Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Maciej Bizoń pisze: ↑

23 listopada 2019, o 22:25

Przecież wiesz ze to iluzja a ty jesteś o wiele Silniejsza niż te wszystkie Natretne myśli . Kiedy są gorsza chwile to w desperacji umysł podsyła takie rozwiązania bo on nie wie dlaczego tak cierpi psychicznie ...ale Ty wiesz skąd to wszystko się bierze i wytłumacz mu ze to tylko zaburzenie . Myśl to naprawdę nie jest czyn i jesteś już na tyle Mądra w tym zaburzeniu żeby to już wiedzieć . Głowa do góry i nie nadawaj temu mysleniu wartości bo to żadna wartość . Wartość to twoja rodzina i dzieci których żadne zaburzenie nie pozwoli opuścić .Pozdrawiam .

Maciej Bizoń pisze: ↑

24 listopada 2019, o 08:08

Tez mam to co ty i wiem jaka sieczke z naszego umysłu to zaburzenie potrafi nam zrobić . Co do myśli to nie musisz wyłączać myślenia żeby nie nadać im wartości ponieważ gdy podejdzie do tego w ten sposób ze wiesz o tym ze to Myśl zaburzeniowa i skąd ona pochodzi to nie będzie u ciebie wywoływać takiej reakcji ...O boże a jeśli to prawda i mi kiedyś odbije i coś zrobię ..., Nie zrobisz bo to Myśl zaburzenia a nie twoja prawdziwa .

Maciej Bizoń pisze: ↑

24 listopada 2019, o 09:17

Jeśli odczuwasz lęk przy tych wszystkich myślach to musi być zaburzenie Lękowe ...

Zaburzenie pisze: ↑

23 listopada 2019, o 22:19

Znowu płacze partnerowi, wczoraj poczytałam jakies posty o samobójstwach i teraz się boję, ze przez te wszystkie myśli kiedys nie wytrzymam i sobie coś zrobie. A ja chce byc przy swojej rodzinie i nie chce ich opuszczać. Ale boję się, że przyjdzie taki dzień bezsilności i w końcu coś złego zrobię. Rozumiem te mechanizmy ale i tak jakoś nie umiem tego wszystkiego pojąć, żeby się przestać martwić. Nie chcę żeby to była depresja:/

Nerwowy pisze: ↑

25 listopada 2019, o 08:57

Zaburzenie pisze: ↑

23 listopada 2019, o 22:19

Znowu płacze partnerowi, wczoraj poczytałam jakies posty o samobójstwach i teraz się boję, ze przez te wszystkie myśli kiedys nie wytrzymam i sobie coś zrobie. A ja chce byc przy swojej rodzinie i nie chce ich opuszczać. Ale boję się, że przyjdzie taki dzień bezsilności i w końcu coś złego zrobię. Rozumiem te mechanizmy ale i tak jakoś nie umiem tego wszystkiego pojąć, żeby się przestać martwić. Nie chcę żeby to była depresja:/

Najważniejsze - nie czytaj o tematach, które Cię nakręcają i są twoim konikiem lękowym. Robisz sobie tym krzywdę, bo nakręcasz lęk i dajesz głowie tematy do analizowania. Póki nie masz dystansu nie szukaj takich tematów i staraj się je unikać. Wiadomo zawsze coś się gdzieś usłyszymy, bo ludzie lubią gadać o takich tragediach i trzeba być na to gotowym, ale nie ma sensu samemu szukać takiej tematyki.

Przerabiałem to na początku z chorobami - czytałem o chorobach, dochodziły nowe objawy, które oczywiście były fikcją. Miałem umrzeć na około 20-30 chorób Nadal żyje i jestem zdrowy. Gdybym nie czytał wtedy tyle w sieci o tym, jestem przekonany, że zaburzenie nie rozwinęłoby mi się tak mocno. Z tym pomogło mi bardzo mocno regularne bieganie. Biegam, czuje się świetnie to gdzie te choroby i śmierć? Powinienem paść od razu w czasie treningu, a przynajmniej stracić przytomność

Myśli o samobójach też przerabiam regularnie, zwłaszcza gdy wydaje mi się, że jestem przyparty do muru (stresy, zmęczenie, etc.) - ważne by nie dać im w momencie pojawienia siły i nie zwracać na nie uwagi. To tylko pogarsza sprawę, tracimy do nich dystans i zyskujemy od razu o wiele gorsze samopoczucie.

Tu masz super poradnik na ten temat: recepta-pozbycie-sie-natrectw-przykladach-t9418.html
A tu cały temat - przed-sko-czeniem-sob-t7683.html

Zaburzenie pisze: ↑

25 listopada 2019, o 09:05

Nerwowy pisze: ↑

25 listopada 2019, o 08:57

Zaburzenie pisze: ↑

23 listopada 2019, o 22:19

Znowu płacze partnerowi, wczoraj poczytałam jakies posty o samobójstwach i teraz się boję, ze przez te wszystkie myśli kiedys nie wytrzymam i sobie coś zrobie. A ja chce byc przy swojej rodzinie i nie chce ich opuszczać. Ale boję się, że przyjdzie taki dzień bezsilności i w końcu coś złego zrobię. Rozumiem te mechanizmy ale i tak jakoś nie umiem tego wszystkiego pojąć, żeby się przestać martwić. Nie chcę żeby to była depresja:/

Najważniejsze - nie czytaj o tematach, które Cię nakręcają i są twoim konikiem lękowym. Robisz sobie tym krzywdę, bo nakręcasz lęk i dajesz głowie tematy do analizowania. Póki nie masz dystansu nie szukaj takich tematów i staraj się je unikać. Wiadomo zawsze coś się gdzieś usłyszymy, bo ludzie lubią gadać o takich tragediach i trzeba być na to gotowym, ale nie ma sensu samemu szukać takiej tematyki.

