Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Polecam książkę "Toksyczny wstyd" naprawdę warto przeczytać.

Potwierdzam. Jestem w trakcie lektury, ale o książce usłyszałam już dawno temu chodząc na mityngi DDD. Uzdrowiła życie i małżeństwo jednego z uczestników. Ja byłam wtedy niecały rok w psychoterapii i może od 3/4 miesięcy na mityngach i wiele kwestii wywoływało wtedy mój wszechogarniający mnie wstyd. Nie wiedziałam co ze sobą zrobić, kiedy nowo przybyły człowiek zaczął mówić, przedstawiając się, od czego jest uzależniony: najpierw swoje imię, potem dość długa lista. Podziwiałam go, zazdrościłam mu i jednocześnie chciałam, żeby przestał, bo to włączało mój własny toksyczny wstyd, kiedy on mówił. On wiedział jednak czego chce. Na mityngi chodził krótko-3 może 4 miesiące wystarczyły mu by uporał się ze swoim demonem. Stawił mu uczciwie czoła przy obcych ludziach na mityngu DDD. Do tej pory jest dla mnie wielką inspiracją. A jego uświadomiła właśnie ta książka.

czytam ksiazke toksyczny wstyd (ktos chce ???PW) Ale nie moge pojac za nic w swiecie, dlaczego uwewnetrzenienie emocji i utrata autentycznego JA nazywana jest wstydem? Ta nazwa wstyd mnie po prostu nie pasuje. Cz wstyd toksyczny to inaczej CIERPIENIE EMOCJONALNE ? Jak sie wstydze, to robie sie buraczana ale jak brak milosci rodzicielskiej moze powodowac WSTYD ? Tzn ze ja sie wstydze tego braku milosci ????

dla mnie ta ksiązka była zbyt trudna, nie żebym była tępakiem :O ale czytało mi się ja opornie a słowo "wstyd" było tam uzyte chyba milion razy. Jedyne co dobrze wspominam to ostatnie rozdziały

Mi się ta książka podoba, czytałam ją dawno, ale jednak zrobiła na mnie wrażenie. Wtedy jeszcze nie wiedziałam dokładnie co jest ze mną nie tak, nie odnosiłam jej w stosunku do siebie.. Ale jednak warto po nią sięgnąć.