Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam! Historię mojej nerwicy możecie przeczytać w moich dawniejszych postach. Nie chce mi się jej kolejny raz powtarzać, zresztą nic to nie wniesie do tego o czym chcę napisać. Do rzeczy
Można powiedzieć, że osiągnąłem jakiś punkt w pozbywaniu się tego wszystkiego. Praktycznie nie mam już odrealnień i można powiedzieć że na codzień żyję normalnie. Dom, praca, spacerek, sklep, znajomy, rodzina itp. W tym obszarze jest ok i tak naprawdę gdyby tak było ze wszystkim to poprosiłbym o rangę "odburzony".
No ale niestety tak nie jest Problemem jest jakaś blokada która wytworzyła się w mojej głowie, przez co robienie niektórych rzeczy wciąż mnie przerasta. Chciałbym np. pójść na basen, ale odczuwam lęk. Nie żaden konkretny, w sensie ani nie boję się że zemdleję czy coś, bo wiem że nie. Po prostu to lęk przed odrealnieniem. I wiem że odrealnienie jako takie jest w sumie niegroźne, to tylko stan umysłu i złe samopoczucie. Nic poza tym. Ale jednak mnie to blokuje. I takich blokad jest sporo.
No i oczywiście wiem co pewnie napiszecie - trzeba przełamywać blokady, jak się boisz iść na basen to idź na basen. Itp itd. Ja wiem że to wszystko jest prawda Ale jakoś sobie z tymi rzeczami nie radzę.
Stąd proszę odpowiedzcie mi (jeśli się da to rzeczowo) na dwie kwestie:
1. Czy w takiej sytuacji ma sens wizyta u psychologa? Bo ja wątpię. Co takiego może mi zrobić taki psycholog? Co może powiedzieć czego nie wiem chociażby stąd? Nie jestem osobą zbyt otwartą i jakoś nie widzi mi się za bardzo opowiadanie komuś obcemu o dzieciństwie i takich rzeczach, bo cóż to może wnieść? Proszę o jakieś refleksje odnośnie psychoterapii, na ile to według was ma sens i jak to wygląda.
2. A może wy macie jakieś techniki czy sposoby na sytuacje gdy jest gorzej? Albo coś co robicie by pojawia się lęk? Takimi właśnie technikami pozbyłem się ataków paniki, ale z lękiem mi nie idzie. Doradźcie coś
Czuję że sukces jest blisko...

No ja meczylam/mecze sie z lekami. I mialam leciec do polski. Mysle-piernicze, odpuszcze, polece jak poczuje sie lepiej. Ale jakos sie przemoglam i czulam wzmozony lek w samolocie- w ogole caly dzien mialam z dupy. Dzisiaj wrocilam do domu i czuje sie jak najbardziej ok. Spodziewaj sie ze moze byc gorzej na basenie, po basenie itd. Co mi pomoglo to mysl- to mnie nie zabije!!! Zle sie przez to czuje ale to mnie nie zabije. I kurka pomoglo. A pozniej satysfakcja wieksza, samopoczucie lepsze przez odniesiony sukces itd.

Chcesz iść na basen po prostu idź i tyle.Cały sekret tkwi w tym,że nie ma żadnego sekretu.Dobrych rad,jest tyle co użytkowników na forum i jeszcze więcej.Nie pytaj się co powinieneś zrobić,jesteś już na takim etapie,że wiesz dobrze o tym jak sobie z tym radzić.Blokada,jest tylko w twoim umyśle,więc zabieraj dupe i idź na ten basen.Jak będziesz czuł,że dopada cię lęk,usiądź sobie i obserwuj go.Zadaj sobie pytanie"co tak naprawdę sie dzieje?"Odpowiedź,będzie jednoznaczna"nic". Bezpośrednie doświadczenie w chwili obecnej,to najlepsza lekcja,która dobrze utrwala się podświadomości.Powodzenia

Całkiem podobnie udało mi się zrobić z atakami paniki, które dopadały mnie praktycznie codziennie. Po prostu zacząłem je rozbierać na czynniki pierwsze i nagle okazało się że pojedyncze objawy czy odczucia nie są takie straszne jak ich zestaw. W sumie przeszło mi w parę dni. Żeby to się tak dało z resztą zrobić...

Myślę, że przyda Ci się relaks. Jeśli posiadasz swój własny ogród, to polecam basen ogrodowy stelażowy z https://www.dobrebaseny.pl/Baseny-stelazowe-INTEX-c478 . Ogrodowy basen stelażowy to świetny sposób, aby dodać trochę zabawy i emocji do ogrodu. Jest to nie tylko świetny sposób na relaks i cieszenie się słońcem, ale także świetny sposób na zabawianie gości. A ponieważ jest przenośny, można go ustawić w dowolnym miejscu w ogrodzie - idealny na te słoneczne dni, kiedy chcesz zebrać kilku przyjaciół i mieć trochę zabawy.