Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Natalie1208 pisze: ↑

8 sierpnia 2018, o 22:58

Tak, takie mysli i obawy sa naturalne w nerwicy. Wiele osob na forum je ma. Ja tez nigdy nie balam sie zadnej choroby fizycznej. Moja nerwica to glownie lęk przed chorobami psychicznymi, zwlaszcza schizofrenia

Celine Marie pisze: ↑

8 sierpnia 2018, o 23:20

Natalie1208 pisze: ↑

8 sierpnia 2018, o 22:58

Tak, takie mysli i obawy sa naturalne w nerwicy. Wiele osob na forum je ma. Ja tez nigdy nie balam sie zadnej choroby fizycznej. Moja nerwica to glownie lęk przed chorobami psychicznymi, zwlaszcza schizofrenia

To ja odwrotnie,cierpię fizycznie prawdziwe katusze i mam wszystkie choroby świata,może to i prawda

AreeQ pisze: ↑

8 sierpnia 2018, o 20:50

Cześć, znowu ja z moimi wątpliwościami i standardowo lękami.

Bardzo proszę o pomoc, mam już dość, to całkowicie mnie wyniszcza.

Otóz ten lęk dominuje w moim życiu absolutnie. Dosłownie. Jestem bardzo wrażliwy, wszystko biorę sobie do serca, przesadnie analizuję. Po wybraniu nie właściwej szkoły średniej z toksycznymi ludźmi i tak się zaczęła depresja. Mimo, że psychiatra nie zdiagnozował mnie, dostałem leki antydepresanty. Nie wiele pomogły, a skutki uboczne występowały. Codziennie ten lęk mnie paraliżuje, wiem że czytanie o chorobach nakręca "nerwicowca" ale czuję taki spokój na chwilę jak poczytam, a później ciągły lęk.Obawiam się ,że pewnego dnia obudzę się i będą objawy psychozy, albo schizy .Narazie omam ani halucynacji nie mam. Czy przy nerwicy lękowej takie lęki to normalne? Nie boję się nowotworów czy innych chorób, a chorób psychicznych niesamowicie.
Te myśli o chorobach głównie pojawiają się wtedy kiedy łapie mnie nuda.
Przepraszam, że napisałem chaotycznie, ale po koljenym dniu w walce z natrętem myślowym mam dość, to forum to moja jedyna nadzieja. Bardzo proszę o odpowiedź. Pozdrawiam

waako pisze: ↑

9 sierpnia 2018, o 08:31

AreeQ pisze: ↑

8 sierpnia 2018, o 20:50

Cześć, znowu ja z moimi wątpliwościami i standardowo lękami.

Bardzo proszę o pomoc, mam już dość, to całkowicie mnie wyniszcza.

Otóz ten lęk dominuje w moim życiu absolutnie. Dosłownie. Jestem bardzo wrażliwy, wszystko biorę sobie do serca, przesadnie analizuję. Po wybraniu nie właściwej szkoły średniej z toksycznymi ludźmi i tak się zaczęła depresja. Mimo, że psychiatra nie zdiagnozował mnie, dostałem leki antydepresanty. Nie wiele pomogły, a skutki uboczne występowały. Codziennie ten lęk mnie paraliżuje, wiem że czytanie o chorobach nakręca "nerwicowca" ale czuję taki spokój na chwilę jak poczytam, a później ciągły lęk.Obawiam się ,że pewnego dnia obudzę się i będą objawy psychozy, albo schizy .Narazie omam ani halucynacji nie mam. Czy przy nerwicy lękowej takie lęki to normalne? Nie boję się nowotworów czy innych chorób, a chorób psychicznych niesamowicie.
Te myśli o chorobach głównie pojawiają się wtedy kiedy łapie mnie nuda.
Przepraszam, że napisałem chaotycznie, ale po koljenym dniu w walce z natrętem myślowym mam dość, to forum to moja jedyna nadzieja. Bardzo proszę o odpowiedź. Pozdrawiam

