Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Hej, można powiedzieć, że zmagam się z czymś takim jak uzależnienie od adrenaliny i ekstremalnych przeżyć.
Generalnie od jakiegoś czasu załączyło mi się zapotrzebowanie na chociażby: chodzenie po trudnych górach, ćwiczenie parkour, szybka jazda autem, ekstremalna jazda rowerem. Najchętniej zamieniłbym się w jakiegoś koczownika, który rywalizuje z wilkami o mięso roślinożerców Ciągle myśle o Tatrach, żeglarstwie na niebezpiecznych akwenach, sztukach walki xD. W jednym ze swoich materiałów Victor poruszył ten temat, ale nigdzie nie znalazlem odpowiedzi. Mam też takie uczucie, że moje lata w nerwicy to była wegetacja i teraz musze to nadrobić. Tak na oko to w 90% jestem odburzony i odczuwam coraz większy apetyt na życie, wyprawy, emocje. Druga sprawa to, że w sumie dłuższy czas żyłem zatopiony w lęku i uciekałem do świata gier video, głównie online, które dawały mi troche adrenaliny
Co o tym sądzicie?

Ile godzin dziennie śpisz? Jakie plany na przyszłość?

przeważnie śpie 7-9 godzin, zależy od zmiany w pracy.Plany na przyszłość: odburzenie się i ogólnie pojęty rozwój osobisty, chciałbym dokończyć studia albo rozpocząć nowe. Po prostu chciałbym wieść normalne, stabilne emocjonalne życie-bez nerwicy , mieć mieszkanie, ogródek, może kiedyś dom, nowsze auto.
Logicznie i racjonalnie nie chciałbym być Indianą Jonesem ;p, ale emocjonalnie raczej tak. Może to kwestia tego, że w nerwicy są rozbuchane emocje i tak się akurat manifestują. Do tego nakłada się mój światopogląd, tli się we mnie jeszcze żar młodości (mam 27 lat), rutyna i proza życia (zakupy, sprzątanie,praca) pcha mnie w dekadencje i filozofię . Generalnie mam takie impulsy, gdy akurat emocje sa górą nad rozumem.

Mhm, a jak z Twoim libido? Zwiększyło się w ostatnim czasie? Plany wyglądają obiecująco, byłeś wcześniej wycofany społecznie czy raczej funkcjonowałeś na normalnym poziomie? Miałeś depresje?

Depresje miałem z 4-5 lat temu, na początku nerwicy,bo nie wiedzialem co mi jest i myslalem, ze jakas choroba neurologiczna. Starałem się normalnie funkcjonować, jakieś relacje ze znajomymi utrzymywać, mimo lęku i objawów. Trochę w pierwszym poście źle to opisałem-wraz z odburzaniem zanika mi to coraz bardziej i teraz występuje dość rzadko. Gdy się już pojawia to wzmagam logiczne myślenie i mi to przechodzi.