Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam.
Od jakiegoś czasu dopadaja mnie stany lekowe. Pogorszylo sie do tego stopnia ze nie lubie wychodzić z domu. We wtorek byłem prywatnie u psychiatry. Przepisał mi Parogen 20mg raz dziennie i Atarax 10mg trzy razy dziennie. Od poniedziałku ide do pracy i boje sie ze znowu wpadne w jakas panike. Wzialem dzis pierwszy dzien Parogen a potem Atarax. Po dwoch godzinach poczulem sie bardzo zle. Zaczal mnie brzuch boleć, uczucie pieczenia w zoladku, caly sie trzeslem tak jakby z zimna. Przespalem sie godzine po czym wstałem z łóżka. Do objawów wyżej napisanych dołączył taki zamęt w głowie zacząłem się znowu czegos bać i dostalem takiego uczucia nie realności świata. Dzwoniłem do swojego lekarza i powiedział abym od jutra zaczął bez Parogenu i brał pół tabletki Ataraxu 3x dziennie a od soboty dołączył Parogen pół tabletki i pomału zwiększać dawkę.
Ogólnie czuję się źle taki przybity, nie mam apetytu i ochoty na nic. Tak jak pisałem od pon ide do pracy i mam brać sam Parogen rano i Atarax tylko na noc bo moge w czasie pracy obsługiwać maszyny lub inne urządzenia. I teraz nie wiem co robić boje sie tego Parogenu jak mam iść do pracy i ledwo co żyć. Psychiatra powiedział abym się zapisał na psychoterapie i przyszedł na kontrolę za miesiąc.

Witaj. Ja brałam Parogen przez dwa lata. Ogólnie mogę powiedzieć że na mnie dobrze zadziałał uspokoił lęki wyciszyl. Jednak zanim się rozkręcić to u mnie długo trwalogdzies dopiero po 2 miesiącach poczułam poprawę a do tego czasu to był koszmar miałam straszne efekty uboczne i też chodziłam przy tym do pracy. Także rozumiem Ciebie ale warto zagryzc żeby i spróbować ten stan przeczekać. A może Ty lepiej zareaguje na ten lek. Trzymam kciuki aby wszystko dobrze poszło

Cześć! Niestety początki kuracji farmakologicznej są zwykle trudne, większość osób przez 2-3 tygodnie odczuwa nieprzyjemne skutki uboczne, nie tylko.fizyczne, ale i psychiczne - m.in. zwiększenie lęku czy derealizację, o których wspominasz. Wiem jak się czujesz, sama też nie tak znów dawno przez to przechodziłam. Myślę ze jednak warto przeczekać te.objawy i poczekac az lek zacznie Ci pomagać. Pamiętaj, ze bardzo duzo zalezy od Twojego nastawienia -jeśli z góry będziesz zakladal złe samopoczucie to tylko do wszystkiego się zniechecisz. Na pewno warto by bylo pomyśleć tez o psychoterapii, pamiętaj że same leki.nie załatwia problemu. Pozdrawiam i życzę duzo siły do przetrwania tego trudnego okresu

Chyba jednak odpuszcze parogen, od wczoraj prawie nic nie jadłem, czuje sie ciągle zamulony i nie mam ochoty na nic. Kupilem sobie melise do parzenia i tabletki Szafraceum na poprawe nastroju. Moze cos to pomoze.

Jadlowstret to częsty skutek uboczny. Jak organizm się przyzwyczai do nowej substancji, to wszystko wróci do normy. Ale oczywiście decyzja należy do Ciebie:)

Po prostu boję się skutków ubocznych. W poniedziałek mam pierwszy dzień pracy i nie wyobrażam sobie 8 godzin w takim stanie jak się czułem wczoraj.

Każdy się ich boi ale czasem to jedyne wyjście. Grunt to dobre nastawienie, nie jest lekko ale w końcu musi być lepiej. Mnie już trzyma prawie miesiąc co prawda po innym leku ale nie ma poprawy, jest dużo gorzej ale ponoć to normalne. Nie ma wyjścia, trzeba to przecierpieć i też pracuję i męczę się w pracy....

Hmm może spróbuję od pół tabletki parogenu. Zobaczymy co z tego wyjdzie. Trzeba się wziąć za siebie. Z jednej strony chce z tym walczyć a z drugiej jestem taki bezradny. Beznadziejne uczucie.

Zdecydowanie rzadko można spotkać osoby, które po rozpoczęciu przyjmowania leków nie miały jakichkolwiek skutków ubocznych.
To jest niemal norma - kilka pierwszych dni jest zwykle na plus, choć to trochę jak efekt placebo, bo przecież nie ma opcji, żeby po 2-3 tabletkach była poprawa, po prostu po przyjęciu lekarstw na chwilę uspokajamy nasz stan emocjonalny.
A potem pojawiają się te skutki uboczne, zwykle też pogorszenie stanu, nasilenie objawów, lęków.

Ja 3 tygodnie temu wróciłem do lekarstw po prawie 8 miesiącach przerwy. Do zeszłego tygodnia było co najmniej dobrze, już nawet myślałem, żeby przestać brać dalej. A od kilku dni coraz gorzej, dziś w nocy totalny zjazd, nie byłem w stanie pójść do pracy. Objawy są takie jak przed lekarstwami, ale właśnie pojawiły się lęki.
Czekam na decyzję psychiatry czy zwiększyć dawkę (na razie 10mg seronilu), ale już jestem pogodzony, że to pogorszenie musi być. Poprzednie dwa razy też tak było.

Hmm, gdybym pracował dłużej to w najgorszym wypadku wziął bym l4 i przeczekał ten najgorszy okres przy braniu lekarstw, a po prostu nie chcę pierwszego dnia w pracy wyjść na czubka
Jutro wezmę pół tabletki, zobaczymy, może jakoś przeżyje. Jak będzie w miarę znośnie to zamierzam za tydzień przed majówką spróbować brać po całej tabletce.