Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Hej z może to głupie ale czy wszyscy mamy dialog wewnętrzny? Tzn taka nieustanna rozmowę w myślach z samym sobą, analizowanie czynności, analizowanie ludzi których mijamy, odtwarzanie np rozmów, toczenie w myślach rozwowy z kimś, taki dialog myślowy sam z sobą od rana nieustannie, duża część dialogu dotyczy oczywiście zaburzeń i lęków. Ale czy taki dialog występuje ogólnie i trwa cały czas?

Ja mam takie coś dosyc często jak tak sobie pomyśle
To raczej całkiem normalne ale my już przypisujemy temu znaczenie bo lęki robią swoje 🤭

Ja mam dialog wewnętrzny 24h

No jasne, że tak. Każdy człowiek ma takie analizy, wielu nawet nie patrzy na to bo nie ma powodu zwracać uwagi (lęki, obawy u nich nie występują).
Od tego mamy umysł, on wszystko analizuje, stąd też myśli o wszystkim

Uff dzięki dankan a taka sytuacja, idę do sklepu za przeproszeniem posrany od lęku wchodzę i odrazu myśli że dziwnie wyglądam od lęku że ludzie to widzą, patrzę się czy się na mnie nie patrzą, takie mega speszenie, rozważam nad czym myślą iw danej chwili i wogole.. Potem wychodzę że sklepu i atak paniki że to urojenia ksobne

p.karnia1 pisze: ↑

8 czerwca 2018, o 10:53

Uff dzięki dankan a taka sytuacja, idę do sklepu za przeproszeniem posrany od lęku wchodzę i odrazu myśli że dziwnie wyglądam od lęku że ludzie to widzą, patrzę się czy się na mnie nie patrzą, takie mega speszenie, rozważam nad czym myślą iw danej chwili i wogole.. Potem wychodzę że sklepu i atak paniki że to urojenia ksobne

Przy zaburzeniu bynajmniej dopóki nie opanujemy akceptacji cały czas skanujemy swoje ciało, swoje samopoczucie. Mamy poczucie że to co się z nami dzieje jest bardzo dziwne, dlatego wydaje nam się że to strasznie widać na zewnątrz. Przede wszystkim trzeba podejść do tego z myślą "a co mnie to, co powiedzą ludzie", przydatne też są słowa otoczenia (mam na mysli przyjaciół ktorzy o tym wiedzą czy tez rodzine) które potwierdzają nam, że po nas tak naprawdę nic nie widać i że zachowujemy się zupełnie normalnie a takie są fakty, że to co mamy w głowie nie odbija się na naszym zachowaniu wśród ludzi czy sposobie bycia.

Ale ten dialog wewnętrzny jest taki męczący, nasila tylko lęk bo przejmuje się nim że to jakieś zaburzenia myślenia jak w schizofrenii..

p.karnia1 pisze: ↑

8 czerwca 2018, o 11:28

Ale ten dialog wewnętrzny jest taki męczący, nasila tylko lęk bo przejmuje się nim że to jakieś zaburzenia myślenia jak w schizofrenii..

Mam identycznie, wszystko tak jak napisales. Rowniez mam lek przed tym ze to sa zaburzenia myslenia, non stop podpinam swoje mysli pod jakis rodzaj urojen...

Tragedia..

A dodatkowo ten dialog wewnętrzny niszczy pamięć całkowicie, nie pamiętam co robiłem minute temu bo tak jak bym tylko żył myśleniem..

p.karnia1 pisze: ↑

8 czerwca 2018, o 12:40

A dodatkowo ten dialog wewnętrzny niszczy pamięć całkowicie, nie pamiętam co robiłem minute temu bo tak jak bym tylko żył myśleniem..

Przede wszystkim trzeba stopować rozmyślanie o tym, nie analizować, nie ciągnąć rozmyślań aż w końcu się to samo wyciszy po czasie a pamięć zacznie powoli wracać. Wiem że to trudne ale najlepsze co można zrobić to mieć to wszystko gdzieś.

Ja w dd miałam to samo, non stop myślałam i analizowałam, 24h na dobę, i najgorzej ze nakrecalam się tym, no bo ja się każdej myśli jednej dziwiłam bo każda stanowiła zagrożenie, nawet normalna. Ale jak dd jest mniejsze to i na ten dialog się nie zwraca uwagi, On jest sobie i tyle. Nie martw się, to nie schizofrenia

szpagat pisze: ↑

8 czerwca 2018, o 14:22

Ja w dd miałam to samo, non stop myślałam i analizowałam, 24h na dobę, i najgorzej ze nakrecalam się tym, no bo ja się każdej myśli jednej dziwiłam bo każda stanowiła zagrożenie, nawet normalna. Ale jak dd jest mniejsze to i na ten dialog się nie zwraca uwagi, On jest sobie i tyle. Nie martw się, to nie schizofrenia

Tak zdecydowanie to wina DD, tak samo jak u ciebie jak u mnie DD bylo mniejsze badz znikało to ten dialog również.

p.karnia1 pisze: ↑

8 czerwca 2018, o 12:07

Tragedia..

Zajmuj się czyms na siłę, byleby nie ciagnac analizy. U mnie działa czesto

p.karnia1 pisze: ↑

8 czerwca 2018, o 10:26

Hej z może to głupie ale czy wszyscy mamy dialog wewnętrzny? Tzn taka nieustanna rozmowę w myślach z samym sobą, analizowanie czynności, analizowanie ludzi których mijamy, odtwarzanie np rozmów, toczenie w myślach rozwowy z kimś, taki dialog myślowy sam z sobą od rana nieustannie, duża część dialogu dotyczy oczywiście zaburzeń i lęków. Ale czy taki dialog występuje ogólnie i trwa cały czas?

Pamiętam że zanim złapałem zaburzenie miałem tak jak to opisujesz, rozmawiałem sam ze sobą bo w końcu skąd było wziąć mądrzejszą osobę, dialog taki ustawał gdy byłłm czymś zajęty myślowo. Także myślę że to zdrowy objaw a jedyny problem tematyka bo myślenie o lęku powoduje lęk.