Przerabiałem to na początku z chorobami - czytałem o chorobach, dochodziły nowe objawy, które oczywiście były fikcją. Miałem umrzeć na około 20-30 chorób Nadal żyje i jestem zdrowy. Gdybym nie czytał wtedy tyle w sieci o tym, jestem przekonany, że zaburzenie nie rozwinęłoby mi się tak mocno. Z tym pomogło mi bardzo mocno regularne bieganie. Biegam, czuje się świetnie to gdzie te choroby i śmierć? Powinienem paść od razu w czasie treningu, a przynajmniej stracić przytomność

Myśli o samobójach też przerabiam regularnie, zwłaszcza gdy wydaje mi się, że jestem przyparty do muru (stresy, zmęczenie, etc.) - ważne by nie dać im w momencie pojawienia siły i nie zwracać na nie uwagi. To tylko pogarsza sprawę, tracimy do nich dystans i zyskujemy od razu o wiele gorsze samopoczucie.

Tu masz super poradnik na ten temat: recepta-pozbycie-sie-natrectw-przykladach-t9418.html
A tu cały temat - przed-sko-czeniem-sob-t7683.html

Tylko, że u mnie nerwica jest wynikiem traumy. Jak myśli natrętne słabną to zaczynam wracać do dzieciństwa i od dwoch lat ciągle sie czymś martwię. Dzień w dzień toczę ze soba walkę to jak może być lepiej?

Nerwowy pisze: ↑

25 listopada 2019, o 09:13

Zaburzenie pisze: ↑

25 listopada 2019, o 09:05

Nerwowy pisze: ↑

25 listopada 2019, o 08:57

Najważniejsze - nie czytaj o tematach, które Cię nakręcają i są twoim konikiem lękowym. Robisz sobie tym krzywdę, bo nakręcasz lęk i dajesz głowie tematy do analizowania. Póki nie masz dystansu nie szukaj takich tematów i staraj się je unikać. Wiadomo zawsze coś się gdzieś usłyszymy, bo ludzie lubią gadać o takich tragediach i trzeba być na to gotowym, ale nie ma sensu samemu szukać takiej tematyki.

Przerabiałem to na początku z chorobami - czytałem o chorobach, dochodziły nowe objawy, które oczywiście były fikcją. Miałem umrzeć na około 20-30 chorób Nadal żyje i jestem zdrowy. Gdybym nie czytał wtedy tyle w sieci o tym, jestem przekonany, że zaburzenie nie rozwinęłoby mi się tak mocno. Z tym pomogło mi bardzo mocno regularne bieganie. Biegam, czuje się świetnie to gdzie te choroby i śmierć? Powinienem paść od razu w czasie treningu, a przynajmniej stracić przytomność

Myśli o samobójach też przerabiam regularnie, zwłaszcza gdy wydaje mi się, że jestem przyparty do muru (stresy, zmęczenie, etc.) - ważne by nie dać im w momencie pojawienia siły i nie zwracać na nie uwagi. To tylko pogarsza sprawę, tracimy do nich dystans i zyskujemy od razu o wiele gorsze samopoczucie.

Tu masz super poradnik na ten temat: recepta-pozbycie-sie-natrectw-przykladach-t9418.html
A tu cały temat - przed-sko-czeniem-sob-t7683.html

Tylko, że u mnie nerwica jest wynikiem traumy. Jak myśli natrętne słabną to zaczynam wracać do dzieciństwa i od dwoch lat ciągle sie czymś martwię. Dzień w dzień toczę ze soba walkę to jak może być lepiej?

To chyba tematy na terapię. Pytaj się o to na terapii. Zapisuj sobie nawet pytania na kartce, które ci wpadną do głowy, by o niczym nie zapomnieć w czasie terapii. Musisz przepracować traumę, ale nauka radzenia sobie z natrętami też się przyda.

Zaburzenie pisze: ↑

25 listopada 2019, o 16:40

Nerwowy pisze: ↑

25 listopada 2019, o 09:13

Zaburzenie pisze: ↑

25 listopada 2019, o 09:05

Tylko, że u mnie nerwica jest wynikiem traumy. Jak myśli natrętne słabną to zaczynam wracać do dzieciństwa i od dwoch lat ciągle sie czymś martwię. Dzień w dzień toczę ze soba walkę to jak może być lepiej?

To chyba tematy na terapię. Pytaj się o to na terapii. Zapisuj sobie nawet pytania na kartce, które ci wpadną do głowy, by o niczym nie zapomnieć w czasie terapii. Musisz przepracować traumę, ale nauka radzenia sobie z natrętami też się przyda.

Zapisałam sie na terapię NFZ dla osób, ktore doświadczyły przestępstw. Na razie tak spróbuję, ciekawe czy będą mi w stanie pomóc. Ale co, psychoterapeuta weźmie magiczną rożdżke i mnie uzdrowi? Nie wiem czy wierzyc w terapie.