Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Nie będzie bardzo odkrywcze to co napisze, ale często czytamy/słuchamy czegoś milion razy a nadal nie może coś nam w tej głowie zeskoczy.

Znacie to uczucie kiedy lęk jest tak silny że macie wrażenie ze zwariujecie? czujecie ze zaraz nadejdzie atak paniki?
wpuśccie ten lęk do środka !

W nerwicy wszystko chcemy robić szybko, nie umiemy usiedzieć w miejscu, mamy potrzebę machania kończynami, stukania palcami, kołysania się, przerywania czynności, no po prostu ciągłego ruszania się. Trudno nam usiedzieć na tyłku, obejrzeć film, poczytać książkę bo czujemy ze zaraz coś się stanie.

i własnie.. tu warto się zatrzymać ! dosłownie się zatrzymać.

Kiedy czujesz ze napięcie jest ogromne usiądź ,puść ręce swobodnie i nie ruszaj się. Pozwól lękowi wejść do Twojego ciała i zrobić z Tobą co chce. Kiedy już to zrobisz poczujesz pewnie mrowienie, uczucia ciepła itd- to właśnie ten lek który chodzi po Twoim ciele. Posiedź tak nieruchomo, 5,10 minut, a w którymś momencie poczujesz jak napięcie schodzi, natrętne myśli znikają. Lęk zrobił z Tobą co miał zrobić i .. odszedł ! Ale uwaga.. nie ciesz się ze odszedł, niech Ci będzie obojętne czy on jest czy go nie ma, po prostu wróć do swoich czynności

Mnie to zawsze bardzo pomaga, zwłaszcza rano gdy napięcie jest największe.

Pomocne jest tez powolne wykonywanie czynnosci. Troche tak jak gdy spowalniamy obraz na filmie.
Wykonujemy dana czynność ale bardzo wolno.
Np idziemy wstawic wode na herbate. Powoli wyciagamy reke do czajnika liczymy sobie np do 5 i spokojnym krokiem idziemy do kranu nalać wode. Lęk szaleje, niech sobie szaleje.
My natomist powolnym ruchem otwieramy szafkę, ogladamy kubki nawet przez nie wiem 15 sekund, w koncu wybieramy ulubiony. Itd
Przeczytalam kiedys o tym w jednej ksiazce i jak czuje ze napiecie rosnie, staram sie wlasnie w danym momencie " spowolnic" swoje ruchy:)

dzięki Natalie za ten post, zgadzam się w 100%

Natalie1208 pisze: ↑

6 kwietnia 2018, o 16:00

Pomocne jest tez powolne wykonywanie czynnosci. Troche tak jak gdy spowalniamy obraz na filmie.
Wykonujemy dana czynność ale bardzo wolno.
Np idziemy wstawic wode na herbate. Powoli wyciagamy reke do czajnika liczymy sobie np do 5 i spokojnym krokiem idziemy do kranu nalać wode. Lęk szaleje, niech sobie szaleje.
My natomist powolnym ruchem otwieramy szafkę, ogladamy kubki nawet przez nie wiem 15 sekund, w koncu wybieramy ulubiony. Itd
Przeczytalam kiedys o tym w jednej ksiazce i jak czuje ze napiecie rosnie, staram sie wlasnie w danym momencie " spowolnic" swoje ruchy:)

No brawo!!!!
Ciekawe ile osob skorzysta z tego co napisalas....i jeszcze pozwolic lekowi byc i nie panikowac. O to chodzi. Wlasnie tak!

Ja tak robie tzn z tym wpuszczaniem i odczuwaniem leku

Sine i jak Ci idzie?:D

Sine pisze: ↑

6 kwietnia 2018, o 16:29

Ja tak robie tzn z tym wpuszczaniem i odczuwaniem leku

Ja to samo Madzia

a co robić z poczuciem mega smutku, a wręcz przerażającego bólu emocjonalnego, który łapie np w towarzystwie?

wiele mówicie o tym by pozwolić lękowi robić swoje, są też ćwiczenia polegające na wewnętrznej rozmowie z własnym "ja".
I U mnie jest ten problem że za każdym razem kiedy nachodzi mnie lęk to próbuje się temu dać ponieść i sobie w środku coś uzmysłowić że to tylko iluzja w mojej głowie a lęk nagle znika i przestaje o tym myśleć nie mogąc go nawet odczuć i zweryfikować dokładnie. Czy to nie jest czasem duszenie w sobie tych lęków? Z tego co wiem to nie najlepsze wyjście z walką z nimi bo i tak będą w kółko wracać.

Tysiołek ja mam własnie podobnie...
często go chcę, siadam, albo nie jak nie mam okazji ,otwieram się na niego...a on jakby się blokuje. Czuję wtedy ucisk w klacie, blokadę..

jagaaga pisze: ↑

6 kwietnia 2018, o 17:03

Tysiołek ja mam własnie podobnie...
często go chcę, siadam, albo nie jak nie mam okazji ,otwieram się na niego...a on jakby się blokuje. Czuję wtedy ucisk w klacie, blokadę..

no właśnie jagaaga i dla mnie teraz rodzi się pytanie czy szukać go i wywoływać na siłę i docierać do niego, ale to wywołuje wstępną analizę która nie jest mile widziana...czy po prostu to olewać.

Ja mam cały dzień ucisk w skroniach i na czole i takie jakby szczypanie i pieczenie na głowie a do tego czasem migrenę. Staram się tym nie przejmować ale jest to na dłuższą metę strasznie męczące.

Mi nawet spoko odburzanie idzie, są kryzysy ale one mnie uczą jak reagować.

Ja tez przez kilka godzin dziennie mam ucisk w skroniach i na czole ale to gdy przez te kilka godzin dziennie się nakręcam jeszcze nerwica. Ja pół dnia nerwice mam a pół nie mam i tak w kółko idzie się zirytować

PRO Therapy London?

To jest może dobre jak ktoś ma ataki paniki ale gdy ktoś czuje jeden wielki atak/niepokój/złe samopoczucie/napięcie non stop to co?ma siedzieć non stop ?:P