Niewątpliwie nasz charakter ma wpływ na częstotliwość pojawiania się lęku. Skoro jesteś osobą wrażliwą, to już sam odpowiedziałeś sobie na pytanie, dlaczego Twój stan emocjonalny jest, jaki jest . Myśli mogą być dosłownie o wszystkim, ale myśli i emocje są ze sobą powiązane. Reasumując, pojawia się myśl, akurat myśl o chorobie psychicznej (nota bene mój konik nerwicowy). Następnie jest analiza, która już sama w sobie jest książkowym objawem zaburzenia nerwicowego, a następnie emocja, czyli lęk. No bo skoro analizujesz, czytasz, dociekasz, to chcesz się upewnić, że wszystko jest okej, boisz się porzucenia kontroli z racji tego, że nie chcesz zachorować na chorobę psychiczną. Ale jak tutaj wiele osób pisało, osoby zaburzone są w pewnym stopniu odporne na choroby psychiczne . To, że masz zaburzenie nie spowoduje tego, że zachorujesz na jakąś chorobę psychiczną. Z własnego doświadczenia mogę Ci napisać tylko tyle, że nerwica jest karmiona analizą. Wpadłeś w tzw. błędne, lękowe koło, które dopóty będzie się kręcić, dopóki nie zrozumiesz, że te natręty są nic nie znaczące i tak naprawdę niczego nie zmieniają. Zaprzestanie analizowania jest już można powiedzieć krokiem milowym w stronę wyjścia z zaburzenia. Z czasem przyjdzie odpowiednia konkluzja, że ta analiza i wątpliwości były bez sensu . Ale to dopiero z czasem. Najważniejszym jest zaprzestanie analizy. Jak przyjdą natręty i analizy, powtarzaj sobie- to iluzja nerwicy- i wmawiaj to sobie jak mantrę. Jestem też pewien, że jak to przeczytasz, to się na chwilę uspokoisz . Bo de facto tak to wszystko działa. Ludzie z zaburzeniem szukają takiego wsparcia i pocieszenia- jest to zupełnie normalnie, bo robiłem tak samo . Zapamiętaj, nie jesteś chory, ani nie zachorujesz na chorobę psychiczną. Masz zaburzenie nerwicowe, którego z powodzeniem można się pozbyć, a z czasem człowiek, który tego dokona, staje się silniejszy, odporniejszy i bardziej pewny siebie .

waako pisze: ↑

9 sierpnia 2018, o 08:31

AreeQ pisze: ↑

8 sierpnia 2018, o 20:50

Cześć, znowu ja z moimi wątpliwościami i standardowo lękami.

Bardzo proszę o pomoc, mam już dość, to całkowicie mnie wyniszcza.

Otóz ten lęk dominuje w moim życiu absolutnie. Dosłownie. Jestem bardzo wrażliwy, wszystko biorę sobie do serca, przesadnie analizuję. Po wybraniu nie właściwej szkoły średniej z toksycznymi ludźmi i tak się zaczęła depresja. Mimo, że psychiatra nie zdiagnozował mnie, dostałem leki antydepresanty. Nie wiele pomogły, a skutki uboczne występowały. Codziennie ten lęk mnie paraliżuje, wiem że czytanie o chorobach nakręca "nerwicowca" ale czuję taki spokój na chwilę jak poczytam, a później ciągły lęk.Obawiam się ,że pewnego dnia obudzę się i będą objawy psychozy, albo schizy .Narazie omam ani halucynacji nie mam. Czy przy nerwicy lękowej takie lęki to normalne? Nie boję się nowotworów czy innych chorób, a chorób psychicznych niesamowicie.
Te myśli o chorobach głównie pojawiają się wtedy kiedy łapie mnie nuda.
Przepraszam, że napisałem chaotycznie, ale po koljenym dniu w walce z natrętem myślowym mam dość, to forum to moja jedyna nadzieja. Bardzo proszę o odpowiedź. Pozdrawiam

Niewątpliwie nasz charakter ma wpływ na częstotliwość pojawiania się lęku. Skoro jesteś osobą wrażliwą, to już sam odpowiedziałeś sobie na pytanie, dlaczego Twój stan emocjonalny jest, jaki jest . Myśli mogą być dosłownie o wszystkim, ale myśli i emocje są ze sobą powiązane. Reasumując, pojawia się myśl, akurat myśl o chorobie psychicznej (nota bene mój konik nerwicowy). Następnie jest analiza, która już sama w sobie jest książkowym objawem zaburzenia nerwicowego, a następnie emocja, czyli lęk. No bo skoro analizujesz, czytasz, dociekasz, to chcesz się upewnić, że wszystko jest okej, boisz się porzucenia kontroli z racji tego, że nie chcesz zachorować na chorobę psychiczną. Ale jak tutaj wiele osób pisało, osoby zaburzone są w pewnym stopniu odporne na choroby psychiczne . To, że masz zaburzenie nie spowoduje tego, że zachorujesz na jakąś chorobę psychiczną. Z własnego doświadczenia mogę Ci napisać tylko tyle, że nerwica jest karmiona analizą. Wpadłeś w tzw. błędne, lękowe koło, które dopóty będzie się kręcić, dopóki nie zrozumiesz, że te natręty są nic nie znaczące i tak naprawdę niczego nie zmieniają. Zaprzestanie analizowania jest już można powiedzieć krokiem milowym w stronę wyjścia z zaburzenia. Z czasem przyjdzie odpowiednia konkluzja, że ta analiza i wątpliwości były bez sensu . Ale to dopiero z czasem. Najważniejszym jest zaprzestanie analizy. Jak przyjdą natręty i analizy, powtarzaj sobie- to iluzja nerwicy- i wmawiaj to sobie jak mantrę. Jestem też pewien, że jak to przeczytasz, to się na chwilę uspokoisz . Bo de facto tak to wszystko działa. Ludzie z zaburzeniem szukają takiego wsparcia i pocieszenia- jest to zupełnie normalnie, bo robiłem tak samo . Zapamiętaj, nie jesteś chory, ani nie zachorujesz na chorobę psychiczną. Masz zaburzenie nerwicowe, którego z powodzeniem można się pozbyć, a z czasem człowiek, który tego dokona, staje się silniejszy, odporniejszy i bardziej pewny siebie .

