Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Borykam się z tym problemem od jakiegoś czasu. Nerwicę mam już od dawna, przeszłam różne terapie, byłam na kursie mindfulness, mam dużo narzędzi, żeby sobie radzić. Jednak jest jedna rzecz, która mnie blokuje - tak bardzo się przyzwyczaiłam do złego samopoczucia (głównie zmęczenia, zamulenia, niepokoju, lęków i różnych dolegliwości), że jak czuję się dobrze, to zaczynam się bać, że dzieje się coś złego Wiem, jak to brzmi. Ale nie wiem jak z tego wyjść? Ostatni rok byłam praktycznie ciągle niewyspana, zmęczona, czułam się słabo (mieszane problemy zdrowotne i nerwica) a od jakiegoś czasu mam więcej lepszych dni, że wstaję rano i mam energię, mam ochotę robić różne rzeczy. Teraz jeszcze od tygodnia zaczęłam ćwiczyć, bo stwierdziłam, że trzeba sobie jakoś poradzić z tą jesienią. I też już zauważyłam wzrost energii i wywołuje to we mnie niepokój

Jak zaakceptować lepsze samopoczucie i przestać się nakręcać, że skoro mam więcej energii to coś się złego dzieje?

Dołączam się do pytania, bo sama mam problem z akceptacją pozytywnego nastroju - jakkolwiek to brzmi. Staram się już nie podchodzić do nerwicy negatywnie, wyciągać wnioski, cieszyć się życiem, ale mam jakąś blokadę. Pozytywne emocje, nadmiar energii, wzrost adrenaliny (np. po różnych ćwiczeniach) powodują lęk i jestem znów w martwym punkcie.

Ja już się dawno zorientowałem, że im bardziej się kombinuje z myśleniem, to tym bardziej człowiek zmieszany jest.A najlepiej nic nie robić.Czujesz się dobrze, to jest ok, czujesz się źle to też okey.

Może oddajcie mi tej energii i dobrego samopoczucia,ja się nie będę zastanawiać tylko cieszyć

Celine Marie pisze: ↑

29 października 2018, o 19:44

Może oddajcie mi tej energii i dobrego samopoczucia,ja się nie będę zastanawiać tylko cieszyć

Gdyby to było możliwe, chętnie bym się podzieliła

weird_thoughts pisze: ↑

29 października 2018, o 15:29

Dołączam się do pytania, bo sama mam problem z akceptacją pozytywnego nastroju - jakkolwiek to brzmi. Staram się już nie podchodzić do nerwicy negatywnie, wyciągać wnioski, cieszyć się życiem, ale mam jakąś blokadę. Pozytywne emocje, nadmiar energii, wzrost adrenaliny (np. po różnych ćwiczeniach) powodują lęk i jestem znów w martwym punkcie.

Noo, dokładnie to mam na myśli! Przydałaby się tu rada forumowych ekspertów

Najważniejsze to nie blokować emocji.Na wszelki wypadek warto to wspomnieć, czyli kiedy zaczynasz się cieszyć i naglę bierze Cię stres znowu, to po prostu przyzwól na niego ze świadomością, że gdybyś naprawdę była w szczęśliwej chwili, to nie miałabyś zaraz po zorientowaniu się o tym, spadku nastroju.Zresztą szczęście to coś, co przychodzi w nieoczekiwanym momencie, a co najważniejsze, trwa różnie, raz dłużej, raz krócej i najgorszą rzeczą chyba, kiedy ono przychodzi, jest zatrzymywanie go na siłę, bo wiadomo, że to się nie uda.

Aha, jeszcze moja odpowiedź na pytanie.Praktykuj przepływ emocji przez siebie, czyli nie szukaj szczęścia i nie uciekaj przed lękiem, to sprowadzi Cię do stanu, w którym nie zastanawiasz się nad emocjami, a przeżywasz je.