Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Mam pytanie. Mój nawrót trwa już 8 miesięcy ale od 5 jest na prawde źle. Przez jakieś 1,5 miesiąca czułam poprawę ale z miesiąc znów jest gorzej a ostatnie dwa tygodnie to mało jest dobrych dni. Znów mam natręty i gorzej sypiam, choć nie tak źle jak na początku. Czy to normalne ,że to samopoczucie jest takie falowe i czy miesiąc to nie za długo?1 przyznam też że robię sobie presję czasu bo mam małego synka i czuję że przez moje źle samopoczucie tracę cenny czas gdy mogłabym się nim cieszyć. Poradzicie coś...

Hej.Nasze kryzysy są zależne od Nas.Moga trwać naprawdę długo.Jesli nie działasz w kierunku poprawy samopoczucia to będzie i bedzie.

Czym się martwisz, co Ci dokucza w myslach.?

Takie chyba typowo nerwicowe wkręty. Że z tego nie wyjdę, że mój syn będzie miał przez to też problemy lękowe, że kiedyś nie wytrzymam i coś sobie zrobię, że przez nerwice nie będę mieć więcej dzieci, że może lepiej wziąć leki i cieszyć się dzieckiem nie tak męczyć i tracić czas, że leki w końcu przestaną działać i co wtedy. Zaraz mi chyba głowę rozerwali od tych myśli

A co w momencie kiedy nie mam raczej już natrętnych myśli a lęk wolnoplynacy pozostaje? Czy nadaje mu nie potrzebnie wartość, czy może potrzeba czasu żeby układ nerwowy się wyciszył?też jakiś czas temu znów się naczytałam i może to pokłosie zbieram teraz. A i jestem na etapie zmiany terapii, w piątek zakończyłam psychodynamicna a jutro idę na pierwszą behawioralną. Może przez to ten niepokój nasilony.

Czas czas potrzeba dużo czasu. Wnioski po terapi masz czy tylko wiedza????.

Chyba tylko wiedza, jeszcze mnie terapeutka wkurzyła bo powiedziała że skoro myślałam o zmianie nurtu to jej od początku nie ufałam, jak zaczęłam się otwierać to uciekam i że następna terapię też spisze na niepowodzenie. Bardzo się teraz boję że to prawda.

Nerwicowa pisze: ↑

4 marca 2019, o 15:44

Takie chyba typowo nerwicowe wkręty. Że z tego nie wyjdę, że mój syn będzie miał przez to też problemy lękowe, że kiedyś nie wytrzymam i coś sobie zrobię, że przez nerwice nie będę mieć więcej dzieci, że może lepiej wziąć leki i cieszyć się dzieckiem nie tak męczyć i tracić czas, że leki w końcu przestaną działać i co wtedy. Zaraz mi chyba głowę rozerwali od tych myśli

Hej.. W jakim wieku jest Twój syn? Siedzisz z nim w domu czy pracujesz?

Prawie 14 miesięcy. Jestem z nim w domu. Niby mieszkamy z rodzicami ale i tak czuję się samotna a z nimi to czasem jeszcze gorzej

Słuchaj z terapia dynamiczna daj sobie spokój,mi takie bajki też opowiadała.2 lata stracone bo to co przerobilem to w sumie wiedziałem a emocjonalnie bez rewelacji.Najlepiej chodzić całe życie brać tabsy i płacić,to jest przez terapeutów psychoanalitycznych najlepsze.

Menagi a teraz chodzisz na jakąś terapię czy próbujesz sam z tego wyjść?

Konsultacje mam z Hewadem .Polecam