Zalękniona25 pisze: ↑

9 sierpnia 2018, o 09:28

waako pisze: ↑

9 sierpnia 2018, o 08:31

AreeQ pisze: ↑

8 sierpnia 2018, o 20:50

Cześć, znowu ja z moimi wątpliwościami i standardowo lękami.

Bardzo proszę o pomoc, mam już dość, to całkowicie mnie wyniszcza.

Otóz ten lęk dominuje w moim życiu absolutnie. Dosłownie. Jestem bardzo wrażliwy, wszystko biorę sobie do serca, przesadnie analizuję. Po wybraniu nie właściwej szkoły średniej z toksycznymi ludźmi i tak się zaczęła depresja. Mimo, że psychiatra nie zdiagnozował mnie, dostałem leki antydepresanty. Nie wiele pomogły, a skutki uboczne występowały. Codziennie ten lęk mnie paraliżuje, wiem że czytanie o chorobach nakręca "nerwicowca" ale czuję taki spokój na chwilę jak poczytam, a później ciągły lęk.Obawiam się ,że pewnego dnia obudzę się i będą objawy psychozy, albo schizy .Narazie omam ani halucynacji nie mam. Czy przy nerwicy lękowej takie lęki to normalne? Nie boję się nowotworów czy innych chorób, a chorób psychicznych niesamowicie.
Te myśli o chorobach głównie pojawiają się wtedy kiedy łapie mnie nuda.
Przepraszam, że napisałem chaotycznie, ale po koljenym dniu w walce z natrętem myślowym mam dość, to forum to moja jedyna nadzieja. Bardzo proszę o odpowiedź. Pozdrawiam

Niewątpliwie nasz charakter ma wpływ na częstotliwość pojawiania się lęku. Skoro jesteś osobą wrażliwą, to już sam odpowiedziałeś sobie na pytanie, dlaczego Twój stan emocjonalny jest, jaki jest . Myśli mogą być dosłownie o wszystkim, ale myśli i emocje są ze sobą powiązane. Reasumując, pojawia się myśl, akurat myśl o chorobie psychicznej (nota bene mój konik nerwicowy). Następnie jest analiza, która już sama w sobie jest książkowym objawem zaburzenia nerwicowego, a następnie emocja, czyli lęk. No bo skoro analizujesz, czytasz, dociekasz, to chcesz się upewnić, że wszystko jest okej, boisz się porzucenia kontroli z racji tego, że nie chcesz zachorować na chorobę psychiczną. Ale jak tutaj wiele osób pisało, osoby zaburzone są w pewnym stopniu odporne na choroby psychiczne . To, że masz zaburzenie nie spowoduje tego, że zachorujesz na jakąś chorobę psychiczną. Z własnego doświadczenia mogę Ci napisać tylko tyle, że nerwica jest karmiona analizą. Wpadłeś w tzw. błędne, lękowe koło, które dopóty będzie się kręcić, dopóki nie zrozumiesz, że te natręty są nic nie znaczące i tak naprawdę niczego nie zmieniają. Zaprzestanie analizowania jest już można powiedzieć krokiem milowym w stronę wyjścia z zaburzenia. Z czasem przyjdzie odpowiednia konkluzja, że ta analiza i wątpliwości były bez sensu . Ale to dopiero z czasem. Najważniejszym jest zaprzestanie analizy. Jak przyjdą natręty i analizy, powtarzaj sobie- to iluzja nerwicy- i wmawiaj to sobie jak mantrę. Jestem też pewien, że jak to przeczytasz, to się na chwilę uspokoisz . Bo de facto tak to wszystko działa. Ludzie z zaburzeniem szukają takiego wsparcia i pocieszenia- jest to zupełnie normalnie, bo robiłem tak samo . Zapamiętaj, nie jesteś chory, ani nie zachorujesz na chorobę psychiczną. Masz zaburzenie nerwicowe, którego z powodzeniem można się pozbyć, a z czasem człowiek, który tego dokona, staje się silniejszy, odporniejszy i bardziej pewny siebie .

