Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Cześć Wam. Pisze tu z malym problemem, który teraz nie daje mi spać. Mianowicie za 3 tygodnie idę na pierwszą wizytę u terapeutki. Obecnie w środku jestem rozwalony od kilku lat, problem z akceptacją, nerwy, fobie i inne tego typu zaburzenia.
W ciągu życia nauczyłem się jakoś funkcjonować, wraz z kolejnymi problemami zacząłem przybierać coraz to kolejne maski. Silnego, pewnego siebie, opanowującego całe swoje życie. Jak spojrzeć na moje relacje to mam chęć wygarnąć połowie znajomych jak bardzo są zje**** i głupi. Wiem, że to tylko nerwica, więc żyje w takim udawanym świecie szczęścia i zrozumienia dla innych.
Maski mam także przed rodziną, nie umiem być sobą przy nich. Odnośnie tej terapii... szczerze boję się, że mnie zmieni w miękkiego, zupełnie innego człowieka. Boję się ukazać tą prawdziwą osobę przed ludźmi, która utraciłem. Nie ma we mnie żadnej spontaniczności, a większość czynności jakie wykonuje dodaje mi tylko frustracji.
Smutny ten post, ale nie umiem się pozbierać życiowo. Podpowiecie coś?

Myślę, że na terapii skonfrontujesz się sam ze sobą i poukładasz wszystkie te kawałeczki w jedną spójną całość, oczywiście o ile się do tego przyłożysz. Ludzki charakter, osobowość to całe spektrum cech, czasem całkowicie się wykluczających - możesz być jednocześnie pewny siebie i zagubiony, miękki i silny - to zupełnie normalne, nie musisz "porzucać" jednej "osobowości" na rzecz drugiej, możesz je połączyć. Nie próbuj tłamsić w sobie naturalnych odruchów; w zasadzie moja historia jest podobna do Twojej - przez większość życia próbowałam sobie i wszystkim dookoła udowodnić, że jestem twarda, zimna i bezwzględna, chociaż zawsze byłam wrażliwą i emocjonalną osobą. Dzięki pierwszej terapii kilka lat temu zaakceptowałam wreszcie tę prawdziwą siebie i przestałam się jej wstydzić, jednocześnie kiedy sytuacja tego wymaga (np przed obcymi osobami, które nie muszą wcale zaglądać do mojego wnętrza) potrafię sprawiać wrażenie pewnej siebie i niewzruszonej. To się wzajemnie nie wyklucza:)
Powodzenia!

Tak jak napisała koleżanka wyżej.Na terapii powinieneś ogarnąć co i jak.Życzę ci tylko, żeby to była trafna terapia z trafionym specjalistą.