd mi się taka bzdura się spłodziła ). Natrętnych myśli zdecydowanie nie obserwujemy, ale emocje już dobrze jest obserwować żeby wyrabiać sobie do nich dystans.
Dlatego właśnie dobrze jest nauczyć się je obserwować, w ten sposób wyrabia się do nich dystans.Fobius pisze: ↑15 października 2021, o 08:03Właśnie. Tych emocji jest za dużo. I czasem biorą górę. Wtedy łatwo spanikować.
Świetny post, ja własnie obwiniam sie za wiele rzeczy glownie jako reakcje na dane emocje. Ciezko mi zlapac dystans, wkrecam sie w emocje i jesli analizuje to robi mi sie bałagan w głowieKatja pisze: ↑12 października 2021, o 10:24Gdybyś sobie faktycznie przyzwalał na te emocje, to nie miałbyś z ich powodu poczucia winy.
Masz poczucie winy, bo uważasz, że nie powinieneś czuć tego co czujesz, a więc sam siebie robisz problem blokując emocje, które maja prawo być.
Emocje to jest Twój wewnętrzny subiektywny świat, gdzie masz prawo czuć dokładnie to co czujesz, bez żadnego poczucia wstydu, winy czy niestosowności. To co zrobisz tymi emocjami to osoby temat. To co czujesz, to jest dla Ciebie informacja o tym co w danej chwili przeżywasz, a nie Twoją oceną moralną. Oczywiście nie oznacza to, że musisz stawać się swoją emocja i bezmyślnie gonić za nią ( szczególnie gdy emocje są rozchwiane bo np. masz zaburzenie lękowe ), ale jest to dla Ciebie drogowskaz po tym co aktualnie przeżywasz/doświadczasz.
