Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Nie wiem czy mieliście tak ale od jakiegoś czasu mam straszny chaos w głowie , moje myśli ostatnio kręcą się albo wokół dzieci ze jednej albo drugiej poświęcam za mało czasu albo że byłabym szczęśliwsza gdybym wogole się nie zdecydowała mieć dzieci , i odnośnie mojego męża ze popełniam chyba błąd wychodząc za niego , że denerwuje mnie na każdym kroku wogole irytuje mnie ze stąpa po naszym mieszkaniu , bmiesliscie może takie dylematy odnośnie bliskich , a potem pon wyjściu z nerwicy okazało się ze wszystko wróciło do normy odnośnie uczuć co do partnerów i dzieci ?

Nerwica potrafi sprawić, że poddaje się w wątpliwość rzeczy ważne dla siebie,czasem najważniejsze. Do tego może dochodzić ogólny stan rozdrażnienia. Ciężko uznać, żeby z jednej strony zastanawianie się czy nie poświęcasz dzieciom za mało czasu, a potem zastanawianie się, że lepiej, by ich nie było było logiczne,a skoro nie jest,to jest nerwicowe. Sfera uczuć w zaburzeniu jest czymś w czym czasem ciężko dojść do ładu w takim stanie, dlatego trzeba ufać, że nie zawsze to,co przychodzi nam do głowy wtedy należy traktować śmiertelnie poważnie.

Niestety tak jest. Znam to uczucie. Co do byłej już żony to potwierdzam każde słowo. Ale nieraz tak też myślałem w stosunku do dzieci. Denerwuje się gdy są za głośno za cicho chociaż one są takie same. Tłumacze sobie po prostu mózg mnie oszukuje. Miłość do nich zwykle wygrywa. Ale nie byli tak kolorowo. Moja była nie wierzyła że mam nerwice pomimo opinii lekarzy a zwłaszcza mojej oceny stanu. Mówiła że to jakiś wymysł. To mnie dobiło. Dlatego akceptacja męża lub żony i zrozumienie i mega wsparcie jest takie ważne. Trzeba realnie zmienić myślenie o osobie zaburzeniem z którą się żyje pod jednym dachem . Bo inaczej... Niestety. Będzie tylko trudniej. Moja żona była totalna egoistką. A ja się nim stałem kiedy zacząłem mieć ataki. Tak się nie da. Ktoś musi ustąpić pomóc.
Trzymaj się. Ściskam.