Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

p.karnia1 pisze: ↑

19 czerwca 2018, o 08:07

Cześć, biorę escitalopram chyba już z pół roku. Na początku fajnie działał ale nigdy na sto %%. Stałem się po nim rozmowny, bardziej otwarty na ludzi bardziej zmotywowany do zrobienia czegoś ale co stego skoro lęk dalej zaczął się pojawiać i muszę ratować się alprazolem. Dziś idę do lekarza i pewnie będziemy zmieniać lek, i tak się zastanawiam który lek jest stricte najlepszy na lęk uogolniony i cechuje się najlepszym profilem bezpieczeństwa,? Wydaje mi się że jeżeli chodzi o skuteczność to chyba paroksetyna ale znowu jej odstawienie później to kosmos. Co myślicie, jakieś porady z doświadczenia?

p.karnia1 pisze: ↑

19 czerwca 2018, o 08:07

Cześć, biorę escitalopram chyba już z pół roku. Na początku fajnie działał ale nigdy na sto %%. Stałem się po nim rozmowny, bardziej otwarty na ludzi bardziej zmotywowany do zrobienia czegoś ale co stego skoro lęk dalej zaczął się pojawiać i muszę ratować się alprazolem. Dziś idę do lekarza i pewnie będziemy zmieniać lek, i tak się zastanawiam który lek jest stricte najlepszy na lęk uogolniony i cechuje się najlepszym profilem bezpieczeństwa,? Wydaje mi się że jeżeli chodzi o skuteczność to chyba paroksetyna ale znowu jej odstawienie później to kosmos. Co myślicie, jakieś porady z doświadczenia?

p.karnia1 pisze: ↑

19 czerwca 2018, o 08:07

Cześć, biorę escitalopram chyba już z pół roku. Na początku fajnie działał ale nigdy na sto %%. Stałem się po nim rozmowny, bardziej otwarty na ludzi bardziej zmotywowany do zrobienia czegoś ale co stego skoro lęk dalej zaczął się pojawiać i muszę ratować się alprazolem. Dziś idę do lekarza i pewnie będziemy zmieniać lek, i tak się zastanawiam który lek jest stricte najlepszy na lęk uogolniony i cechuje się najlepszym profilem bezpieczeństwa,? Wydaje mi się że jeżeli chodzi o skuteczność to chyba paroksetyna ale znowu jej odstawienie później to kosmos. Co myślicie, jakieś porady z doświadczenia?

Bartez93 pisze: ↑

19 czerwca 2018, o 10:49

Zawsze do Escitalopramu można dobrać na lęki i natręty Rispolept.Mi taka konfiguracja pozwoliła pozbyć się ataków paniki.

Adrian99 pisze: ↑

19 czerwca 2018, o 10:26

p.karnia1 pisze: ↑

19 czerwca 2018, o 08:07

Cześć, biorę escitalopram chyba już z pół roku. Na początku fajnie działał ale nigdy na sto %%. Stałem się po nim rozmowny, bardziej otwarty na ludzi bardziej zmotywowany do zrobienia czegoś ale co stego skoro lęk dalej zaczął się pojawiać i muszę ratować się alprazolem. Dziś idę do lekarza i pewnie będziemy zmieniać lek, i tak się zastanawiam który lek jest stricte najlepszy na lęk uogolniony i cechuje się najlepszym profilem bezpieczeństwa,? Wydaje mi się że jeżeli chodzi o skuteczność to chyba paroksetyna ale znowu jej odstawienie później to kosmos. Co myślicie, jakieś porady z doświadczenia?

Hej, ja również biorę esci. Jest właśnie tak jak mówisz. Rozmownosc motywacja itd. mysle że ten lek to idealny dodatek do pracy nad sobą więc nie kombinuj i pracuj nad sobą.Ja osobiście stosuje ta taktykę.

zbigniewcichyszelest pisze: ↑

19 czerwca 2018, o 12:29

Ja to po prostu bym większości z was radził odstawić leki i skupić się na pracy nad sobą. Często mamy takie złudne wrażenie że ktoś za nas wyjdzie z zaburzeń, że może leki to zrobią. Prawda jest taka że może i na lekach będzie wam trochę lepiej, ale w końcu trzeba będzie je odstawić, a po tym albo zacznie się z powrotem to samo, albo pójdziecie moim śladem czyli "a co jeśli wszystko było dobrze tylko przez leki, a po lekach znowu mi to wróci?". I znów zaczyna się analiza czy aby na pewno dobrze się czujemy, gdzieś przeczytamy że po odstawieniu leków lęki mogą wrócić i faktycznie nam wracają, bo gdzieś się tego boimy. Nie zawsze tak jest, ale dopóki nie przepracujemy postawy lękowej, to bardzo często są nawroty. Dodatkowo leki są szkodliwe przy długim stosowaniu, a przecież większość nerwicowców to też hipochondrycy, którzy na punkcie zdrowia są przewrażliwieni, więc biorąc kilka lat leki, które niszczą wątrobę itd. jesteśmy często w błędnym kole obaw o zdrowie (spotkałem się z takimi przypadkami). Ja zacząłem brać leki, ale bardzo szybko je odstawiłem, bo uznałem, że wolę wiedzieć świadomie na jakim etapie w zaburzeniu stoję, a nie kryć się pod maską sztucznych specyfików regulujących moje poziomy dopaminy i udawać, że wszystko jest elegancko. Sam Victor ma też średnie zdanie co do leków, co zresztą słychać w jego nagraniach. Nie mówił nigdy "NIE BIERZCIE LEKÓW" bo nie zawsze tak można. Są takie przypadki tak ciężkich nerwic, że bez leków nie damy rady uporządkować sobie tego w głowie, ale po czasie i tak trzeba z nich zrezygnować. Moim zdaniem leki są dobre na schizofrenie, na CHAD albo na inne cięższe choroby psychiczne, ale w przypadku naszych zaburzeń stanu emocjonalnego 99% zależy od nas i naszego nastawienia, działania i świadomego obserwowania własnych emocji w poszczególnych sytuacjach.