Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Mam do Was pytanie jak w tytule. Moze ktos z Was jest albo byl na podobym etapie i moze podzielić sie swoimi uwagami? Jak wziac ostatecznie rozwód z nerwica? Mam przeczucie,ze brakuje mi przyslowiowej kropki nad i, puszczenia kontroli tak na 100%. Umysl ciągle wraca do pewnych myśli jak zdarta plyta na zasadzie a co jesli cos wydarzy sie w przyszlosci. I to tak odbieram,ze mam problem z ostatecznym zaryzykowaniem i tez porzuceniem bycia zaburzona, co jest niejako pewna strefa komfortu.

Strefa komfortu, czyli, ze uciekasz w zaburzenie?

"a co jesli cos wydarzy sie w przyszlosci. " i tutaj masz odpowiedz na swoje pytanie. Nie wiesz co wydarzy się w przyszlosci,nikt z nas tego nie wie i dopoki yego nie zaakceptujesz to zaburzenie bedzie trwac,bo nie tolerujesz czarnych scenariuszy. Na pierwszym i w sumie ost spotkaniu z psychologiem powiedzialam to samo co Ty i Pani psycholog mi powiedziala,ze radzi mi zaakceptowac ze w przyszlosci moze stac się wszystko.

eiviss1204 pisze: ↑

22 listopada 2017, o 23:09

"a co jesli cos wydarzy sie w przyszlosci. " i tutaj masz odpowiedz na swoje pytanie. Nie wiesz co wydarzy się w przyszlosci,nikt z nas tego nie wie i dopoki yego nie zaakceptujesz to zaburzenie bedzie trwac,bo nie tolerujesz czarnych scenariuszy. Na pierwszym i w sumie ost spotkaniu z psychologiem powiedzialam to samo co Ty i Pani psycholog mi powiedziala,ze radzi mi zaakceptowac ze w przyszlosci moze stac się wszystko.

Co u ciebie? Bardzo mi pomogłaś na początku przygody z forum. Za co bede ci wdzięczna. Ja jeszcze długa droga ale chodzę do psychologa. Wiec jest i nadzieja dla mnie. Pisz czasami cos pozytywnego fajnie sie to czyta. Jest siła, jest moc

Alpina86 pisze: ↑

22 listopada 2017, o 23:26

eiviss1204 pisze: ↑

22 listopada 2017, o 23:09

"a co jesli cos wydarzy sie w przyszlosci. " i tutaj masz odpowiedz na swoje pytanie. Nie wiesz co wydarzy się w przyszlosci,nikt z nas tego nie wie i dopoki yego nie zaakceptujesz to zaburzenie bedzie trwac,bo nie tolerujesz czarnych scenariuszy. Na pierwszym i w sumie ost spotkaniu z psychologiem powiedzialam to samo co Ty i Pani psycholog mi powiedziala,ze radzi mi zaakceptowac ze w przyszlosci moze stac się wszystko.

Co u ciebie? Bardzo mi pomogłaś na początku przygody z forum. Za co bede ci wdzięczna. Ja jeszcze długa droga ale chodzę do psychologa. Wiec jest i nadzieja dla mnie. Pisz czasami cos pozytywnego fajnie sie to czyta. Jest siła, jest moc

Dzięki wielkie Będę zagladac czesciej Mam nadzieję,ze coraz lepiej sobie radzisz i wyjdziesz na prostą,bo naprawde mozna z tego wyjsc i byc szczesliwym !
Takze 3mam kciuki Pisz czasami co u Ciebie slychac i jak terapia