Wiesz co Waako to co piszesz jest tak meega dla mnie sensowne i jest osłodą na moje lękowe myślenie. Czytam to i czuję taki jasny przekaz czym to wszystko jest. Jesteś zarąbisty , dzięki

waako pisze: ↑

9 sierpnia 2018, o 09:30

Zalękniona25 pisze: ↑

9 sierpnia 2018, o 09:28

waako pisze: ↑

9 sierpnia 2018, o 08:31

Niewątpliwie nasz charakter ma wpływ na częstotliwość pojawiania się lęku. Skoro jesteś osobą wrażliwą, to już sam odpowiedziałeś sobie na pytanie, dlaczego Twój stan emocjonalny jest, jaki jest . Myśli mogą być dosłownie o wszystkim, ale myśli i emocje są ze sobą powiązane. Reasumując, pojawia się myśl, akurat myśl o chorobie psychicznej (nota bene mój konik nerwicowy). Następnie jest analiza, która już sama w sobie jest książkowym objawem zaburzenia nerwicowego, a następnie emocja, czyli lęk. No bo skoro analizujesz, czytasz, dociekasz, to chcesz się upewnić, że wszystko jest okej, boisz się porzucenia kontroli z racji tego, że nie chcesz zachorować na chorobę psychiczną. Ale jak tutaj wiele osób pisało, osoby zaburzone są w pewnym stopniu odporne na choroby psychiczne . To, że masz zaburzenie nie spowoduje tego, że zachorujesz na jakąś chorobę psychiczną. Z własnego doświadczenia mogę Ci napisać tylko tyle, że nerwica jest karmiona analizą. Wpadłeś w tzw. błędne, lękowe koło, które dopóty będzie się kręcić, dopóki nie zrozumiesz, że te natręty są nic nie znaczące i tak naprawdę niczego nie zmieniają. Zaprzestanie analizowania jest już można powiedzieć krokiem milowym w stronę wyjścia z zaburzenia. Z czasem przyjdzie odpowiednia konkluzja, że ta analiza i wątpliwości były bez sensu . Ale to dopiero z czasem. Najważniejszym jest zaprzestanie analizy. Jak przyjdą natręty i analizy, powtarzaj sobie- to iluzja nerwicy- i wmawiaj to sobie jak mantrę. Jestem też pewien, że jak to przeczytasz, to się na chwilę uspokoisz . Bo de facto tak to wszystko działa. Ludzie z zaburzeniem szukają takiego wsparcia i pocieszenia- jest to zupełnie normalnie, bo robiłem tak samo . Zapamiętaj, nie jesteś chory, ani nie zachorujesz na chorobę psychiczną. Masz zaburzenie nerwicowe, którego z powodzeniem można się pozbyć, a z czasem człowiek, który tego dokona, staje się silniejszy, odporniejszy i bardziej pewny siebie .

Wiesz co Waako to co piszesz jest tak meega dla mnie sensowne i jest osłodą na moje lękowe myślenie. Czytam to i czuję taki jasny przekaz czym to wszystko jest. Jesteś zarąbisty , dzięki

A oto żart na dzisiejszy dzień:
http://generator.memy.pl/ajax/generImg. ... 1363&fin=1

AreeQ pisze: ↑

8 sierpnia 2018, o 20:50

.Obawiam się ,że pewnego dnia obudzę się i będą objawy psychozy, albo schizy .Narazie omam ani halucynacji nie mam.

Dixie pisze: ↑

9 sierpnia 2018, o 14:18

AreeQ pisze: ↑

8 sierpnia 2018, o 20:50

.Obawiam się ,że pewnego dnia obudzę się i będą objawy psychozy, albo schizy .Narazie omam ani halucynacji nie mam.

Zastanawiam się, czy to możliwe, dostać psychozy ot tak. Chyba coś by musiało się wydarzyć. Ja miałam taki epizod kiedyś, ale dlatego, że byłam złym towarzystwie, które mi coś wmówiło, a ja głupia uwierzyłam w nieracjonalne rzeczy. Też się czasem zastanawiam, czy będę miała znów epizod, ale z drugiej strony wiem, że lęki, niepokój to wynik stresu i obciążenia, więc nie dam się tak łatwo podejść.

Ktoś się wypowie? Podobno zdrowi ludzie też miewają psychozy.