Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Piszę w tym dziale, ponieważ uważam, że dzisiaj walnęłam nerwicy w ryj. Najpierw rano leżąc sobie jeszcze w łóżku, obudziłam się cała zdrętwiała, ale co tam wiemy o co kaman więc leże dalej. Nagle podchodzi do mnie moja córka, siada mi na głowie, cuduje,fikołki tu tam siam,nagle czuję mega ciepło na ręce, myślę sobie dobra nerwica,dawaj więcej tej ciepłoty w dupie Cię mam. Wstaje, patrzę a moje dziecko nasikało mi na rękę a ja myślałam, że to objaw dd. rozwaliło mnie to. Potem pojechałam do rodziców, lęk w zenicie na maxa, odrealnienie takie, że pierdol.ca można dostać aż dziw, że go nie mam kołatania,mroczki i słabość ns maxa no poprostu piekło, myśli mówią zawracaj do domu szybko, a ja ostatkiem sił na trzecie piętro, siadam, atak paniki a ja ciul siedzę, nagle czuję ulgę, upragniony spokój. Ale to co dało mi popalić to moje. Jedyna droga, by z tego wyjść to spokój, pozwolić sobie na to umieranie kilka razy dziennie. Pozdrawiam lejmy ciepłym moczem na nerwicę!!!!

Cudowny wpis

Zastanawiam się tylko, dlaczego tyle lat na forum, a ty na tym etapie..... wcześniej myślałaś, że samo minie?

Genialne, ciepły mocz!!!! Tak też twierdzę, że dzieci mają niesamowitą moc!

Córka dała Ci możliwość umierania przez dd fajna myśl ale to byśmy potrzebowali kogoś kto z nienacka na nas sika sam mam depersonalizacje i wiem że bym też bym tak zareagował.