Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

czarnula pisze: ↑

19 lutego 2018, o 15:16

Kiedyś bardziej mnie to dobijało, wystarczył wolny weekend od uczelni, który cały przysypiałam albo plątałam się po domu przygnębiona i bez chęci do życia Dlatego prawda jest, ze dobrze jest czymś zająć głowę, nawet głupim sprzątaniem
Gdy rok temu miałam taki czas, ze zajęć na uczelni było mniej to zaświeciła mi się lampka, ze oho! Bedziesz miała za dużo czasu na rozmyślanie! I znalazłam prace dorywczą, żeby mieć co robić i pomogło w pracy nie myślałam zbyt wiele, miałam na głowie jeszcze zajęcia plus sesja nerwica zeszła na drugi plan. Obecnie nie pracuje i mam miesiąc przerwy od studiów bo czekam na magisterskie, ale jest już dużo lepiej, choć bałam się tego okresu. Nerwica nauczyła mnie, aby coś robić, czymś się zajmować wiec staram się jednak nie leżeć w łóżku żeby znów nie popaść w ciężkie stany.
Grunt to coś ze sobą robić, zajmować sobie głowę czymś, wyjść na spacer, posprzątać, spotkać się z kimś, pójść na zakupy, cokolwiek! Choć czasem trzeba się zmusić to jednak myśle, ze jest to jedno z lepszych lekarstw na depresyjne stany i warto się czasem przycisnąć do działania

czarnula pisze: ↑

19 lutego 2018, o 15:16

Kiedyś bardziej mnie to dobijało, wystarczył wolny weekend od uczelni, który cały przysypiałam albo plątałam się po domu przygnębiona i bez chęci do życia Dlatego prawda jest, ze dobrze jest czymś zająć głowę, nawet głupim sprzątaniem
Gdy rok temu miałam taki czas, ze zajęć na uczelni było mniej to zaświeciła mi się lampka, ze oho! Bedziesz miała za dużo czasu na rozmyślanie! I znalazłam prace dorywczą, żeby mieć co robić i pomogło w pracy nie myślałam zbyt wiele, miałam na głowie jeszcze zajęcia plus sesja nerwica zeszła na drugi plan. Obecnie nie pracuje i mam miesiąc przerwy od studiów bo czekam na magisterskie, ale jest już dużo lepiej, choć bałam się tego okresu. Nerwica nauczyła mnie, aby coś robić, czymś się zajmować wiec staram się jednak nie leżeć w łóżku żeby znów nie popaść w ciężkie stany.
Grunt to coś ze sobą robić, zajmować sobie głowę czymś, wyjść na spacer, posprzątać, spotkać się z kimś, pójść na zakupy, cokolwiek! Choć czasem trzeba się zmusić to jednak myśle, ze jest to jedno z lepszych lekarstw na depresyjne stany i warto się czasem przycisnąć do działania

whyisthat pisze: ↑

19 lutego 2018, o 18:09

jeszcze w dodatku mam non stop gorączkę 36.8 niby to normalny stan ale zawsze mailem mniej niż 36.6 dopiero co skończyłem brać antybiotyki

czarnula pisze: ↑

19 lutego 2018, o 18:17

whyisthat pisze: ↑

19 lutego 2018, o 18:09

jeszcze w dodatku mam non stop gorączkę 36.8 niby to normalny stan ale zawsze mailem mniej niż 36.6 dopiero co skończyłem brać antybiotyki

36.8 to nie gorączka, to nawet stan podgorączkowy nie jest. Ja normalnie mam temperaturę 37, czasem nawet 37,2 i żyje powyżej 37,5 można się zacząć trochę martwić. Poza tym każdy z nas ma indywidualna temperaturę ciała, to zależy od organizmu mało kto ma wydaje mi się książkowa 36.6 także nie ma co panikować.
Zreszta jak skoro brałeś antybiotyk na jakaś infekcje to być może organizm jeszcze coś tam walczy, wiec temperatura jest leciusieńko podniesiona.